ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ Σουηδική Αεροπορία – 171 Μοίρα / F17 Πτέρυγα
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ Σουηδική Αεροπορία – 171 Μοίρα / F17 Πτέρυγα
Για να καλυφθεί όμως η τριάδα των κυρίαρχων ρόλων πέραν της διώξης ( J [ akt ]) και κρούσης ( A [ ttack ]), το JAS39 αξιοποιείται και για αναγνώριση ( S [ paning ]) με την υιοθέτηση του ατρακτιδίου SPK39 ( Spaningskapsel 39 ) αναρτημένο στον κεντρικό κοιλιακό φορέα . Το σύστημα αναπτύχθηκε από τη Saab Avionics σε συνεργασία με τη δανέζικη Terma A / S και ενσωματώνει ηλεκτρο-οπτικά συστήματα και ψηφιακούς αισθητήρες στο ορατό αλλά και το υπέρυθρο φάσμα , με υποδομή αποθήκευσης « στερεής κατάστασης » και δυνατότητα μετάδοσης μέσω ραδιοζεύξης . Η εμπειρία από την πρώτη επιχειρησιακή χρήση στη διάρκεια της « Unified Protector » στη Λιβύη ήταν εξαιρετική , όπου συγκεντρώθηκαν χιλιάδες φωτογραφίες υποβοηθούμενα και από ατρακτίδια Litening III .
Το Gripen σχεδιάστηκε με τη φιλοσοφία της εύκολης υποστήριξης ακόμη και από εφέδρους την πρώιμη εποχή της εισόδου σε υπηρεσία .
Επιχειρήσεις στη νέα διεθνή πραγματικότητα
Παρά τη μεγάλη επιθυμία της Σουηδίας για « διεθνή ανοίγματα » μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου και τη συμμετοχή της σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις , χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να υλοποιήσει το σχετικό πλαίσιο . Έτσι το 2000 η Flygvapnet συγκρότησε την πρώτη δύναμη ταχείας αντίδρασης γνωστή σαν SWAFRAP αποτελούμενη από μια Μοίρα AJSF37 και C-130H . Η απόσυρση των Viggen μετέφερε από το 2004 τα καθήκοντα σε JAS39 μέχρι και τη διάλυση της δύναμης στα τέλη του 2007 . Αντικαταστάθηκε την 1 / 1 / 2008 από το Nordic Battle Group που συγκροτήθηκε συλλογικά από τις Σουηδία , Εσθονία , Νορβηγία και Φινλανδία . Στο NBG η Στοκχόλμη ενέταξε 8 JAS39C / D συγκροτώντας το Stridsflygenhet 01 ( SE01 – Μονάδα Μάχης Αεροσκαφών 01 ) αρχικά με πιλότους και προσωπικό της F21 . Στη συνέχεια τα καθήκοντα αυτά ανατέθηκαν εκ περιτροπής στις Μοίρες των F21 και F17 , συμπεριλαμβανομένης και της « 171 » που υπηρέτησε το 2011 και προβλέπεται να επιστρέψει σε αυτά το 2015 . Η πρώτη ανάπτυξη της SE01 ήταν η μεταστάθμευση 7 JAS39C / D της 171Μ με 100 άτομα προσωπικό στη RAF Fairford σαν δοκιμή επιχειρήσεων εκτός βάσης ( out-of-base ), στη διάρκεια της οποίας το σουηδικό κλιμάκιο έλαβε μέρος στην άσκηση « Crown Condor » σε συνεργασία με την οικοδέσποινα 12 η Μοίρα της RAF που πετά Tornado GR . 4 . Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν και άλλες επισκέψεις στο Ηνωμένο Βασίλειο , συμπεριλαμβανομένης και της συμμετοχής στην τακτική αεροναυτική άσκηση « Joint Warrior » υπό την ηγεσία της RAF , ενώ κάποιες από τις βρετανικές επισκέψεις έδωσαν την ευκαιρία συνεργασίας με F-15E της 48FW . Ένα σημαντικό βήμα της προετοιμασίας για πολυεθνικές επιχειρήσεις ήταν η αποστολή μεικτού κλιμακίου των F21 & F17 στις ασκήσεις Red Flag τόσο στην Αλάσκα ( Elmendorf ) όσο και στη Νεβάδα ( Nellis ), όπου υπήρξε η μοναδική εμπειρία της εχθρικής απεικόνισης που προσφέρουν οι Μοίρες Aggressors . Δεδομένου όμως ότι οι υπερατλαντικές μετασταθμεύσεις έχουν υψηλό κόστος και απαιτούν σημαντική υποστήριξη από πλευράς μέσων και προσωπικού , η Flygvapnet επένδυσε πιο πρόσφατα και σε συμμετοχές στη γνωστή μας ολλανδική « Frisian Flag ». Μειονέκτημα βέβαια σε όλες αυτές τις συμμετοχές ήταν το καθεστώς της Σουηδίας σαν χώρας- μη μέλους του ΝΑΤΟ που την απέκλειε από ενημερώσεις , πληροφορίες αλλά και χρήση « NATO-only » συστημάτων . Όπως είναι γνωστό η επιχείρηση « Unified Protector » ( OUP ) στη Λιβύη το 2011 υπήρξε το διεθνές ντεμπούτο των σουηδικών Gripen , μετά την απόφαση της σουηδικής βουλής την 1 / 4 / 2011 για συμμετοχή στην ευρωπαϊκή επιχείρηση . Το σουηδικό κλιμάκιο ( FL01 ) με πιλότους από την 171 Μοίρα μεταστάθμευσε στον NAS Sigonella στη Σικελία με ενδιάμεσο σταθμό τη βάση Kecskemet , έδρα των ουγγρικών JAS39C / D . Η πρώτη αποστολή πραγματοποιήθηκε στις 6 / 4 / 2011 με δύο αεροπλάνα σε επιτήρηση εφαρμογής της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη υποστηριζόμενα από τάνκερ TP84T . Σύντομα όμως το ΝΑΤΟ και με δεδομένη την απουσία αρκετών αεροσκαφών ειδικευμένων σε τακτική αναγνώριση ζήτησε από τη Flygvapnet να αναλάβει αυτόν τον ρόλο , κάτι που έγινε με μεγάλη επιτυχία . Στο μεταξύ η σουηδική βουλή είχε άρει τους περιορισμούς επιχειρήσεων με τους οποίους έγινε η αποστολή του πρώτου κλιμακίου και έτσι το δεύτερο κλιμάκιο FL01 στελεχωμένο από πιλότους της 212 Μοίρας που εδρεύει στην Lulea έφτασε και αυτό στο θέατρο των επιχειρήσεων . Χωρίς μάλιστα αρκετά TP84T Hercules τα σουηδικά αεροσκάφη χρησιμοποιούσαν και γαλλικά KC-135FR . Τα καύσιμα πάντως αποτέλεσαν πρόβλημα στην επιχείρηση – που είχε την κωδική ονομασία « Karakal » - καθώς στον NAS Sigonella η διαθεσιμότητα JP-8 που απαιτούσε ο κινητήρας Volvo Aero RM12 ήταν μικρή , κάτι που υποχρέωσε την αποστολή του με σουηδική μέριμνα . Συνολικά στην « Karakal »
52 01 / 2015