Η NASA αναθεώρησε την
άποψή της για
το νερό πάνω στον Άρη,
ειδικότερα
στην υπόθεση ύπαρξης
ενός μεγάλου ωκεανού
(Geronimo
Villanueva/
NASA).
εξηγήσεις βέβαια για τα οργανικά μόρια σε πετρώματα είναι και
πάλι περισσότερες από μία, διότι αυτά μπορεί να σχηματίστηκαν
στον Άρη, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα να μεταφέρθηκαν εκεί
από μετεωρίτες, δηλαδή εξωγενείς πηγές. Αποτελούν όμως αποδείξεις ότι ο σημερινός Άρης είναι χημικά ενεργός, που συνδυάζονται με ευνοϊκές συνθήκες για ζωή πάνω του, διατηρώντας τις
ελπίδες των επιστημόνων για τη μεγάλη αποκάλυψη: την ύπαρξη
ζωής σε έναν πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος.
Στόχος όμως του Curiosity παρέμενε εξαρχής το Όρος Sharp και
η πρόσβαση στις χαμηλότερες κλιτύες του, ιδιαίτερα πλούσιες σε
γεωλογικούς σχηματισμούς, σε μια προσπάθεια αποκάλυψης της
εξελικτικής διαδικασίας του πλανήτη. Το ρόβερ έφτασε στον προορισμό του τον Σεπτέμβριο του 2014 εστιάζοντας σε μια εδαφική
έξαρση που η επιστημονική ομάδα ονόμασε «Pahrump Hills»,
την οποία και μελέτησε για διάστημα μεγαλύτερο των πέντε μηνών τρυπώντας τα πετρώματα σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις.
Μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στη φάση αυτή προήλθε από την ChemCam, έναν φασματογράφο που λειτουργεί
συνδυαστικά με μια διάταξη λέιζερ, που με «βολές» υψηλής
ενέργειας εξαχνώνει σημεία στην επιφάνεια πετρωμάτων. Η
αποκάλυψη αφορούσε στην πιθανότητα ύπαρξης του αντίστοιχου
γήινου «ηπειρωτικού φλοιού»: μέχρι σήμερα το σύνολο των
πετρωμάτων που συνάντησαν όλα τα ρόβερ στον Άρη είχαν επισημάνει αποκλειστικά βασαλτικά ηφαιστιογενή είδη, όπως αυτά
που καλύπτουν τους βυθούς των ωκεανών μας. Στο «Pahrump
Τα ευρήματα του Curiosity υποδεικνύουν ότι μια λίμνη στον
κρατήρα Gale ίσως τροφοδοτείτο από ποτάμια που πήγαζαν σε
γειτονικές χιονοσκεπείς βουνοκορφές. Αποθέσεις, διάβρωση
και αιολική δράση δημιούργησε το Όρος «Sharp».
120
09/2015