F-15SG για την Σιγκαπούρη
Το 2005 η Σιγκαπούρη παρήγγειλε 12 F-15SG , ένα μοντέλο με βάση το F-15E και το F-15K της RoKAF , διαφέροντας όμως στο γεγονός ότι φέρει το ραντάρ APG- 63 ( V3 ) ( που υιοθέτησε και η Αεροπορία της Κορέας στη δεύτερη παρτίδα F-15K2 που απέκτησε ). Τα μαχητικά της Σιγκαπούρης με κινητήρες F110-GE-129 υιοθετούν JHMCS , ατρακτίδια Sniper XP και -για πρώτη φορά στον τύπο- τον αισθητήρα IRST ΑΝ / ΑΑS-42 « TIGER Eyes » ως μέρος του LANTIRN ( που επίσης « φόρεσαν » αργότερα και τα νοτιοκορεατικά αεροσκάφη ). H παραγγελία της RSAF επεκτάθηκε το 2009 με την εξάσκηση άλλων 12 F-15SG και πιο πρόσφατα το Καλοκαίρι του 2011 υπήρξαν πληροφορίες ότι η ασιατική χώρα παρήγγειλε επιπλέον 16 αεροπλάνα του τύπου .
( Φωτογραφία Steven Valinski )
F-15SG ). Να υπενθυμίσουμε ότι το κύριο χαρακτηριστικό του F-15SE ήταν η ενσωμάτωση στοιχείων που μείωναν το ίχνος τού μαχητικού σε αισθητήρες , συμπεριλαμβανομένου του ραντάρ , με κυρίαρχες τις σύμμορφες αποθήκες οπλισμού ( με βάση της CFT του F-15E ) αλλά και ουραία σταθεροποιητικά πηδάλια υπό κλίση . Το « Silent Eagle », αν και προσφέρθηκε στο Ισραήλ , τη Νότια Κορέα αλλά και την ίδια την USAF , δεν υιοθετήθηκε , αλλά ούτε και η Σαουδική Αραβία ενσωμάτωσε τις προβλέψεις του στο F-15SA . Ενώ όμως η έμφαση στο F-15SE ήταν στην ενσωμάτωση χαρακτηριστικών στελθ με τη χρήση « σύμμορφων αποθηκών », το « F-15 2040C » επιστρέφει σε CFT που θα του προσφέρουν εξαιρετικές εμβέλειες . Η Boeing αναφέρει ότι προτίθεται να σχεδιάσει νέες σύμμορφες δεξαμενές που θα μεγιστοποιούν τις επιδόσεις εμβέλειας / αυτονομίας , λαμβάνοντας υπ ’ όψιν τις άλλες ανάγκες της πρότασης . Ακρογωνιαίος λίθος της νέας προσπάθειας είναι η μεταφορά όσο το δυνατόν μεγαλύτερου οπλικού φορτίου που επιτυγχάνεται με δύο τρόπους : το αναβαπτισμένο Eagle μπορεί να μεταφέρει 16 πυραύλους αέρος-αέρος , 8 ( ανά τετράδες ) σε διπλούς φορείς στα σημεία των CFT , όπου το F-15E μεταφέρει βόμβες , και άλλους 8 ( και πάλι ανά τετράδες ) σε τροποποιημένους εσώτερους υποπτερυγικούς πυλώνες . Επιπλέον , 4-8 βλήματα θα μπορούν να μεταφερθούν στους αντίστοιχους εξώτερους υποπτερυγικούς πυλώνες , αν και αυτή η διαμόρφωση θα είναι διαθέσιμη μόνο εάν το αεροσκάφος υιοθετήσει fly-by-wire ( όπως το « electric eagle » F-15SA ). Η λογική της Boeing είναι ότι το « F-15 2040C » θα έχει ρόλο πλατφόρμας πυραύλων (« αεροσκάφους οπλοστασίου » - « arsenal aircraft », όπως χαρακτηριστικά λέγεται ) υποστηρίζοντας τα F-22 και F-35 . Έτσι , ενώ αυτά