ΠΤΗΣΗ 2015 November 2015 #354 | Page 80

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ USCG Dassault HU-25A Guardian

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ USCG Dassault HU-25A Guardian

Το « Ocean Sentry », αν και δεν έχει την ταχύτητα του HU-25 , είναι μια πολύ πιο ευέλικτη πλατφόρμα πολλαπλών ρόλων .
Η απόσυρση των HU-25A είχε ξεκινήσει μέσα στη δεκαετία του 2000 με την παραλαβή από την USCG των HU-144A .
φος πολύ μεγάλου ύψους Teledyne Ryan YQM-98 « Compass Cope », και η μόνη άλλη χρήση εκτός του Falcon ήταν το αεροσκάφος επίδειξης τεχνολογίας στελθ Tacit Blue της Northrop , ακριβώς λόγω αυτών των σχεδιαστικών προβλέψεων . Τα προβλήματα του ATF3 επιλύθηκαν τελικά με μερική επανασχεδίαση , και το πρώτο HU-25A πέρασε στα χέρια της Ακτοφυλακής στις 9 Φεβρουαρίου 1982 και μπήκε σε υπηρεσία στις 15 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς . Ο πρωταρχικός του ρόλος , που διατηρήθηκε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του , ήταν η ταχεία μετάβαση στην περιοχή ενδιαφέροντος , σε ναυάγια ή αεροπορικά περιστατικά στη θάλασσα και η καθοδήγηση άλλων εναερίων και θαλάσσιων μέσων SAR , αν και το ίδιο μπορούσε επίσης να επέμβει σε κάποια συμβάντα με τη ρίψη φορτίων διάσωσης . Ο στόλος των Guardian όμως δεν παρέμεινε « στατικός » και η USCG ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις νέων ρόλων προσέθεσε εξοπλισμό και τροποποίησε πολλές φορές τα αεροπλάνα για ειδικά καθήκοντα , δημιουργώντας τουλάχιστον τέσσερις διακριτές εκδόσεις . Το μοντέλο HU-25B αφορούσε σε επτά αεροπλάνα στα οποία εγκαταστάθηκε το σύστημα AOSS ( Airborne Oil Surveillance System ) για την επιτήρηση της μόλυνσης θαλάσσιων περιοχών από πετρελαιοειδή . Το « πακέτο » αποτελούνταν από ραντάρ πλευρικής σάρωσης « Aireye » AN / APS-131 σε ατρακτίδιο προσαρμοσμένο σε πυλώνα στη δεξιά άτρακτο και από γραμμικό σαρωτή στο υπέρυθρο / υπεριώδες φάσμα RS-18C σε ατρακτίδιο κάτω από τη δεξιά ημιπτέρυγα . Το πρώτο από τα τροποποιημένα αεροπλάνα μπήκε σε υπηρεσία τον Απρίλιο του 1987 με έδρα τον αεροναύσταθμο της Ακτοφυλακής στο Σακραμέντο . Τρία από τα HU-25B αναπτύχθηκαν για περίοδο τριών μηνών στο Μπαχρέιν τον Φεβρουάριο του 1991 , προκειμένου να υποστηρίξουν την προ- σπάθεια εκτίμησης της μόλυνσης του Περσικού Κόλπου από τις πετρελαιοπηγές , που καταστράφηκαν στη διάρκεια του Πρώτου Πολέμου στην περιοχή . Στη διάρκεια της εκεί παραμονής τους , που ήταν από τις πλέον μακροχρόνιες εκτός ΗΠΑ για την USCG , τα αεροπλάνα πραγματοποίησαν περισσότερες από 150 εξόδους συμπληρώνοντας 427 ώρες πτήσης και χαρτογραφώντας περισσότερα από 100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα . Επόμενο μοντέλο υπήρξε το HU-25C « Nightstalker » που είχε ως αποστολή την αποκάλυψη , ιχνηλάτηση και αναχαίτιση θαλάσσιων και εναερίων στόχων , καθοδηγώντας τα μέσα άλλων υπηρεσιών στην προσπάθεια δίωξης της διακίνησης ναρκωτικών . Τα αεροπλάνα εφοδιάστηκαν με ραντάρ AN / APG-66 στη θέση του ρινιαίου AN / APS-127 , αποκτώντας δυνατότητες έρευνας αέρος-αέρος , ενώ ενισχύθηκαν και οι λειτουργίες αέρος-επιφανείας . H τροποποίηση εννέα Guardian σε UH- 25C περιλάμβανε ακόμη την τοποθέτηση FLIR WF-360 σε σύμμορφο κοιλιακό ατρακτίδιο καθώς και την ενίσχυση της υποδομής επικοινωνιών , προσθέτοντας ασυρμάτους και σε στρατιωτικές μπάντες όπως και δορυφορικό πομποδέκτη για διατήρηση επαφής εκτός της « γραμμής θέας » ( out of line-of-sight ). Τα « Nightstalker » με τις υψηλές επιδόσεις πτήσης ( ταχύτητα 0,82 Μαχ και οροφή 41.000 πόδια ) μπορούσαν να αναχαιτίσουν και να παρακολουθήσουν αεροπλάνα που μετέφεραν
80 11 / 2015