Ανοίγονται νέοι δρόμοι
6
Ο κ. Γεωργίου υπογραμμίζει την καινοτόμο ιδιαιτερότητα αυτής της ανακάλυψης στο ότι μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι τέτοιες τοξικές ενώσεις οξυγόνου παράγονται στον άνθρωπο και τους υπόλοιπους οργανισμούς που αναπνέουν οξυγόνο.
Οι υπάρχουσες μέθοδοι για τον εντοπισμό και τη μέτρηση αυτών των φευγαλέων ενώσεων (ως εξαιρετικά δραστικές έχουν διάρκεια ζωής λιγότερο από ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου) ήταν εξειδικευμένες και προσαρμοσμένες για τους οργανισμούς.
Tο εργαστήριο του κ. Γεωργίου έχει πρωτοστατήσει διεθνώς στην ανάπτυξή τους γιατί η μελέτη των τοξικών ενώσεων οξυγόνου αποτελεί πρωτοποριακή κατεύθυνση της μοντέρνας βιοχημείας ένεκα του ότι είναι υπεύθυνες για σχεδόν όλες τις ασθένειες του ανθρώπου (με προεξάρχοντα τον καρκίνο) αλλά και για το γήρας.
Χρειάστηκε, επομένως, το εργαστήριο του κ. Γεωργίου να αναπτύξει νέες μεθόδους για τον εντοπισμό των ίδιων αυτών τοξικών ενώσεων οξυγόνου και στα χώματα των ερήμων.
Το συνεπακόλουθο αυτής της έρευνας είναι ότι ανοίγει νέα πεδία αναζήτησης σε άλλες περιοχές της επιστήμης, ιδιαίτερα της αστροβιολογίας, συνεισφέροντας, ενδεικτικά, στα ακόλουθα:
Παρόμοιες τοξικές ενώσεις οξυγόνου αναμένεται να δημιουργούνται στο επιφανειακό χώμα του Αρη.
Η έρευνα του κ. Γεωργίου εντάσσεται στην απάντηση του αιώνιου ερωτήματος αν υπάρχει ζωή στο Διάστημα. Η πρώτη προσπάθεια έγινε από τη ΝΑSΑ το 1976 με τα διαστημικά οχήματα Viking 1,2 στον Αρη, αλλά απέτυχε.
Ενας πιθανός λόγος που θα εξηγούσε την απουσία οργανικής ύλης (και ζωής) στον Αρη θα μπορούσε να είναι η ύπαρξη στο επιφανειακό χώμα του των τοξικών ενώσεων οξυγόνου που ανακάλυψε η έρευνα στις ερήμους.
Πράγματι, μια σε εξέλιξη έρευνα του κ. Γεωργίου με τον Richard Quinn αποκαλύπτει ότι οι ίδιες αυτές τοξικές ενώσεις αναμένεται να παράγονται στον Αρη κατά τo καθημερινό σφυροκόπημα από την κοσμική ακτινοβολία μιας χημικής ένωσης (υπερχλωρικό οξύ) που ανακαλύφθηκε στην επιφάνειά του με την αποστολή «Φοίνιξ» το 2009.
O Άρης έχει κρυμμένα μυστικά