«ΒΛΑΧΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ»
Κατά το δρώμενο, νωρίς το μεσημέρι, οι
παντρεμένες γυναίκες του χωριού, με τη
συνοδεία ήχων μουσικών οργάνων
(παλιότερα με τους ήχους της γκάιντας),
μαζεύονται στην κεντρική πλατεία και από
εκεί πορεύονται προς το σπίτι της
"μπάμπως" για να της προσφέρουν δώρα
και να πάρουν τις ευχές της, για μακροζωία
και γονιμότητα. Στη συνέχεια, σχηματίζουν
πομπή και οδηγούνται στην πλατεία του
χωριού, όπου στήνεται το γλέντι. Καθ' όλη
τη διάρκεια του "ξεφαντώματος" των
γυναικών, οι άνδρες δεν επιτρέπεται ούτε
να κυκλοφορούν στους δρόμους, αλλά ούτε
και να πλησιάσουν τις γυναίκες. Σε
περίπτωση που κάποιος θαρραλέος
τολμήσει να πλησιάσει, τότε οι γυναίκες
τον κυνηγούν, και τον καταβρέχουν. Το
μεγάλο γλέντι των γυναικών
ολοκληρώνεται αργά το απόγευμα με
τραγούδια, παραδοσιακά εδέσματα και
πολύ κρασί.
Κ.Δ. ΣΤ2΄
«ΣΟΥΠΡΑ»
Κ.Ε. ΣΤ2΄
«ΜΠΑΜΠΩ Η΄ ΒΡΕΞΟΥΔΙΑ»
Το έθιμο έχει τις ρίζες του, σύμφωνα με τους
λαογράφους, στα αρχαιοοελληνικά χρόνια.
Στις Σέρρες, το έθιμο μεταφέρθηκε από τις
Θρακιώτισσες που μετοίκησαν στον νομό
και το διατηρούν εδώ και δεκάδες χρόνια.
Σύμφωνα με αυτό, στις 8 Ιανουαρίου, οι
γυναίκες αναλαμβάνουν κυρίαρχο ρόλο,
γλεντούν, χορεύουν και πίνουν όλη μέρα,
ενώ οι άνδρες μένουν μέσα στα σπίτια και
αναλαμβάνουν τον ρόλο της νοικοκυράς.
Τη μέρα αυτή αποδίδονται ιδιαίτερες τιμές
στη γηραιότερη γυναίκα του χωριού
(μπάμπω), που στα ύστερα χρόνια εκτελούσε
και χρέη μαμής.
Στη Γεωργία όταν μαζεύονται συγγενείς
και φίλοι τα Χριστούγεννα για φαγητό
ζωντανεύουν το έθιμο της «Σούπρας».
Πριν αρχίσουν να τρώνε διαλέγουν ένα
πρόσωπο της παρέας, τον «Ταμαντά» και
του αναθέτουν μια συγκεκριμένη
«αποστολή», όλο το βράδυ θα πρέπει να
σηκώνει το ποτήρι του και να κάνει
προπόσεις ή να παροτρύνει τους
υπόλοιπους να κάνουν. Οι προπόσεις
μπορεί να αφορούν πολλά θέματα, όπως
οικογένεια, φίλους, αγάπη, ειρήνη, φιλία,
πατρίδα… Όλοι βάζουν τα δυνατά τους
για να αποδείξουν ότι διαθέτουν πολλή
φαντασία. Γι’ αυτό και μια «Σούπρα»
μπορεί να διαρκέσει πολλές ώρες! Οι
τελευταίες προπόσεις είναι πάντα για την
οικογένεια που οργάνωσε τη «Σούπρα»
και για τον «Ταμαντά».
Κ.Α. ΣΤ2΄
11