50
เหลืองซึ่งสามารถฆ่าคุณให้ตายได้ภายในสามสิบวินาที ขดชูคออยู่ตรงนั้นใต้ เจ้าชายน้อย ฉันรีบวิ่งเข้าไปพลางคว้าหาปืนพกในกระเป๋า ในเมื่อฉันทําเสียง ดังเช่นนั้นเจ้างูก็ค่อยลดตัวลงหายไปในทราย เหมือนสายน้ําพุที่แตกหายไป อย่างช้า ๆ หลบหนีไปตามซอกหินโดยก่อให้เกิดเสียงกระทบเพียงเบา ๆ
ฉันมาถึงกําแพงพอดีรับร่างเจ้าชายน้อย ซึ่งซีดเหมือนหิมะ " เรื่องอะไรกันนี่ เธอพูดคุยกับงูหรือ ตอนนี้ "
ฉันแก้ผ้าพันคอสีทองของเขา แล้วชะโลมน้ําตามใบหน้าเขาและ ให้เขาดื่ม ตอนนี้ฉันไม่กล้าถามอะไรเขาอีก เขามองดูฉันอย่างเคร่งขรึม และ กอดคอฉันแน่น ฉันได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นเหมือนหัวใจของนกที่กําลัง จะตายเมื่อเรายิงมันด้วยปืนสั้น เขาบอกฉันว่า
" ฉันดีใจที่พบว่าเครื่องยนต์ของเธอขาดอะไร เธอจะได้กลับบ้าน ของเธอได้ …"
" เธอรู้ได้อย่างไร " ฉันกําลังจะบอกเขาอยู่ทีเดียวว่า ฉันได้ทํางาน ของฉันสําเร็จทั้ง ๆ ที่หมดหวังแล้ว
" ฉันเองก็เช่นเดียวกัน วันนี้ ฉันจะกลับบ้านฉัน …" และแล้วอย่าง เศร้าสร้อย เขากล่าวว่า " มันออกจะไกลมากทีเดียว …. ออกจะยากมาก …."
ฉันรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่พิเศษเกิดขึ้น ฉันกอดแขนเขาแน่น ไว้ในวงแขนเหมือนเด็กเล็ก ๆ และถึงกระนั้นฉันก็รู้สึกเหมือนว่าเขาไหลลื่น ลงไปในเหว ซึ่งฉันไม่สามารถหยุดยื้อเขาไว้ได้เลย …. สายตาของเขาเคร่ง ขรึม และมองไกลออกไป
" ฉันมีแกะของเธอ และฉันมีกรงใส่แกะ และฉันมีปลอกปาก ด้วย …." และเขาก็หัวเราะอย่างเศร้า ๆ ฉันรออยู่เป็นเวลานาน ฉันรู้สึกว่าตัว เขาค่อย ๆ อบอุ่นขึ้นทีละน้อย " เด็กน้อยเอ๋ย เธอกลัวรึ …." เขากลัวแน่ละ แต่เขาก็ยิ้มอย่างอ่อนหวาน " ฉันคงจะกลัวมากกว่าในคืนนี้ ….."
ฉันรู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก และฉันรู้ดีว่าไม่อาจทนความคิดที่ว่าจะไม่ได้ยินเสียงหัวเราะของเขาอีก เพราะมันเป็นเสมือนธารน้ําในทะเลทรายสําหรับฉัน " เด็กน้อยเอ๋ย ฉันอยากได้ยินเธอหัวเราะ …" แต่เขากล่าวกับฉันว่า " คืนนี้ ก็จะครบปีหนึ่ง ดวงดาวของฉันจะโคจรมาอยู่ตรงตําแหน่ง
ที่ฉันตกลงมาเมื่อปีที่แล้ว …" " เด็กน้อยเอ๋ย เรื่องงูกับเรื่องนัดพบและเรื่องดวงดาวทั้งหมดนี้
เป็นเพียงฝันร้ายมิใช่หรือ " แต่เขามิได้ตอบคําถามของฉัน เขากล่าวกับฉันว่า " สิ่งที่สําคัญนั้น ตามองไม่เห็นหรอก " " แน่นอน …" " เช่นเดียวกับดอกไม้ ถ้าเธอรักดอกไม้ซึ่งอยู่บนดาวดวงหนึ่ง เธอ
จะรู้สึกเป็นสุขที่จะมองดูท้องฟ้ายามค่ําคืน ดวงดาวทุกดวงดูประหนึ่งว่ามี