ΙΣΤΟΡΙΑ Douglas F3D Skyknight
ΙΣΤΟΡΙΑ Douglas F3D Skyknight
σχηματισμός από τέσσερις γίγαντες έπεσε για πρώτη φορά πάνω σε 12 MiG-15 τα οποία χειρίζονταν έμπειροι Σοβιετικοί πιλότοι , εκπαιδευμένοι στον νυχτερινό αγώνα ακόμη και χωρίς ραντάρ ( μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αποκαλύφθηκε ότι οι Σοβιετικοί χειριστές των MiG είχαν εκτελέσει σχεδόν 2.800 νυχτερινές εξόδους στην Κορέα ). Το αποτέλεσμα ήταν δύο Β-29 να καταρριφθούν και άλλο ένα να υποστεί ζημίες πέραν επιδιόρθωσης , δηλαδή απώλειες 75 %! Αμέσως στις ΗΠΑ σήμανε συναγερμός και αποφασίστηκε η άμεση αποστολή στο μέτωπο , σε ρόλο μαχητικών συνοδείας , των αεριωθούμενων Starfire και Skynight . Η Μοίρα VFM ( N ) -513 η οποία ούτως ή άλλως επιχειρούσε στην περιοχή από τις 31 / 7 / 1950 με νυκτερινές εκδόσεις των F4U και F7F -και είχε σημειώσει ήδη 4 νίκες όλες σε ελικοφόρα αντιπάλων- ενισχύθηκε με τα 15 αεροσκάφη της VFM ( N ) -542 που επιχειρούσε προσωρινά στην ίδια βάση ( το αεροδρόμιο Κ-8 ). Ελλείψεις ανταλλακτικών και κάποια άλλα μικροπροβλήματα όμως καθυστέρησαν την επιχειρησιακή ετοιμότητά της και οι αποστολές συνοδείας των Β-29 στον Βορρά άρχισαν μόλις την 1 / 11 / 1952 . Η νύχτα της 2 / 11 προς 3 / 11 / 1952 έμεινε γνωστή στην αεροπορική Ιστορία ως η πρώτη νυχτερινή αναμέτρηση τζετ . Το αεροπλάνο του W . Stratton Jr εντόπισε και κατέρριψε , όπως τουλάχιστον νόμισε , ένα Yak-15 με τρεις ριπές στα 12.000 πόδια . Ακριβώς 40 χρόνια μετά ( 1992 ) ο επικεφαλής του ΟΚΒ Yakovlev αποκάλυψε ότι αεροπλάνα του ΟΚΒ δεν είχαν πάει
3
4
1
2
1 . Βολή πρώιμου Sidewinder από Skyknight σε σχηματισμό με McDonnell F3H Demon .
2 . H VMCJ-2 με έμβλημα το γνωστό λαγουδάκι του Playboy χρησιμοποίησε το EF-10B στην « Κρίση των Πυραύλων » της Κούβας το 1962 .
3 . Καταπληκτική φωτoγραφία ενός EF-10B της VMCJ-2 στις 8 / 6 / 1963 με σηκωμένο το διηλεκτρικό κάλυμμα του ραντάρ .
4 . H διαμόρφωση της πτέρυγας του Skyknight ενός F3D-2Q της VMCJ-2 είναι εμφανής σε αυτή τη φωτογραφία . ποτέ στην Κορέα . Επομένως , το « θύμα » του πρέπει να ήταν MiG-15 , κάτι που προκύπτει και από τα σοβιετικά αρχεία . Η πρώτη επίσημη κατάρριψη MiG-15 έλαβε χώρα από τον O . Davis στις 8 / 11 / 1952 . Ήταν μια επική επίθεση που ξεκίνησε με βύθιση από τα 19.000 πόδια με αποτέλεσμα , όταν συνάντησε τον στόχο ( στα 12.500 πόδια ), να έχει αναπτύξει 525 κόμβους ! Ο Davis άνοιξε τα πλευρικά αερόφρενα για να επιβραδύνει και ίσα ίσα που πρόλαβε , προτού περάσει πάνω από το MiG , να του ρίξει μια μικρή ριπή με 20 σφαίρες , η οποία αποδείχθηκε ικανή να πλήξει το ακροφύσιο του κινητήρα ! Αξίζει να σημειωθεί ότι την Άνοιξη του 1970 στο Βιετνάμ ο ίδιος πιλότος -ως συνταγματάρχης του USMC και σε ηλικία 46 ετών πλέον- πραγματοποίησε την τελευταία πολεμική έξοδο του τύπου ! MiG-15 κατέρριψαν οι E . Dunn ( 12 / 1 / 1953 ), J . Weaver ( 28 / 1 / 1953 ) και δύο φορές o Διοικητής της μονάδας , αντισυνταγματάρχης R . Conley ( 31 / 1 / 1953 και 3 / 3 / 1953 ). Επίσης , ο J . Corvi κατέρριψε ένα μικροσκοπικό ελικοφόρο Po-2 ( 10 / 12 / 1952 ). Επομένως , οι συνολικές επιτυχίες της Μοίρας το 1952 / 53 έφτασαν στις 7 , εκ των οποίων οι 6 αφορούσαν τζετ , με το τίμημα των δύο απωλειών από εχθρική δράση σε συνθήκες μάχης λίγες εβδομάδες πριν να τελειώσει ο πόλεμος ( στις 2 / 7 και 4 / 7 / 1953 ). Το τελευταίο μήνυμα του πρώτου πιλότου απ ’ αυτούς που χάθηκαν τον Ιούλιο του 1953 ήταν όντως δραματικό : « Taken a couple of 37 » (« Χτυπήθηκα από κανά δυο σφαίρες των 37 [ mm ]»). Το συγκεκριμένο σοβιετικό πυροβόλο μεγάλου διαμετρήματος ( NR-37 ) είχε σχεδιαστεί να πλήττει τετρακινητήριους γίγαντες , οι δε βολίδες του ζύγιζαν 0,75 kg ! Είναι προφανές ότι ως πτητική μηχανή το F3D-2 δεν μπορούσε με τίποτα να συναγωνιστεί τα MiG : στο βάρος μάχης των 9.940 kg ( με 60 % εσωτερικό καύσιμο ), είχε λόγο ώσης προς βάρος μόλις 0,31:1 έναντι 0,51:1 . Αν και σε ύψος 10.000 ποδών μπορούσε να φτάσει σε οριζόντια πάντα πτήση τους 481 κόμβους ( 891 km / h ), κοντά στην οροφή μάχης περιοριζόταν στους 448 κόμβους ( 830 km / h , 0,78 Μαχ ), την ίδια ακριβώς στιγμή που το
114 01 / 2015