ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Πετώντας για την Ειρήνη στην Αϊτή
Τα μισθωμένα ελικόπτερα της Vostok
εκτελούν κυρίως τακτικές μεταφοράς
ανάμεσα σε εγκαταστάσεις της MINUSTAH.
Η ECOLIFT του Πουέρτο Ρίκο έχει εκσυγχρονίσει
και τα αργεντίνικα ελικόπτερα με «πακέτο»
Garmin GNS, ψηφιακές οθόνες και ασυρμάτους
μεγάλων αποστάσεων HF.
Άνδρες του Grupo de Operaciones Especiales
αποσπασμένοι στο κλιμάκιο ARGAVN.
74
02/2015
με δύο Bell 212 της Fuerza Aerea Argentina (FAA: Πολεμικής Αεροπορίας της Αργεντινής). Τα τελευταία προέρχονται από την I Escuadron de Busqueda y Salvamento (Μοίρα έρευνας-διάσωσης)
της 7 Grupo Aereo, ενταγμένη στο Grupo Aereo 7 της VII Brigada Aerea (Αεροπορική Ταξιαρχία) που
εδρεύει στο Μπουένος Άιρες. Το κλιμάκιο ARGAVN την εποχή της επίσκεψής μας ήταν στελεχωμένο από 47 άνδρες και γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων έξι πιλότων. Οι περισσότεροι από τους τελευταίους έχουν μεγάλη εμπειρία σε διεθνείς αποστολές με δύο θητείες κατά μέσον όρο, είτε από
προηγούμενη ανάπτυξή τους στην Αϊτή είτε από το άλλο κλιμάκιο που συνεισφέρει η Αργεντινή στις
δυνάμεις τού ΟΗΕ στην Κύπρο. Ο αντισμήναρχος Eduardo Baiocco, διοικητής του κλιμακίου μάς αναφέρει για την αποστολή του ότι «προσφέρει υποστήριξη στη MINUSTAH με αυτόνομη αεροπορική
δυνατότητα». Κύρια αποστολή του ARGAVN είναι η μεταφορά προσωπικού και φορτίου στις διάφορες
τοποθεσίες που διατηρεί η αποστολή του ΟΗΕ στην Αϊτή, εκτελώντας τόσο τακτικές όσο και έκτακτες
πτήσεις. Υλοποιεί όμως και άλλες αποστολές όπως MEDEVAC και SAR, ενώ τα αργεντίνικα ελικόπτερα ως δικινητήρια είναι και τα μόνα που μπορούν να επιχειρούν πάνω από τη θάλασσα. Στο πλαίσιο
των υποχρεώσεών τους στη MINUSTAH τα Bell 212 πρέπει να είναι διαθέσιμα για 100 ώρες τον μήνα
και να έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς επτά επιβατών και τετραμελούς πληρώματος: δύο χειριστών,
ενός ιπτάμενου μηχανικού και ενός τεχνικού, για να αντιμετωπιστούν βλάβες σε απομακρυσμένα
σημεία προσγείωσης.
Τα αργεντίνικα Bell 212 αναπτύχθηκαν στην Αϊτή από το 2004, ενώ τα ελικόπτερα H-86 και H-88 που
ήταν παρόντα στη διάρκεια της επίσκεψής μας, είναι παραγωγής 1978 και 1981 αντίστοιχα, δηλαδή
36 και 33 ετών. Εξοπλισμένα με διπλό κοιλιακό άγκιστρο μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης και
για τη μεταφορά φορτίων, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που είχαν και ρόλο «ιπτάμενων γερανών» σε
προγράμματα ανοικοδόμησης. Επιπλέον μπορούν να φέρουν δύο πολυβόλα Browning M1919, ενώ
είναι δυνατή και η τοποθέτηση θωράκισης κέβλαρ στο δάπεδο του κόκπιτ και της καμπίνας. Δεδομένου ότι το ARGAVN, αντίθετα από το CHIAVN, δεν έχει υποχρέωση νυκτερινών επιχειρήσεων για τη
MINUSTAH, τα πληρώματα δεν είναι πιστοποιημένα για χρήση διοπτρών, αν και διαθέτουν εξοπλισμό
ναυτιλίας για νυκτερινές πτήσεις ανάμεσα σε εγκαταστάσεις, όπως βάσεις και αεροδρόμια. Ο τελευταίος τοποθετήθηκε στα πλαίσια εκσυγχρονισμού από την ECOLIFT στο Πουέρτο Ρίκο με την εγκατάσταση «πακέτου» Garmin GNS με ψηφιακές οθόνες και ασυρμάτους μεγάλων αποστάσεων HF και
με τα πληρώματα να διαθέτουν και φορητά GPS. Το ARGAVN είναι αυτόνομο στην τεχνική υποστήριξη
πρώτου (επιθεωρήσεις 10, 25, 50 και 100 ωρών) και δευτέρου κλιμακίου, ενώ επιστρέφουν στην
Αργεντινή για εργοστασιακή συντήρηση. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, από το 2011, η τελευταία
υλοποιήθηκε στην Αϊτή, καθώς κρίθηκε οικονομικότερη η εκεί μεταφορά τεχνικών και εξοπλισμού.
Η συμφωνία της FAA με τη MINUSTAH προβλέπει τη διαθεσιμότητα ενός τουλάχιστον ελικοπτέρου,
αν και η αξιοπιστία τού τύπου επιτρέπει και στα δύο Bell 212 να είναι συνήθως έτοιμα για επιχειρήσεις. Το προσωπικό τού ARGAVN αναπτύσσεται στην Αϊτή για εξάμηνη θητεία και η προετοιμασία τους
γίνεται στο ειδικό κέντρο CAECOPAZ που διατηρείται σε στρατιωτική βάση στο Μπουένος Άιρες.
Οι κομάντος της Αεροπορίας της Αργεντινής
Η ιστορία των ειδικών δυνάμεων της FAA, Grupo de Operaciones Especiales (GOE, Ομάδα ειδικών