« Hitman 1 , 2 , 3 & 4 » Break ! Μια πανέμορφη χορογραφία που αποδεικνύει την ακρίβεια των ελιγμών του μαχητικού αλλά και τις ικανότητες των χειριστών της 493ης FS . switchology drill ) θέτοντας το APG-63 ( V ) 1 σε dogfight mode σε προετοιμασία για τη « διασταύρωση » ( merge ). Θα εκτελέσουμε δυο neutral BFM στα οποία οι αντίπαλοι ξεκινούν από ουδέτερη θέση χωρίς πλεονέκτημα και διασταυρώνονται για να ξεκινήσει η εμπλοκή . Παρά το μέγεθος του το F-15C έχει εξαιρετικές επιδόσεις ελιγμών . Το μειονέκτημά του έγκειται στη ραγδαία απώλεια ταχύτητας , όταν εισέλθει στη μάχη με τη μέγιστη ακαριαία γωνιακή ταχύτητα ( instantaneous corner velocity ) στους 400 κόμβους . Αυτό συμβαίνει λόγω της σχεδίασης της πτέρυγας , με αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της επαγόμενης οπισθέλκουσας από την αύξηση της γωνίας προσβολής . Με την ταχύτητα να μειώνεται στους 250 κόμβους ο βαθμός και η ακτίνα στροφής πέφτουν σε χαμηλά επίπεδα κάνοντας το μαχητικό ευάλωτο στον αντίπαλο . Μάλιστα οι παλαιότεροι χειριστές έλεγαν χαριτολογώντας κατά τη διάρκεια της αρχικής τους εκπαίδευσης στο F-15 πως το αεροσκάφος στους 250 κόμβους με το χειριστήριο τελείως πίσω , στα μέγιστα διαθέσιμα g , τρέμει και γίνεται τόσο βαρύ που νομίζεις ότι πάνω στην πτέρυγα χορεύουν ελέφαντες ! Η ιδανική είσοδος στη μάχη είναι η αξιοποίηση της παρατεταμένης γωνιακής ταχύτητας ( sustained corner velocity ), περίπου στους 425-430 κόμβους . Λόγω της μεγαλύτερης ταχύτητας η ακτίνα στροφής είναι ελαφρώς μικρότερη , που σημαίνει ότι ο χειριστής του F-15 δεν θα προσπαθήσει να φέρει το διάνυσμα άντωσης ( lift vector ) πάνω στον αντίπαλο από την πρώτη στροφή ( one-circle fight ). Αυτή η τακτική ακολουθείται από αεροσκάφη που έχουν αυξημένο ακαριαίο βαθμό στροφής όπως για παράδειγμα το Mirage 2000 . Το F-15 θα διατηρήσει την ενέργειά του χάρη στον εξαιρετικό λόγο ώσης προς βάρος ( μεγαλύτερο της μονάδας ) και θα συνεχίσει να στρέφει με 9g , έως ότου φέρει τελικά στα σκοπευτικά του τον αντίπαλο ( two-circle fight ). Είναι τέτοια η απόδοση της πτέρυγας στη συγκεκριμένη περιοχή ταχυτήτων σε συνδυασμό με την περίσσεια ισχύος , που το μαχητικό μπορεί να συνεχίσει να στρέφει με τα μέγιστα g , έως ότου … τελειώσουν τα καύσιμα ! Φυσικά ο χειριστής του F-15C μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιλέξει να εμπλακεί σε μάχη « μιας στροφής », εφόσον η ευκαιρία αυτή προκύψει από τις κινήσεις του αντιπάλου . Όπως είναι εύκολα κατανοητό , η μάχη « δύο στροφών » έχει το πλεονέκτημα της διατήρησης επιλογών λόγω υψηλής ενέργειας , ενώ στη μάχη μιας στροφής δεν υπάρχει πισωγύρισμα ! Το F-15 είναι ένα κλασσικό παράδειγμα « μαχητικού ενέργειας » ( energy fighter ), ένα καθαρόαιμο αεροσκάφος αεροπορικής υπεροχής που στηρίζεται στη διατήρηση της ενέργειάς του για να επικρατήσει στην εναέρια μάχη . Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμηθούμε τον θεμελιωτή της θεωρίας του ενεργειακού μαχητικού και πρωτομάστορα του προγράμματος F-X που οδήγησε στο F-15 , τον John Boyd . Ο Boyd είχε εκφράσει τη θεωρία του ( energy maneuverability concept ) από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και τόνιζε τη σημασία της διατήρησης της ενέργειας . Με απλά λόγια , καθώς το αεροσκάφος στρέφει αυξάνοντας τη γωνία προσβολής για να φέρει τα σκοπευτικά του στον αντίπαλο , αυξάνεται και η οπισθέλκουσα . Αν δεν υπάρχει αρκετή διαθέσιμη ώση , για να αντισταθμίσει την απώλεια ενέργειας , το αεροσκάφος χάνει ταχύτητα και ύψος και σύντομα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση . Ο Boyd εισήγαγε την έννοια της Ειδικής Περίσσειας Ισχύος ( Specific Excess Power ), η οποία εκφράζεται με τον λόγο Ps =( T-D ) V / W
09 / 2015 21