Ο φίλος μου Γαβρίλης Λιατσής...
113
ΥΠΑΡΧΟΥΝ φιλίες, που παρά τις αντιξοότητες και τις... τρικλοποδιές, παραμένουν ισχυρές στο πέρασμα του χρόνου. Φιλίες, που παραμένουν δυνατές γιατί δοκιμάστηκαν και άντεξαν...
ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ πριν λίγες ημέρες, τυχαία. Είχα τελειώσει με το δελτίο ειδήσεων και φτάνοντας στη πλατεία τον είδα να έρχεται. Με προσπέρασε χωρίς να το καταλάβει... κι εγώ, αντί να του μιλήσω, καθόμουν και τον κοίταγα, μετά από πολύ καιρό. Τον έβλεπα να προχωράει όπως ακριβώς τον θυμόμουν: Γερός, δυνατός, με μια μεγάλη αποφασιστικότητα σε κάθε βήμα που έκανε.
ΣΤΕΚΟΜΟΥΝ και τον κοίταγα συγκινημένος. Έβλεπα μπροστά μου εκείνον που είχα γνωρίσει πριν χρόνια... με το ίδιο σθένος... την ίδια αποφασιστικότητα..
Κάποιος από την παρέα του με είδε και του το είπε. Ήρθε κοντά μου, αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε... σαν να μην είχε γίνει ποτέ τίποτα!
Για αρκετή ώρα, εκεί μπροστά στο κόσμο που μας παρακολουθούσε, τα είπαμε. Δύο παλιοί φίλοι που είχαν χαθεί. Και ξαναβρέθηκαν τυχαία. Τον άκουγα να μιλάει. Στεκόταν μπροστά μου αγέρωχος, ακμαίος και δυνατός. Που παρά τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του -και που ευτυχώς την ξεπέρασε- ήταν και πάλι ο ίδιος άνθρωπος. Αποφασιστικός κι έτοιμος να δώσει μια ακόμη εκλογική μάχη. Με την οποία δεν έχει ν' αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Το έργο του, δύο τετραετίες που ήταν δήμαρχος, και η έντονη προσωπικότητά του, έχουν σημαδέψει τον Πύργο πολλά χρόνια. Αυτό το αναγνωρίζουν φίλοι και αντίπαλοι, που το έχουν εκθειάσει και δημόσια.
Αντίπαλοι, που χρόνια προσπάθησαν να τον εξοντώσουν πολιτικά. Με πορίσματα, που έφεραν ανά χείρας, με λασπολογίες, με συκοφαντίες... Αλλά όπως λέει το ρητό: "Ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό"!!!
ΚΑΙ Ο ΓΑΒΡΙΛΗΣ ΛΙΑΤΣΗΣ είναι και πάλι εδώ. Πολύ "ζωντανός", πολύ δυνατός, πολύ αποφασισμένος, προκαλώντας πανικό στους πολιτικούς του αντιπάλους που έσπευσαν να χρίσουν υποψήφιο (!!!) από τον ίδιο κομματικό χώρο (και όχι μόνο), για να του κόψουν... τον δρόμο!
Σάββατο, 3 Απριλίου 2010