Εκπαιδεύοντας πιλότους, προετοιμάζοντας
πολεμιστές
Τα Aegean Hawk της πρώτης παρτίδας διακρίνονται από μακριά από τον μαύρο πυργίσκο AN/AAQ22 της FLIR Sustems. Αν και διαφοροποιούνται στο πιλοτήριο σε σχέση με τα ελικόπτερα του Lot
1/Group 2, οι χειριστές πετούν και τις δύο εκδόσεις χωρίς διάκριση μεταξύ τους. Οι διαφορές
βέβαια είναι περισσότερες στον εξοπλισμό και τις επιχειρησιακές δυνατότητες.
νότητα και στο 6μηνο θα απολέσει και την πτητική του επάρκεια. Για να γίνει επανάκτησή τους θα
πρέπει να πραγματοποιηθούν γύρω στις 35-40 ώρες πτήσης σε διάφορα αντικείμενα, προκειμένου να καταστεί πάλι πλήρως επιχειρησιακός. Με βάση το κόστος ανά ώρα πτήσης διαπιστώνεται
εύκολα ότι είναι προτιμότερο κάποιος να διατηρείται σε “επίπεδο χαμηλής διαθεσιμότητας/ικανότητας” με 15 ώρες το εξάμηνο, που περιλαμβάνουν διαδικασίες όπως αεροναυτιλιακή πτήση και
καταστάσεων ανάγκης. Έτσι, εάν χρειαστεί, με ένα κόστος της τάξεως των 10 ωρών το πολύ, θα
επανέλθει επιχειρησιακά ετοιμοπόλεμος».
Η συζήτησή μας για την εκπαίδευση με τον πλοίαρχο
Ανδρέα Βέττο αρχίζει, αφού πρώτα μας υπενθυμίσει ότι
«πολλοί μπορούν να εκπαιδευτούν για να πετούν ελικόπτερα, πολύ λιγότεροι όμως μαθαίνουν πώς να επιχειρούν με αυτά», και μας υπογραμμίζει ότι η σχολή της
ΔΕΝ «ξεκινά από το πρώτο στάδιο, στοχεύει όμως πάντα
στο δεύτερο».
Όπως μας αναφέρει ο Διοικητής της ΔΕΝ: «Οι νέοι χειριστές ξεκινούν το Σχολείο Επίγειας Εκπαίδευσης με
θεωρία πτήσεων και αρχές αεροδυναμικής. Ακολουθεί
η αρχική πτητική εκπαίδευση με το πιο κρίσιμο σημείο
της, την πρώτη πτήση Solo ύστερα από 14 ώρες στον
αέρα. Είναι ένα βήμα που γίνεται όταν ο εκπαιδευτής
τους κρίνει ότι είναι ικανοί να κάνουν. Η διαδικασία είναι
χαρακτηριστική και τυποποιημένη στη σχετική διεθνή
πρακτική: εκπαιδευόμενος και εκπαιδευτής πραγματοποιούν μαζί μια πτήση και επιστρέφουν για προσγείωση.
07/2015
23