6
๓
กว่า ฉันจะรู้ว่าเขามาจากไหนก็กินเวลานานโขทีเดียว เจ้าชายน้อย ตั้งคําถามกับฉันมากมาย และไม่เคยสนใจฟังคําถามของฉันเลย ฉันต้องจับ ความเอาเองจากถ้อยคําบางประโยคที่หลุดมาโดยบังเอิญทีละเล็กทีละน้อย เช่นเมื่อเขาเห็นเครื่องบินของฉัน ( ฉันจะไม่วาดรูปเครื่องบินละ เพราะว่ามัน ออกจะวาดยากอยู่เอาการ ) เขาถามขึ้นว่า
" สิ่งนั้นคืออะไรนะ " " มันไม่ได้เป็นสิ่งของหรอก มันบินได้ เครื่องบินไงล่ะ เครื่องบิน
ของฉันเอง " ฉันรู้สึกภูมิใจที่บอกให้เขาทราบว่าฉันบินได้ เขาร้องขึ้นว่า " อะไรนะ เธอตกลงมาจากท้องฟ้ารึ " " จ้ะ " ฉันตอบอย่างเสงี่ยมเจียมตัว " เอ แปลกนะ " แล้วเจ้าชายน้อยก็หัวเราะเสียงใสทําให้ฉันรู้สึกฉุนขึ้นมา ฉันอยาก
ให้คนเห็นอุบัติเหตุของฉันเป็นเรื่องร้ายแรงมากกว่า เขากล่าวเสริมว่า " ถ้าเช่นนั้นเธอก็มาจากท้องฟ้าเหมือนกันซีนะ เธอมาจากดาวดวง
ไหนละจ๊ะ "
ทันใดนั้นเองฉันจึงเริ่มเข้าใจอะไรได้ลาง ๆ เกี่ยวกับการปรากฏ ตัวอย่างลึกลับของเจ้าชายน้อย ฉันถามเขาทันทีว่า
" ถ้าเช่นนั้นเธอมาจากดาวดวงอื่นใช่ไหม " เขาไม่ตอบ โคลงศีรษะ
ช้า ๆ พลางพิจารณาเครื่องบินของฉัน " ถ้าขี่เจ้าเครื่องนั่นละก็ เธอคงมาจากที่ใกล้ ๆ นี่เอง " แล้วเขาก็ปล่อยความรู้สึกให้จมอยู่ในความนึกฝันเป็นเวลานาน
แล้วจึงหยิบแกะที่ฉันวาดให้ออกมาจากกระเป๋า และนิ่งมองสมบัติชิ้นใหม่นั้น คุณคงนึกเดาออกว่าฉันมีความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเรื่องของ
' ดาวดวงอื่น ' เพียงใด ฉันพยายามที่จะให้ทราบเรื่องมากยิ่งกว่านั้น " เธอมาจากไหนแน่ เด็กน้อยของฉัน ' บ้านเธอ ' น่ะอยู่ที่ไหน เธอจะ
เอาแกะที่ฉันให้ไปไหน "