Τι να πρωτοθυμηθώ;
95
Ακόμα και στη Κύπρο... μακριά από συγγενείς και φίλους τόσους μήνες, η καρδιά μου να χτυπάει απόψε δυνατά, χαρούμενα και λυπημένα...
Χαρούμενος γιατί ο φίλος μου και ο καλύτερος δήμαρχος της τελευ-ταίας, τουλάχιστον, 20ετίας Γαβρίλης Λιατσής, σήμερα πραγματο-ποίησε τα εγκαίνια του εκλογικού του κέντρου.
Λυπημένος, γιατί απόψε δεν ήμουν εκεί, δίπλα του...
Πόσες αναμνήσεις δεν ήρθαν απόψε στο μυαλό μου βλέποντας τις φωτογραφίες...
Τι να πρωτοθυμηθώ με τον Γαβρίλη Λιατσή; Τις απίστευτες συνεν-τεύξεις σχεδόν καθημερινά στη ραδιοφωνική μου εκπομπή;
Την τηλεοπτική "μάχη" μεταξύ του ιδίου και του τότε Νομάρχη Τάκη Δημητρουλόπουλου σε δελτίο ειδήσεων, που προέκυψε από ένα τηλέφωνο;
Τις μάχες που έδωσε για τα τμήματα ΤΕΙ του Πύργου στην Αθήνα, [και τελικά πήρε], στο γραφείο της τότε υπουργού Γιαννάκου, με τους συμβούλους απ έξω να αναρωτιόνται ποιος είναι αυτός ο δήμαρχος που βάζει τις φωνές μέσα στο γραφείο της, [για να παίρνουν την απάντηση από εμένα: "ένας δήμαρχος που δικαιούται τα πάντα για τη πόλη του"]...
Να θυμηθώ τα επεισόδια έξω από το πολυκλαδικό;...
Να θυμηθώ τον πεζόδρομο και τις... κατάρες που έτρωγε από τους καταστηματάρχες, τους ίδιους που τον έκαναν "Θεό" όταν είδαν τι έφτιαξε;
Να θυμηθώ τα χρόνια εκείνα που καθόταν, πριν γίνει δήμαρχος, να σχηματίζει το όραμά του για τον Πύργο;
Να θυμηθώ τα πιο δύσκολα χρόνια; Τότε που κάποιοι περιφέρονταν με πόρισμα στα χέρια τους για να χτυπήσουν, όπως έλεγαν, τον καλύτερο δήμαρχο που πέρασε; [που είναι όλοι αυτοί οι "σωτήρες;", που χάθηκαν;]
[6/5/2014]