ΠΤΗΣΗ 2015 February 2015 #345 | Page 95

Υπάρχει πράγματι επιλογή ;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχει ανάγκη και μάλιστα κατεπείγουσα για παρακολούθηση όλων των πτήσεων μεγάλων αποστάσεων όχι μόνο για την αποφυγή της επανάληψης ενός σεναρίου όπως αυτό της MH370 , αλλά και άλλων που ίσως δεν φανταζόμαστε αυτή τη στιγμή . Στη συνέχεια υπάρχει σαφώς ζήτημα ανταγωνισμού στις προτεινόμενες λύσεις , όπως αυτές που περιγράφηκαν παραπάνω ή και άλλων – παρεμφερών ή μη- που υποβάλλονται ήδη στην ειδική επιτροπή ( task force ) που δημιουργήθηκε μετά τη διάσκεψη του Μαΐου 2014 , τη μοναδική ουσιαστική απόφαση που λήφθηκε . Οι επιλογές πάντως που προαναφέρθηκαν περιπλέκονται περισσότερο , διότι το υφιστάμενο πλαίσιο ACARS βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη μέσω του ADS-A ( Addressed ). To τελευταίο , γνωστό σε ορισμένες εκδόσεις του και ως ADS-C ( Contact ), διαφέρει λειτουργικά από το ADS-B , καθώς δεν μεταδίδει αυτόματα και συνεχώς , αλλά παρέχει στοιχεία κατ ’ απαίτηση του αποδέκτη , όπως ο ΕΕΚ , χρησιμοποιώντας την υφιστάμενη υποδομή ACARS . Το ADS-C αποτελεί μέρος του FANS ( Future Air Navigation System ) που προορίζεται να αυτοματοποιήσει τον Έλεγχο Εναερίου Κυκλοφορίας . Έτσι , κάθε αεροπλάνο που είναι εξοπλισμένο με το σύστημα και εισέρχεται σε περιοχή που καλύπτεται από την υποδομή , θα δημιουργεί αυτόματα μια ζεύξη επικοινωνιών με την οποία οι πληροφορίες , τα αιτήματα του πιλότου και οι οδηγίες του Ελέγχου Εναερίου Κυκλοφορίας θα διακινούνται αυτόματα , περιορίζοντας σημαντικά τις απαιτήσεις φωνητικής επικοινωνίας . Τα Airbus της οικογένειας A319 / A320 / A321 είναι η πρώτη εφαρμογή ADS-C / FANS . Η δεύτερη φάση της πρότασης τού Inmarsat που προαναφέρθηκε βασίζεται στην υποδομή ADS-C συνδυασμένη και πάλι με το σύστημα ACARS , ενώ ο οργανισμός συνεργάζεται με τη SITA , πάροχο του τελευταίου . Το εμπορικό όμως μειονέκτημα της πρότασης είναι ότι , ενώ το ADS-B στη βασική του μορφή ως διαδόχου των SSR θα επιβληθεί αναγκαστικά και καθολικά στις αερομεταφορές , το ADS-C αποτελεί μια επιλογή που η βιομηχανία αερομεταφορών υιοθετεί εθελοντικά και κατά περίπτωση . Επιπλέον , η κάλυψη των γεωσύγχρονων δορυφόρων τού Inmarsat είναι επικεντρωμένη σε περιοχές του πλανήτη όπου ο οργανισμός έχει τα κύρια συμφέροντά του , αφήνοντας όμως ακάλυπτες άλλες και μάλιστα αρκετά εκτεταμένες .
