διαφορετικούς αεριοστροβίλους ( λόγω φαινομενικής διαφοροποίησης των ακροφυσίων από τους AL-31 ), εντούτοις μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να υπάρχει πειστική απόδειξη ότι το J-20 έχει υιοθετήσει εναλλακτικό κινητήριο σύστημα . Από την άλλη , αποτελεί ασφαλή υπόθεση ότι ο WS-10 θα υιοθετηθεί τελικά , ίσως στην έκδοση « -10G » των 35.000 λιβρών με ακροφύσιο μεταβολής του διανύσματος της ώσης . Υπάρχουν βέβαια και άλλες σχετικές εικασίες για χρήση των AL-31F M1 ή Μ2 . Οι τελευταίοι αποτελούν εξελιγμένες εκδόσεις του κινητήρα της Salyut για τα Su-27SM / Su-30 / Su-34 με απόδοση 30.300 και 32.600 λιβρών αντίστοιχα . Κάποιοι προεξοφλούν την ύπαρξη συμφωνίας με τη Μόσχα για τη χρήση του προηγμένου AL-41F , ίσως στην έκδοση AL-41FS1 , η οποία συνδέεται με την αγορά τού Su-35 από την Κίνα . Προς το παρόν βέβαια το J-20A ( αν δεχθούμε κατά την πρακτική του J-10 ότι αυτό είναι το μοντέλο παραγωγής ) φαίνεται να επιμένει στους AL-31FΝ , υιοθετώντας ίσως την έκδοση series III των 30.500 – 30.800 λιβρών .
Το J-20 φαίνεται να επιτυγχάνει « post-stall recovery » χωρίς TVC μέσω συνδυασμού κάναρντ , προεκτάσεων LERX και ολοκινούμενων ουραίων πηδαλίων διεύθυνσης .
Ένα ηλεκτρο-οπτικό συγκρότημα με δύο αισθητήρες , πιθανότατα προειδοποιητής επερχόμενου βλήματος , έχει τοποθετηθεί στο πίσω μέρος της κοιλιάς και της ράχης .
Μαχητικό που αναζητά ρόλους ή … « ρόλοι που αναζητούν μαχητικό »;
Ο προβληματισμός που αναφέραμε στο άρθρο μας του 2011 σχετικά με τους ρόλους που θα έχει το J-20A σε υπηρεσία εξακολουθεί να υπάρχει και όλες οι υποθέσεις παραμένουν ανοικτές , καθώς το μαχητικό δεν έχει αντίστοιχο τόσο στη Δύση όσο και στη Ρωσία . Την αδυναμία εκτίμησης ενισχύει η έλλειψη πληροφόρησης και αρκετά απροσδιόριστα προς το παρόν χαρακτηριστικά της σχεδίασης . Ακόμη και οι ακριβείς διαστάσεις του δεν είναι γνωστές , αν και φωτογραφίσεις κοντά σε J-10 και J-15 το δείχνουν κοντύτερο σε μήκος και με μικρότερο εκπέτασμα από το τελευταίο . Εάν χρησιμοποιήσουμε ως σημείο αναφοράς τα Lockheed Martin F-22 και Sukhoi T-50 που έχουν παραπλήσιες διαστάσεις ( με μήκος / εκπέτασμα 18,92 / 13,56 μέτρα και 19,8 / 13.95 μέτρα αντίστοιχα ), το J-20 είναι αρκετά μακρύτερο ( 12-17 %). Μπορούμε έτσι να υποθέσουμε ότι το κινεζικό μαχητικό διαθέτει χώρο για τη μεταφορά περισσότερων καυσίμων , που κάποιοι εκτιμούν ότι μπορεί να είναι έως και 40 % μεγαλύτερη από την ποσότητα που μεταφέρει το αμερικανικό αεροσκάφος . Η επιπλέον ακτίνα δράσης / αυτονομίας που θα διαθέτει προκαλεί αρκετούς συνειρμούς στους οποίους αναφερόμαστε παρακάτω . Από την άλλη βέβαια και δεδομένου ότι η εγκατεστημένη ισχύς στο J-20 ( με τους AL-31FN series III ή ακόμη και τους AL-41 ) είναι σημαντικά μικρότερη των δύο F119 τού Raptor , αποτελεί λογική υπόθεση ότι τα δύο μαχητικά έχουν περίπου το ίδιο βάρος κενά . Το κινεζικό αεροσκάφος όμως δεν διαθέτει το βαρύ σύστημα κατευθυνόμενης ώσης των κινητήρων τού Raptor , οπότε η υπόθεση για περισσότερα μεταφερόμενα καύσιμα εξακολουθεί να είναι έγκυρη . Αναφορικά με τον οπλισμό , τόσο τα F-22 / T-50 όσο και το J-22 διαθέτουν κοιλιακές και πλευρικές αποθήκες οπλισμού , αν και το ρωσικό μαχητικό διαφοροποιείται έχοντας διαμήκη , εν σειρά διάταξη στις πρώτες ( εκμεταλλευόμενο τον χώρο ανάμεσα στους δύο κινητήρες του , που δεν υπάρχει
Παρά τις εικασίες και κάποιες φωτογραφίες των οποίων η αυθεντικότητα αμφισβητείται , τόσο τα αρχικά αεροσκάφη επίδειξης τεχνολογίας όσο και τα πρωτότυπα στη συνέχεια φαίνεται ότι χρησιμοποιούν τους κινητήρες AL-31 .
01 / 2015 35