เจ้าชานน้อย 008 | Page 20

20
ในตอนเช้าก่อนที่จะจากไป เขาจัดโลกของเขาให้เป็นระเบียบ และจัดแจงขูดเขม่าไฟที่ปล่องภูเขาไฟซึ่งกําลังพ่นควัน นับว่าเหมาะสําหรับ ใช้เป็นที่อุ่นอาหารเช้ามาก เขายังมีภูเขาไฟที่ดับแล้วลูกหนึ่งด้วย และอย่าง ที่เขากล่าวว่า " ไม่มีวันละที่คนเราจะรู้ว่าอะไรเกิดขึ้น "
ดังนั้นเขาจึงขุดปล่องภูเขาที่ดับนั้นด้วย ทั้งนี้เนื่องจากว่า ถ้าขูด เขม่าดี … ภูเขาไฟจะคลุกรุ่นอยู่โดยสม่ําเสมอ ไม่รุนแรง ภูเขาไฟก็ เปรียบเสมือนปล่องไฟในบ้าน แต่ทว่าบนพื้นโลกของเรา มนุษย์เราเล็กเกิน กว่าที่จะไปขูดเขม่าภูเขาไฟได้ ด้วยเหตุฉะนี้ที่ทําให้ภูเขาไฟก่อความ เสียหายให้เรามากมาย
เจ้าชายน้อยถอนต้นหญ้าซึ่งเพิ่งงอกขึ้นมาอย่างเศร้าสร้อย เขา คิดว่าเขาไปคราวนี้จะไม่กลับมาอีก แต่งานประจําวันเหล่านี้ช่างมีความหมาย ต่อเจ้าชายน้อย สําหรับเช้าวันนี้ และเมื่อเขาไปรดน้ําดอกไม้เป็นครั้งสุดท้าย ตระเตรียมหาที่บังแดดลมให้หล่อน เขาก็อยากจะร่ําไห้เป็นที่สุด
" ลาก่อน " เขากล่าวขึ้นกับดอกไม้ แต่หล่อนมิได้ตอบ
" ลาก่อน " เขากล่าวซ้ํา ดอกไม้ กระแอมไอ แต่มิใช่เพราะเจ้าหล่อนเป็น หวัดหรอก
" ฉันนี่โง่เขลาจริงๆ " หล่อนพูด ขึ้นในที่สุด " ฉันขอโทษเธอด้วยนะ จง
พยายามทําตัวให้มีความสุขนะ "