ΑΝΑΛΥΣΗ Ένοπλες Δυνάμεις , « νέα σελίδα »
ΑΝΑΛΥΣΗ Ένοπλες Δυνάμεις , « νέα σελίδα »
Η πλήρης αξιοποίηση των υπαρχόντων συστημάτων είναι πάντα το ζητούμενο , παρόλο που σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορεί να γίνει με την τρέχουσα χρηματοδότηση του ΓΕΕΘΑ .
Η επέκταση των ζωτικών συμφερόντων της χώρας μας στη λεκάνη τής Ανατολικής Μεσογείου φέρνει το ΠΝ αντιμέτωπο με ένα δύσκολο επιχειρησιακό πρόβλημα .
τικά χρόνο αναγκάστηκαν σε ευρύτατη στρατηγική αναδιάταξη για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής που έγινε έντονα ορατή με την εισβολή στην Κύπρο . Αρκεί μια ματιά στον χάρτη , για να γίνει αντιληπτό ότι η επέκταση του θεάτρου επιχειρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο δημιουργεί νέες μεγάλες απαιτήσεις και πολλές ανάγκες ιδιαίτερα στον αεροναυτικό τομέα . Ειρήσθω εν παρόδω ότι η αναβάθμιση της αεροπορικής και ναυτικής ισχύος ( συμπεριλαμβανομένων και των υποδομών ) απαιτεί πολύ μεγάλες οικονομικές επενδύσεις σε βάθος χρόνου και αρκετά χρόνια , για να αποδώσουν επιχειρησιακά στην πράξη . Είναι επίσης εύκολα αντιληπτό ότι τα πληθυσμιακά , οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα της χώρας δημιουργούν περιορισμούς σε ό , τι αφορά στις οροφές των κυρίων οπλικών συστημάτων και οι οποίοι μπορούν εύκολα να καθοριστούν . Επιπρόσθετα , η καταγεγραμμένη διεθνώς συνεχής αύξηση του κόστους των οπλικών συστημάτων , απόρροια του αυξημένου κόστους / χρόνου ανάπτυξης και του μικρού όγκου της παραγωγής , καθιστά αδύνατη την αντικατάσταση των υπαρχόντων στη βάση της αναλογίας 1:1 . Για παράδειγμα , σε βάθος χρόνου η διατήρηση της οροφής των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας ( ΠΑ ) στις 300 μονάδες ( ήδη βρίσκεται κάτω από αυτό το επίπεδο ) είναι αδύνατη , καθώς το κόστος προμήθειας και υποστήριξης σε υπηρεσία των νέων μαχητικών είναι πολλαπλάσιο του κόστους αυτών της προηγούμενης γενιάς . Το ίδιο ισχύει και για άλλα κύρια οπλικά συστήματα της δομής δυνάμεων όπως τα άρματα μάχης ( σήμερα σε υπηρεσία περί τα 1.300 ), οι μεγάλες μονάδες επιφανείας ( σήμερα σε υπηρεσία με τον Στόλο βρίσκονται 13 φρεγάτες ) κ . λπ . Σ ’ αυτό λοιπόν το περιοριστικό πλαίσιο που αδρά περιγράφηκε , η διακλαδικότητα , η πλήρης αξιοποίηση των συνεργειών ( με ταυτόχρονη εξάλειψη των όποιων επικαλύψεων ) και φυσικά η προτεραιοποίηση ( με το περιεχόμενο που περιγράφηκε ανωτέρω ) δεν αποτελούν απλώς επιθυμητούς στόχους , αλλά ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ώστε το αμυντικό οικοδόμημα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απειλές και τους κινδύνους κατά της ασφάλειας της χώρας και της προστασίας των ζωτικών συμφερόντων της . Χωρίς να υπεισέλθουμε σε αναλυτικά αριθμητικά δεδομένα ( για λόγους οικονομίας χώρου ), θεωρούμε ότι η λύση του πολύ δύσκολου προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι ΕΕΔ βρίσκεται σε μία έκφραση , που επίσης έχει διατυπωθεί πολλές φορές στο παρελθόν αλλά δυστυχώς χωρίς να έχει επιτευχθεί η απόδοση σ ’ αυτήν ουσιαστικού περιεχόμενου : « διακλαδικές δυνάμεις στρατηγικά και τακτικά ταχυκίνητες , ευέλικτες , με μεγάλη ισχύ πυρός και με μειωμένο χρόνο αντίδρασης ». Σ ’ αυτήν τη διαπίστωση θεωρούμε ότι θα πρέπει να προστεθεί και η όσο το δυνατόν περισσότερο « επίπεδη » -δηλαδή με τα ελάχιστα δυνατά ενδιάμεσα επίπεδα- δομή διοίκησης , ώστε να εξασφαλιστεί η ταχύτητα απόφασης και αντίδρασης . Τι είναι όμως στην πράξη οι « στρατηγικά και τακτικά ταχυκίνητες και ευέλικτες δυνάμεις με ισχύ πυρός »; Μονοσήμαντη απάντηση σ ’ αυτό το πολύ κομβικό ερώτημα δεν υπάρχει , καθώς η στρατηγική και τακτική « ταχυκινησία » εξαρτώνται άμεσα από τη γεωμορφολογία ή πιο απλά από το έδαφος . Θεωρητικά οι αεροπορικές και αεροκίνητες-αερομεταφερόμενες μονάδες είναι αυτές που επηρεάζονται λιγότερο από το έδαφος , αλλά αντιμετωπίζουν μια σειρά άλλων περιορισμών ( με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις καιρικές συνθήκες ). Επίσης παρουσιάζουν μειονεκτήματα σχετικά με την ισχύ πυρός ( αφού η « μεταφορική ικανότητα » των διατιθέμενων μέσων επιβάλλει αυστηρούς περιορισμούς συμπεριλαμβανομένης και της απόστασης - εμβέλειας ), ενώ και η υποστήριξή τους υπόκειται σε ανάλογους περιορισμούς . Επιπλέον , το πολύ σημαντικό μειονέκτημα που παρουσιάζουν είναι ότι απαιτούν πολύ μεγάλη επένδυση για την πρόσκτηση των αναγκαίων οπλικών συστημάτων και μέσων , την
120 03 / 2015