Αεροσκάφος Morane 230 με χειριστές, στο αεροδρόμιο Λάρισας το 1933.
τις καταστροφές που προξένησαν οι Γερμανοί
κατά την αποχώρησή τους. Κρατήρες στον τσιμεντένιο διάδρομο, εμπρησμοί καυσίμων και
ανατινάξεις κτηρίων, αποθηκών και υποστέγων
κατέστησαν άχρηστο το αεροδρόμιο, ενώ επιδρομές από τα γειτονικά χωριά των εξουθενωμένων αγροτών συνέβαλλαν στην εικόνα διάλυσης
της αεροπορικής βάσης. Οποιοδήποτε υλικό
μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα σπίτια των
«επιδρομέων» ή στο εμπόριο, ξηλωνόταν και
μεταφερόταν εκτός αεροδρομίου, συμπληρώνοντας την καταστροφή.
Η κατάσταση βελτιώθηκε με την ανάληψη της
διοίκησης της Μονάδας από τον Ασμχο Η. Κουτσούκο (01-84-1947), ο οποίος προσπάθησε να
οργανώσει τη βάση και το κατάφερε σε μεγάλο
βαθμό. Το αεροδρόμιο Λάρισας χρησιμοποιήθηκε ως βάση των αναγνωριστικών αεροσκαφών
Harvard και Auster (346ο Σμήνος Αναγνωρίσεως) του 355ου Σμήνους Μεταφορών (Dakota)
και δύο Σμηνών Στρατιωτικής Συνεργασίας, τα
οποία με ορμητήριο τη Λάρισα προέβαιναν σε
τακτικές αναγνωρίσεις περιοχών της Θεσσαλίας, της Στερεάς Ελλάδας, της Ηπείρου και της
Μακεδονίας. Στη βάση υπήρχαν πέντε Harvard
και δύο Auster. Τα αεροσκάφη έκαναν ρίψεις
φακέλων με πληροφορίες για τον Στρατό Ξηράς,
ρίψεις προκηρύξεων αλλά και βομβών. Από το
καλοκαίρι του 1947 άρχισε να χρησιμοποιείται
και ένα αεροσκάφος Oxford (αρχικά σε εκπαιδευτικές πτήσεις) και στη δύναμη της βάσης
υπήρχε και ένα Stinson L-5. Στις 14-11-1947 η
βάση επιθεωρήθηκε από τον Αρχηγό ΑΔΑ, ενώ
στις 6-11 και στη 1-12-1947 ενισχύθηκε με δύο
Αεροσκάφος τύπου Breguet 19 στο αεροδρόμιο Λάρισας το 1930.
11/2015
111