Διοικητικά Συμβούλια ». Δεν κατανοούμε γιατί παρόμοιες ( επιφυλάξεις ), ενώ προτάθηκαν έναντι των ΗΠΑ , δεν υφίστανται στην διαπραγμάτευση με τον Καναδά . Θα πρέπει επίσης ν ’ αναφερθεί πως αν και οι υπηρεσίες παροχής ποσίμου ύδατος περιέχονται στις επιφυλάξεις του Παραρτήματος II , ακόμη και σ ’ αυτές εφαρμόζονται οι αρχές της προστασίας των επενδύσεων [ 2 ].
Ως προς την Αποχέτευση μόνο η Γερμανία προέβαλε επιφύλαξη για την « Πρόσβαση στις Αγορές » όσον αφορά στον τομέα υπηρεσιών « Αποβλήτων , Διάθεσης Αποβλήτων και Αποχέτευσης », πράγμα που σημαίνει πως σ ’ όλα τα υπόλοιπα κράτημέλη θα ισχύουν οι διατάξεις της CETA ακόμη κι αν αυτές βρίσκονται σε αντίθεση προς το αρ . 12 της Οδηγίας Παραχωρήσεων της ΕΕ ( δυνάμει του οποίου η Οδηγία δεν ισχύει σε περιπτώσεις Παραχώρησης της Διάθεσης ή της Επεξεργασίας των Αποβλήτων [ 3 ]).
3 . Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ισχυρίζεται πως η οριζόντια « Εξαίρεση ΔΕΚΟ » προστατεύει τις Επιχειρήσεις Ύδρευσης Βάσει Μελέτης την οποία παρήγγειλαν η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσίων Υπηρεσιών ( EPSU ) και το Αυστριακό Εργατικό Επιμελητήριο [ 4 ] η συγκεκριμένη διάταξη περιέχει σκοτεινά σημεία , παρά το ότι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα όπλα της ΕΕ στις περιπτώσεις εμπορικών συμφωνιών . o Ο τρόπος προστασίας που εφαρμόζεται στην ΕΕ δεν περιλαμβάνει προστασία της επένδυσης . o Η ορολογία που χρησιμοποιείται παραμένει αμφίσημη καθώς όροι όπως « δημόσιες παροχές ( public utilities )» δεν διαθέτουν ερμηνεία στο Διεθνές Δίκαιο ούτε έχουν αντίστοιχο στο Δίκαιο της ΕΕ .
Επίσης η διάταξη για τις « Δημόσιες παροχές » απλώς προστατεύει κατά της Πρόσβασης στις Αγορές όχι όμως στην περίπτωση των « Εθνικών Πρακτικών ». Έτσι επιχειρήσεις με έδρα στον Καναδά , μόλις ιδρύσουν μια θυγατρική σε κράτος-μέλος της ΕΕ θα απολαμβάνουν όλων των προνομίων που τώρα έχουν οι τοπικές επιχειρήσεις .
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηλώνει πως αυτό το σύστημα διασφαλίζει μιαν εικοσαετία προστασίας . Εμείς απλώς οφείλουμε ν ’ αναγνωρίσουμε πως μέχρι σήμερα καμιά εμπορική συνθήκη δεν έχει απαγορεύσει σε κράτη-μέλη να παρέχουν δημόσιες υπηρεσίες . Βάσει όμως των συμπερασμάτων του δρ . Krajewski , δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους περιορισμούς που θα δεσμεύουν τις κυβερνήσεις ( αν η CETA γίνει αποδεκτή ) καθώς αυτές θα πρέπει στο εξής να λαμβάνουν υπ ’ όψη όλες τις επιβαλλόμενες από την Συνθήκη υποχρεώσεις . Το ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν υπάρξει αντιρρήσεις στο ισχύον σύστημα επ ’ ουδενί σημαίνει πως τέτοιες δεν θα υπάρξουν στο μέλλον υπό τις νέες διατάξεις . Το παρόν σύστημα υπάρχει από την εποχή της Συνθήκης GATS ( το 1995 ), στο μεσολαβήσαν δε διάστημα η ΕΕ έχει υπογράψει εμπορικές συνθήκες με αναπτυσσόμενες χώρες και αναδυόμενες αγορές ( Μεξικό , Χιλή , Ν . Κορέα , Περού κ . ο . κ .). Ουδεμία των αντισυμβληθεισών χωρών ήταν αρκούντως ισχυρή ώστε να δύναται να επεκταθεί στον τομέα των δημοσίων υπηρεσιών στο εσωτερικό της ΕΕ . Ο Καναδάς ( της CETA ) και οι ΗΠΑ ( με την TTIP ) είναι καταφανώς εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις .
Όσον αφορά στην αποχέτευση υπάρχει ( όπως ήδη ειπώθηκε ) μια μόνο ( γερμανική ) επιφύλαξη σχετική με την επεξεργασία των αποβλήτων και ο γενικός όρος « Περί Δημοσίων Παροχών », όπου περιέχονται περιβαλλοντικά θέματα που περιέχουν και