To αδύνατο … απαραβίαστο σύστημα
Ένα από τα κυρίαρχα σενάρια για την τύχη της Πτήσης MH370 εξακολουθεί να είναι η ηθελημένη διακοπή του τρανσπόντερ του Boeing 777 που αυτομάτως αποστέρησε τη δυνατότητα του ΕΕΚ να παρακολουθεί το αεροπλάνο , καθώς το επιβατικό των Μαλαισιανών Αερογραμμών βρισκόταν εκτός εμβέλειας κάλυψης πρωτευόντων ραντάρ και παρακολουθούνταν μόνο μέσω SSR . Αν και ήταν αρκετοί εκείνοι που έσπευσαν να προτείνουν την ανασχεδίαση των συστημάτων , ώστε να είναι αδύνατη η απενεργοποίησή τους , το θέμα είναι πολύ πιο περίπλοκο . Η διεθνής ένωση χειριστών πολιτικής αεροπορίας IFAPLA ( International Federation of Air Line Pilots ’ Associations ), αν και ήταν η πρώτη που κινητοποίησε τη διεθνή αεροπορική κοινότητα για συστήματα παρακολούθησης αεροσκαφών , αντιτίθεται κατηγορηματικά σε ηλεκτρονικά συστήματα που δεν μπορούν να απενεργοποιηθούν , επικαλούμενη ζήτημα ασφάλειας πτήσεων . Υπογραμμίζει μάλιστα ότι η ύπαρξη δυνατότητας απενεργοποίησης οποιουδήποτε ηλεκτρικού ή ηλεκτρονικού συστήματος πάνω σε ένα αεροσκάφος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ασφάλειας σε περίπτωση φωτιάς εν πτήσει . Πέρα όμως από τους χειριστές , την αντίθεσή τους εκφράζουν και άλλες πλευρές της αεροπορικής βιομηχανίας . Για παράδειγμα , υπήρξε η πρόταση εγκατάστασης του όποιου συστήματος « tracking » σε
Η ύπαρξη συστημάτων παρακολούθησης εν πτήσει που δεν έχουν δυνατότητα διακοπής λειτουργίας βρίσκει κάθετα αντίθετους τους πιλότους .
σημείο του αεροσκάφους που δεν είναι προσβάσιμο εν πτήσει , όπως στην ουρά , εκτός του συμπιεζόμενου χώρου , λύση όμως που δεν είναι και αυτή άμοιρη προβλημάτων . Πέραν των αντιρρήσεων των πιλότων , υπάρχουν και άλλες πτυχές ανησυχίας , όπως η δυνατότητα συνέχισης της πτήσης χωρίς ηλεκτρική ισχύ σε περίπτωση ανάγκης . Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν σήμερα , τα επιβατικά αεροσκάφη μεγάλων αποστάσεων πρέπει να επιδεικνύουν στα πλαίσια της πιστοποίησής τους δυνατότητα πτήσης 30 λεπτών με τη μοναδική ηλεκτρική ισχύ να προέρχεται από τις μπαταρίες τους . Ένα σύστημα παρακολούθησης της πτήσης , ειδικά συνδυασμένο και με υποδομή μετάδοσης του περιεχομένου των καταγραφέων δορυφορικά που δεν απενεργοποιείται , θα έχει ανάγκες ισχύος που δεν είναι εύκολο να καλυφθούν χωρίς ανασχεδίαση . Τεχνολογικές λύσεις φυσικά υπάρχουν , ανάμεσά τους και συστήματα χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης που θα λειτουργούν μόνο σε περίπτωση ανάγκης , εκπέμποντας σε ριπές τις εντελώς απαραίτητες πληροφορίες ακόμη και αν άλλα κύρια συστήματα και ηλεκτρονικά βοηθήματα έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας . Το ζήτημα που προκύπτει από τα όσα αναλύθηκαν παραπάνω δεν είναι τεχνικό , αλλά ξεκάθαρα θέμα πρωτοβουλιών , συμβιβασμών και αποφάσεων της βιομηχανίας των αερομεταφορών , που δεν έχει επιδείξει την καλύτερη τέτοια συμπεριφορά στο παρελθόν και τη διεθνή συνεργασία κυβερνήσεων , κάνοντας τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα . π & δ
Η αυτοματοποίηση του ΕΕΚ αποτελεί για πολλούς την καλύτερη ευκαιρία εισαγωγής σε υπηρεσία ενός συστήματος συνεχούς παρακολούθησης αεροσκαφών .
02 / 2015 95