Της Άννας Στεργίου Κοινοβουλευτική συντάκτρια – συγγραφέας |
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η κουτσομπόλα της γειτονιάς . Τον πρώτο καιρό όλοι μάθαιναν τα ενδιαφέροντα , που έλεγε και λίγοι είχαν επιφυλάξεις . Μόνο που σιγά – σιγά το χωριό ήξερε , ποια διακινούσε τα κουτσομπολιά , σιγά – σιγά έπαιρνε δρόμο ή τη χρησιμοποιούσε , όταν ήθελε να μαθευτεί κάτι . Το ίδιο συνέβη με τις κουτσομπόλες της εφημερίδας και φτάσαμε στο απόγειο με τις κουτσομπόλες της τηλεόρασης . Μα , τώρα πια η μεγαλύτερη κουτσομπόλα |
είναι το διαδίκτυο .
Η ελευθερία του διαδικτύου , κατάντησε μια απίθανη ιστορία , που την εκμεταλλεύονται και κοινωνικές ομάδες , οι οποίες έχουν κάθε λόγο να διακινούν ψευδείς ειδήσεις , που απευθύνονται στα πιο ταπεινά ένστικτα . Δεν μιλάμε για ενημέρωση , μιλάμε για « ξεκατίνιασμα ». Μέσα σε λίγα λεπτά μαθαίνεις νέα , από πηγές αμφιβόλου ποιότητας και συχνά τις αναδημοσιεύουν ακόμη και σάιτ , που έχουν επαγγελματίες . Έχουμε φτάσει σε σημείο , να μην ξέρουμε ποια είδηση είναι αληθινή . Αυτό δεν είναι τυχαίο . Η κρίση , που περνάμε , δεν είναι μόνο οικονομική . Πρωτίστως είναι πολιτιστική . Χάσαμε οποιαδήποτε αξία μας συνέδεε με το παρελθόν , μπήκαμε σε ένα πανηγυράκι καταναλωτισμού , χωρίς παραγωγή , χωρίς όραμα ,
|
χωρίς πατήματα σε πολιτιστικά αγαθά και κυρίως χωρίς ανθρωπισμό .
Είμαστε κάτοικοι μιας χώρας που δεν διαβάζει αλλά μονίμως έχει γνώμη . Έρχονται από τα πέρατα του κόσμου ξένοι , διαβάζουν για τον αρχαίο ελληνικό
πολιτισμό και εμείς δεν ξέρουμε να ξεχωρίσουμε ποιος ήταν ο Αριστοτέλης από τον Πλάτωνα . Ξέρουμε για τους σεισμούς , για τα ελληνοτουρκικά , γνωρίζουμε απταίστως τι θα συμβεί με την παγκόσμια οικονομία , χωρίς να έχουμε ιδέα από οικονομικά . Αμφιβάλλω αν το 50 % όσων λυπόντουσαν για το Χόκινγκ
|
είχαν διαβάσει έστω ένα βιβλίο του ή συμφωνούσαν μαζί του . Δυστυχώς , σε μεγάλο βαθμό πληρώνουμε την επιπολαιότητα και την ανωριμότητά μας . Θέλουμε καλούς πολιτικούς , δίχως να είμαστε καλοί πολίτες . Βιβλιοπώλης σε μικρή επαρχιακή πόλη , που έχει επιτυχίες σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ , μου έλεγε ότι ευτυχώς που θα συνταξιοδοτηθεί γιατί ο κόσμος δεν διαβάζει ούτε βιβλία , ούτε εφημερίδες ούτε περιοδικά . « Μόνο το παιδικό βιβλίο πουλά ».
Πάλι καλά … Πως όμως ένα παιδί θα μάθει να διαβάζει , αν δεν βλέπει το γονιό του να διαβάζει ; Είμαι σε διάφορες ομάδες , για λόγους δουλειάς ή ψυχαγωγίας στο διαδίκτυο και διαβάζω σημεία και τέρατα και διαπιστώνω τρομακτική άγνοια . Ακόμη μαμάδες , γυρνούν σε εποχές μακρινές , τότε που ο Ορέστης Μακρής κυνηγούσε δια της μεγάλης οθόνης , ματόχαντρα … Υπάρχουν σχόλια , τα οποία
|
κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι τρολαρίσματα . Υπάρχει και η ατομική ευθύνη στην άγνοια .
Αυτή η ιστορία πέραν του φαιδρού του πράγματος είναι επικίνδυνη . Οι χαμηλοί μισθοί , η εντατικοποίηση της δουλειάς και ο φοβερός ανταγωνισμός στα ΜΜΕ δεν προάγει την καλή δημοσιογραφία και συνεπώς τον ενημερωμένο πολίτη . Γιατί είναι αγαθό για τη δημοκρατία η ποιοτική ενημέρωση , η οποία θα βασίζεται και σε μελέτη και σε επαγγελματική εμπειρία . Αυτό όμως έχει να κάνει με την παιδεία μας , η οποία δεν εξαντλείται στο τι θα πει ή θα πράξει ο Γαβρόγλου , ο Φίλης , ο Αρσένης ή Μαριέττα Γιαννάκου . Εξαρτάται από εμάς τους ίδιους , που ενώ έχουμε γεμίσει Πανεπιστήμια , σχολές και τμήματα δεν ανοίγουμε ένα βιβλίο , για να δούμε πέρα από τη μύτη μας τι συμβαίνει .
|