ΠΤΗΣΗ 2015 January 2015 #344 | Page 12

ΑΠΟΣΤΟΛΗ Με Harrier II από το ITS Cavour

ΑΠΟΣΤΟΛΗ Με Harrier II από το ITS Cavour

ανταλλάσουν τα SΗ-3D ( επίσης μετασκευασμένα με συστήματα αυτοπροστασίας και όπλα ) με NH90 Eliassalto . Το τμήμα του αεροναυστάθμου που αφορά στο GrupAer βρισκόταν σε μετάπτωση την περίοδο της επίσκεψής μας , με εσωτερικές μετακομίσεις μιας και από τα μέσα του 2015 θα ξεκινήσει ο εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων σε προετοιμασία της έλευσης των F-35C . Εδώ θα εγκατασταθεί ο εξομοιωτής του τύπου που θα εξυπηρετεί και τις ανάγκες της Aeronautica Militare Italiana , εάν τελικά αποκτήσει την έκδοση STOVL του JSF . Ο σχετικός χώρος που θα στεγάσει το συγκρότημα εκπαίδευσης είναι ήδη προκαθορισμένος περιλαμβάνοντας μια σειρά βοηθημάτων που απαιτούνται , καθώς η έλλειψη διαθέσιου F-35B θα αλλάξει ριζικά τη διαδικασία για το GrupAer . Στον Stazione Aeromobili λειτουργεί πάντα ο εξομοιωτής τού AV-8B +, ο οποίος αναβαθμίστηκε πριν μερικά χρόνια , ακολουθώντας τον εκσυγχρονισμό που υπέστησαν τα Harrier II προκειμένου να γεφυρώσουν το χάσμα των καθυστερήσεων στο πρόγραμμα JSF . Από εδώ θα ξεκινήσει και η δική μας πτήση με ενημέρωση που θα « φρεσκάρει » τα όσα είχαμε μάθει την προηγούμενη φορά ( Π & Δ Νο 317 , « GrupAer , Πετάμε με AV-8 Harrier II »). Δεδομένου όμως ότι τώρα θα πραγματοποιήσουμε και προσνήωση στο πλοίο , η προετοιμασία μας είναι πολύ πιο εκτεταμένη . Οι εκπαιδευτές αναλαμβάνουν να μας κατατοπίσουν αρχικά μέσα στο πιλοτήριο του εξομοιωτή και στη συνέχεια από τη θέση τού IP παρακολουθώντας τον Sottotenente di Vascello ( ανθυποπλοίαρχο ) Stefano Capano , έναν νεαρό πιλότο που θα λάβει μέρος στην αποστολή μας την επομένη εκτελώντας … και αυτός την πρώτη του προσνήωση . Στην τελική διαδικασία ελέγχου πραγματοποιεί πολλαπλές προσαπονηώσεις στο εικονικό περιβάλλον , με τις παρατηρήσεις του εκπαιδευτή του που παράλληλα μας εξηγεί τις διάφορες φάσεις της διαδικασίας . Είναι επίσης ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε τις τέσσερις διαφορετικές μεθόδους απογείωσης που είναι εφικτές με το Harrier II : CTO ( Conventional Takeoff ), STO ( Short Takeoff ), RVTO ( Rolling Vertical Takeoff ) και VTO ( Vertical Takeoff ).
To σύστημα ελέγχου στάσης RCS που σταθεροποιεί το Harrier σε αιώρηση και επιτρέπει μικρές κινήσεις διαθέτει ακροφύσια ελέγχου πρόνευσης ( pitch ) στο ρύγχος , πρόνευσης / εκτροπής ( pitch / yaw ) στον ουραίο πρόβολο και δύο ακροφύσια ελέγχου περιστροφής ( roll ) στα ακροπτερύγια .
