ΤΥΦΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ | Page 142

Αναζητώντας τον χαμένο δρόμο...

140

Ερχόμαστε στον κόσμο αναζητώντας τα όνειρα και τα ιδανικά μας, αν και γνωρίζουμε ότι πολλές φορές τοποθετούμε σε απρόσιτα σημεία αυτά που βρίσκονται μέσα στα χέρια μας. Όταν ανακαλύπ-τουμε το λάθος μας, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ότι χάσαμε πολύ χρόνο ψάχνοντας μακριά κάτι που βρισκόταν κοντά μας. Αφήνουμε έτσι τον εαυτό μας να επηρεαστεί από το αίσθημα της ενοχής, από τα λανθασμένα βήματα, από την ανώφελη αναζήτηση, από τη θλίψη που προκαλέσαμε.

Όμως δεν είναι έτσι: Παρόλο που ο θησαυρός είναι θαμμένος στο σπίτι σου, δεν θα τον ανακαλύψεις παρά μόνο αν απομακρυνθείς. Αν ο Πέτρος δεν είχε νιώσει τον πόνο της άρνησης, δεν θα είχε επιλεγεί ως η κεφαλή της εκκλησίας. Αν ο άσωτος υιός δεν είχε εγκαταλείψει τα πάντα, ο πατέρας του δεν θα τον είχε υποδεχτεί ποτέ με γιορτές.

Μερικά πράγματα στη ζωή μας έχουν μια σφραγίδα που γράφει: "Θα καταλάβεις την αξία μου μόνο όταν με χάσεις και με ανακτήσεις". Δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να επισπεύσουμε αυτήν τη διαδικασία.

Ο κιστερκιανός ιερέας Μάρκος Γκαρθία, ο οποίος ζει στο Μπούργκος της Ισπανίας, έλεγε: "Μερικές φορές ο Θεός μας αφαιρεί μια ευλογία, ούτως ώστε να μπορέσουμε να Τον κατανοήσουμε πέρα από χάρες και παρακλήσεις. Εκείνος ξέρει πόσο μπορεί να δοκιμάσει μια ψυχή και ποτέ δεν υπερβάλλει.

Εκείνες τις στιγμές δεν πρέπει να λέμε: "Ο Θεός με εγκατέλειψε". Ποτέ δεν κάνει κάτι τέτοιο. Εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι ενδέχεται κάποτε να Τον εγκαταλείψουν. Όταν ο Κύριος μας βάζει μια δύσκολη δοκιμα-σία, μας δίνει πάντα και τα απαραίτητα -ή παραπάνω από τα απα-ραίτητα, θα έλεγα εγώ- εφόδια για να αντεπεξέλθουμε".

Όταν βρισκόμουν στην Ιαπωνία, με κάλεσαν να επισκεφθώ την Γκουνκάν-Γκίμα, όπου υπάρχει ναός Βουδισμού Ζεν. Εκεί με περίμενε μια έκπληξη: Το πανέμορφο οικοδόμημα βρισκόταν στο μέσο ενός αχανούς δάσους, δίπλα στο οποίο όμως βρισκόταν μια τεράστια χέρσα έκταση. Ρώτησα τον λόγο ύπαρξης της έκτασης αυτής και ο υπεύθυνος μου εξήγησε:

"Είναι η τοποθεσία για την επόμενη ανοικοδόμηση. Κάθε είκοσι χρόνια καταστρέφουμε το ναό τον οποίο βλέπετε τώρα και τον ξαναχτίζουμε δίπλα. Με τον τρόπο αυτό, οι μοναχοί που είναι ξυλουργοί, χτίστες και αρχιτέκτονες έχουν την ευκαιρία να συνεχίσουν να εξασκούν τις ικαν΄ποτητές τους και να τις διδάσκουν στους μαθητευόμενούς τους στην πράξη. Δείχνουμε επίσης ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι αιώνιο και ότι ακόμα και οι ναοί βρίσκονται σε μια διαδικασία συνεχούς τελειοποίησης".

Εάν ο δρόμος τον οποίο ακολουθείτε είναι ο δρόμος των ονείρων σας, να τον αποδέχεστε. Μην αφήνετε διεξόδους με τη δικαιολογία: "Αυτό δεν είναι ακριβώς αυτό που ήθελα". Η φράση αυτή, χιλιοειπωμένη, φέρει μέσα της το σπέρμα της ήττας.

Να παραμείνετε στο δρόμο σας ακόμα κι αν πρέπει να κάνετε αβέβαια βήματα, να καταστρέφετε και να φτιάχνετε συνεχώς ακόμα και αν γνωρίζετε ότι αυτό που κάνετε μπορείτε να το κάνετε και καλύτερα. Αν αποδεχτείτε τις δυνατότητές σας στο παρόν, θα βελτιωθείτε σίγουρα στο μέλλον.

Παραχωρήθηκε στον δάσκαλο Ασάαν Τσαχ μια όμορφη έκταση γης για να οικοδομήσει ένα μοναστήρι. Ο Τσαχ αναγκάστηκε να ταξιδέψει για κάποιο διάστημα και εμπιστεύτηκε την ανοικοδόμηση στους μαθητές του.

Όταν επέστρεψε έπειτα από πέντε μήνες, δεν είχε γίνει τίποτα. Οι μαθητές του είχαν ήδη αναθέσει διάφορες μελέτες στους τοπικούς αρχιτέκτονες.

Ένας μαθητής ρώτησε τον Τσαχ: "Ποιο σχέδιο να υλοποιήσουμε; Πώς να πάρουμε τη σωστή απόφαση;"

Ο Τσαχ αποκρίθηκε: "Όταν θέλει κανείς το καλό, τα αποτελέσματα είναι πάντα καλά".

Χωρίς το φόβο του λάθους, οι μαθητές πήραν την απόφαση και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό.

Να αντιμετωπίζετε το δρόμο σας με θάρρος, να μην φοβάστε την κριτική των άλλων. Και, πάνω απ' όλα, να μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να παραλύει εξαιτίας της αυτοκριτικής σας.

Ο Θεός είναι ο Θεός των θαρραλέων.

19/8/2012