Κάποια από τα Guardian έγιναν τεχνητοί ύφαλοι έξω από τις ακτές της Βιρτζίνια.
Η παραγγελία των 41 Falcon 20G/UH-25A αφορούσε στο εμπορικό μοντέλο Falcon F με κινητήρες Garrett ATF3-6-2C στη θέση των General Electric
CF700-2D-2 (που μαζί με περισσότερα καύσιμα εξυπηρετούσαν την αυξημένη εμβέλεια/αυτονομία) προσαρμοσμένο στις ανάγκες της USCG. Ανάμεσα
στις 21 τροποποιήσεις περιλαμβάνονταν τα μεγάλα πλευρικά ανοίγματα παρατήρησης και η θυρίδα ρίψης φορτίων στο δάπεδο με κιτ της Grumman Aircraft Corporation για τελική ενσωμάτωση στις εγκαταστάσεις τής Falcon Jet
στο Λιτλ Ροκ του Άρκανσο. Τα ηλεκτρονικά προμήθευε η θυγατρική της Rock-
well Collins Avionics και την κονσόλα του χειριστή εξοπλισμού επιτήρησης
SSO (Surveillance System Operator) μαζί με το αντίστοιχο ραντάρ κατασκεύαζε η Texas Instruments. Το αρχικό Guardian πέταξε για πρώτη φορά στις 4
Αυγούστου 1978, αλλά δεν παραδόθηκε παρά το 1982 λόγω προβλημάτων
του κινητήρα ATF3. Ο τελευταίος ήταν μια ιδιόμορφη σχεδίαση που χρηματοδοτήθηκε από την USAF γύρω από ένα κυρίαρχο στοιχείο, το πολύ χαμηλό
υπέρυθρο ίχνος. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η πρώτη εφαρμογή (ως
στρατιωτικό πρωτότυπο YF104-GA-100) ήταν το μη επανδρωμένο αεροσκά-
Ο κινητήρας ATF3 είχε το χαρακτηριστικό του χαμηλού ίχνους
IR, καθώς τα θερμά μέρη του δεν ήταν άμεσα ορατά από πίσω.
11/2015
79