εξασκείται πάνω σε χάρτινους στόχους. Τι γίνεται όμως τη στιγμή που θα βρεθεί αντιμέτωπος με αστάθμητους παράγοντες; Όταν ο φόβος θα κάνει τις κόρες των ματιών να διασταλούν, όταν η αναπνοή θα δυσκολέψει, το στομάχι θα σφιχτεί και η καρδιά θα χτυπάει πιο γρήγορα από το κανονικό; Όταν αντιμετωπίζει έναν κακοποιό σε πανικό, σε απόγνωση ή σύγχυση; Όταν η ψυχοπάθειά του, η μέθη ή οι παραισθήσεις του είναι μερικές από τις αιτίες που θα τον οδηγήσουν να πυροβολήσει;
Θυμήθηκε τα δύο αδέλφια που είχαν εκτελεστεί στη Κύπρο από αντίπαλη συμμορία, σ’ έναν ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Δύο νέοι άνθρωποι που η ίδια η μητέρα τους τα είχε σπρώξει στο δρόμο της παρανομίας απ’ όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Η Κυπριακή Αστυνομία είχε ζητήσει τη συνδρομή της Ελληνικής την περίοδο που μαινόταν ο πόλεμος των συμμοριών. Ο Γρηγοράκος, επικεφαλής μιας ομάδας έμπειρων αστυνομικών στους εκβιασμούς και στις ανθρωποκτονίες, είχαν μεταβεί στο νησί για τέσσερις μήνες παρακολουθώντας τις συμμορίες να αλληλοεξοντώνονται για τον έλεγχο της νύχτας. Μέχρι που επικράτησε η συμμορία ενός εξηντάχρονου άντρα, ο οποίος, αν και δέχτηκε σφαίρα στο λαιμό, κατάφερε να επιζήσει αλλά με διαλυμένες τις φωνητικές του χορδές. Από τότε μιλούσε αργά και βραχνά με ειδικό μηχάνημα. Έλεγχε όμως με πυγμή και αποφασιστικότητα όλες τις παράνομες δραστηριότητες της νύχτας και η αιματοχυσία είχε σταματήσει. Πίστευε ότι με αίματα, σφαίρες και εκβιασμούς δεν θα εξασφάλιζε την επικράτηση της ομάδας του, αλλά εξαγοράζοντας τα κατάλληλα πρόσωπα που θα τον βοηθούσαν να μην έχει προβλήματα και να μην είναι διαρκώς στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών. Με πολλή εξυπνάδα χρησιμοποιούσε τη μέθοδο του διαβόητου αρχηγού της Ιταλικής Μαφίας, Μπερνάντο Προβεντσάνο, ο οποίος επί σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια παρέμενε άφαντος. Από το 1963, όταν έσφαξε μια ομάδα αντιπάλων του, μέχρι το 2006 όταν οι καραμπινιέρηδες τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν σ’ ένα αγροτόσπιτο στο Βουνό των Αλόγων, στη περίφημη περιοχή του Κορλεόνε απ’ όπου καταγόταν. Κρυμμένος επί σειρά δεκαετιών, ο Προβεντσάνο κατάφερε να δημιουργήσει ένα τεράστιο μύθο γύρω από το πρόσωπό του. Οι σκοτωμοί, λοιπόν, υπό την αρχηγεία αυτού του, χωρίς μιλιά, εξηντάχρονου άντρα αποτελούσαν πλέον παρελθόν στο νησί της Αφροδίτης.