Οι VTO έχουν μικρή επιχειρησιακή αξία , επειδή το βάρος τής απογείωσης είναι περιορισμένο , ειδικά σε συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών ακόμη και με την υποδομή της « έκχυσης νερού » για την ενίσχυση της απόδοσης του κινητήρα , με αποτέλεσμα η δυνατότητα μεταφοράς οπλικού φορτίου να είναι πολύ μικρή , ενώ οι καταναλώσεις του F402 είναι πολύ υψηλές . Επιπλέον , όπως μας εξηγεί ο εκπαιδευτής μας , το αεροπλάνο είναι ευάλωτο στο αρχικό στάδιο της ανόδου και καταπονείται ιδιαίτερα το σημείο απογείωσης από τα θερμά καυσαέρια ( πολύ περισσότερο απ ’ ό , τι στην προσγείωση / προσνήωση ). Πάνω στο πλοίο οι VTO είναι πολύ σπάνιες και όταν υπάρχει τέτοια ανάγκη ο χώρος απονήωσης είναι ένα συγκεκριμένο , ενισχυμένο σημείο στην πρύμνη . Το 2013 το Σώμα των Πεζοναυτών έχασε ένα AV-8B σε περιστατικό , καθώς στη διάρκεια μεταστάθμευσης για επίδειξη επιχειρήθηκε απογείωση από σημείο διαδρόμου που δεν ήταν κατάλληλης αντοχής . Τα θερμά καυσαέρια διέλυσαν το τάρμακ και κομμάτια του χτύπησαν το αεροσκάφος στην αιώρηση . Η κάθετη αποπροσγείωση γίνεται συνήθως κόντρα στον άνεμο , ώστε να ελαχιστοποιηθεί η αναρρόφηση καυσαερίων που μπορεί να μειώσουν δραστικά την ισχύ του κινητήρα . Να υπενθυμίσουμε ότι στον Rolls Royce , από τα τέσσερα περιστρεφόμενα ακροφύσια , το εμπρός ζευγάρι εκτονώνει ψυχρό αέρα από τον συμπιεστή , ενώ το πίσω θερμά καυσαέρια από τον στρόβιλο και έτσι δύο επιφάνειες από τιτάνιο παρεμβάλλονται ανάμεσα στη ροή τους και την άτρακτο για την προστασία της τελευταίας . Σε περίπτωση που η επιφάνεια απογείωσης δεν είναι κατάλληλης αντοχής και για τη μείωση της καταπόνησής της χρησιμοποιείται η RVTO , το αεροσκάφος με τα ακροφύσια στις 30 μοίρες τροχοδρομεί για 30-40 περίπου μέτρα κερδίζοντας ύψος . Και στην περίπτωση αυτή όμως το βάρος απογείωσης είναι εξίσου περιορισμένο με τη VTO . Η διαδικασία είναι διαφορετική από τη STO , όπου το αεροπλάνο τροχοδρομεί με τα ακροφύσια να μετακινούνται με σταδιακή μετάπτωση τής πτήσης από την « άντωση » που προσφέρει ο κινητήρας στην αεροδυναμική άντωση που προσφέρει η πτέρυγα ( jetborne σε semi-jetborne σε wingborne ). Στην προσγείωση υπάρχει αντίστοιχα VL ( Vertical Landing ), RVL ( Rolling Vertical Landing ) και CL ( Conventional Landing ), αν και το Harrier II εκτελεί επίσης την αποκαλούμενη Slow Landing
Η πρόσδεση του αεροσκάφους μόλις ακουμπήσει στο κατάστρωμα , εκτός και αν πρόκειται να μετακινηθεί άμεσα , είναι η πρώτη μέριμνα των υπολόγων .
Η προσγείωση / προσνήωση είναι μια διαδικασία ελεγχόμενης απώλειας ύψους μέχρι την επαφή των τροχών με το αεροπλάνο να προσπαθεί να κατανικήσει την επίδραση της προσέγγισης στο έδαφος IGE ( Inside Ground Effect ).
12 01 / 2015