θα διεισδύουν στον εχθρικό εναέριο χώρο εκμεταλλευόμενα τα χαρακτηριστικά VLO , τα « Super » Eagle θα παραμένουν μακριά από τους κινδύνους τής εχθρικής αεράμυνας προσφέροντας … εξ αποστάσεως τις υπηρεσίες τους για την επίτευξη αεροπορικής υπεροχής . Η Boeing μάλιστα αναφέρεται σε επιχειρησιακά σενάρια συνεργασίας στα οποία F-22 και F-35 θα μπορούν να καταδεικνύουν στόχους για τα « F-15 2040C », χωρίς να υποβαθμίζουν την κάλυψη στελθ που διαθέτουν , με τα τελευταία να ενεργούν βάσει των AMRAAM μεγάλης εμβέλειας AIM-120D , του ραντάρ AESA APG-63 ( V ) 3 και της δυνατότητας παραμονής σε περιπολία για μεγάλα χρονικά διαστήματα . Στην περίπτωση αυτή το ζωτικότερο χαρακτηριστικό θα είναι η δυνατότητα επικοινωνίας των δύο αεροσκαφών VLO με το F-15 , καθώς σήμερα η επαφή μεταξύ πλατφορμών 5 ης γενιάς με αυτές της 4 ης γενιάς δεν υφίσταται και είναι ένα θέμα που η USAF θα αντιμετωπίσει μέσω του προγράμματος « Talon HATE » ( βλέπε Π & Δ Νο 352 , « 493FS Grim Reapers , Οι τελευταίοι αναχαιτιστές »). Στο ίδιο πλαίσιο το « F-15 2040C » θα χρειαστεί και άλλον εξοπλισμό , όπως ένα Ε-Ο σύστημα IRST , κάτι που ήδη όμως εξετάζεται , όπως είχαμε γράψει στο προηγούμενο τεύχος μας . Τα παραπάνω βέβαια αποτελούν προς το παρόν το όραμα της Boeing που ελπίζει να προσελκύσει την προσοχή της USAF , είτε για την ανακατασκευή του στόλου των F-15C σε ένα νέο πρότυπο είτε για νέες κατασκευές , κάτι βέβαια που συγκεντρώνει αυτή τη στιγμή τις λιγότερες πιθανότητες . Σήμερα η USAF διαθέτει 213 Eagle , που για το ενδεχόμενο της πρώτης περίπτωσης θα απαιτηθεί επέκταση του « ορίου ζωής » τους από τις 9.000 ώρες που είναι πιστοποιημένα μέχρι τώρα . Η Boeing με συμβόλαιο της Αμερικανικής Αεροπορίας πραγματοποιεί ήδη δοκιμές σε δύο F-15C , προκειμένου να επιτύχει αύξηση του ορίου . Το ένα από τα δύο έχει επιτύχει ήδη 13.500 ώρες και στοχεύει στις 18.000 ώρες ( EFH , Equivalent Flight Hours ), ενώ το άλλο προορίζεται να δοκιμάσει τη δομή έως και τις 33.000 ώρες . Η εταιρεία θεωρεί ότι για να διατηρηθεί το μαχητικό σε υπηρεσία μέχρι και το 2040 απαιτείται πραγματικό « όριο ζωής » 20.000 ωρών με ενδιάμεσες επιθεωρήσεις κάθε 2.500 ώρες και χωρίς δομική ανακατασκευή . Εάν η χρήση είναι εντατικότερη , ( όπως συνέβη με τα F-16 στη δεκαετία του 2000 ) τότε η Boeing προσφέρει μια σειρά λύσεων από νεοκατασκευασμένες πτέρυγες και ουραίο πτέρωμα έως εντελώς νέες δομές που θα « φορέσουν » τον εξοπλισμό ( ηλεκτρονικά , υποσυστήματα ) από υπάρχοντα αεροπλάνα . π & δ
10 / 2015 49