χαροϑμενοι, πρϋπει να
υποχωροϑμε, να ςεβϐμαςτε και να
αγαπϊμε ο ϋνασ τον ϊλλον
αφιερώνοντασ χρϐνο ςτο
ςυνϊνθρωπο, να κϊνουμε καλϋσ
παρϋεσ, μα πϊνω απ΄ ϐλα, να
παύρνουμε δϑναμη απ΄ την πύςτη
ςτον Θεϐ.
Πϋρα ϐμωσ, απ' την ψυχικό
καταςτροφό, το κακϐ προχώρηςε
και ςτο περιβϊλλον, το οπούο
καταςτρϋφεται, αφοϑ ο ϊνθρωποσ
δεν το ςϋβεται πια. Οι ϊνθρωποι
πρϋπει να ςυνεργαςτοϑν για να
προςτατεϑςουν το περιβϊλλον,
εϊν θϋλουν να αφόςουν ςτισ
επϐμενεσ γενιϋσ ϋναν πλανότη
ϐπου θα μποροϑν να κατοικοϑν
ϊνθρωποι, ζώα και φυτϊ χωρύσ την
απειλό τησ εξαφϊνιςησ.
Σϊξη: τ'
Ελϋνη Π. , Αρετό Π. , Δόμητρα Κ. ,
Δϋςποινα Π. , Λευτϋρησ Φ. , Βαςύλησ
Κ. , ύμοσ Λ. , Κυριακό Μ., Κλαύρια Ι.
Σ
ο βαςικϐ μϋλημα των
ςϑγχρονων ανθρώπων εύναι η
επαγγελματικό επιτυχύα και η
ςυνεχόσ κοινωνικό ϊνοδοσ. Αυτϐ
ϋχει ωσ αποτϋλεςμα την αϑξηςη
των χρημϊτων και τησ δϐξασ. Με
την αϑξηςη των χρημϊτων
αγορϊζονται περιςςϐτερα υλικϊ
αγαθϊ, τα οπούα εύναι το μϋςο ϐχι
τϐςο για την προςωπικό τουσ
διευκϐλυνςη και ικανοπούηςη αλλϊ
για την επύδειξη του πλοϑτου τουσ.
Με αυτό τη ςυμπεριφορϊ
δημιουργοϑνται ζόλιεσ, φθϐνοι και
κακύεσ μεταξϑ των ανθρώπων.
Με ϐλα αυτϊ απομακρϑνονται
εντελώσ απϐ το δρϐμο του Φριςτοϑ
και τισ βαςικϋσ αλόθειεσ που μασ
δύδαξε για την καλό ςυμβύωςη με
τουσ ςυνανθρώπουσ μασ.
Διαλϑονται οι φιλικού, ςυγγενικού
και κοινωνικού δεςμού.
Καταπατοϑνται οι ηθικϋσ βϊςεισ
και οι ηθικού κανϐνεσ. Τπϊρχει
ϋλλειψη ςεβαςμοϑ προσ τουσ γϑρω
μασ. Γενικώσ επικρατεύ χϊοσ και
ςϑγχυςη ςτισ ςχϋςεισ.
Για ϐλα αυτϊ η λϑςη εύναι μϐνο
μύα: Η επιςτροφό ςτον δρϐμο του
Θεοϑ, ςτισ αξύεσ που μασ δύδαξε.
Βϋβαια, ςε αυτϐν τον ςϑγχρονο
κϐςμο εύναι δϑςκολο να
εφαρμοςτοϑν κατϊ γρϊμμα ϐλεσ οι
ςυμβουλϋσ που μασ
ϋδωςε ο Φριςτϐσ αλλϊ εμεύσ πρϋπει
να προςπαθοϑμε να
λειτουργόςουμε ϐςο πιο πολϑ
μποροϑμε με γνώμονα την
αγνϐτητα. Να εύμαςτε
μετριϐφρονεσ και ταπεινο