Βασική επιδίωξη για τους « Ερυθρούς » πιλότους είναι η αλλαγή νοοτροπίας από το κλασικό δόγμα εκπαίδευσης και επιχειρήσεων της USAF .
του . Η προετοιμασία εστιάζεται κυρίως στην ικανότητα ανάληψης καθηκόντων αρχηγού σχηματισμού , ώστε ο νέος χειριστής να μπορεί να ηγηθεί σχηματισμού αεροσκαφών σε μια Red Flag , με εξοικείωση στις τακτικές των Aggressors . Για να ολοκληρωθεί η εκπαίδευση , απαιτούνται περίπου 10-12 έξοδοι , ενώ οι χειριστές συμμετέχουν στο μεταξύ και σε κανονικές αποστολές ως μέλη σχηματισμού . Βασική επιδίωξη είναι η αφομοίωση της νοοτροπίας των Aggressors , η οποία όμως διαφέρει από το κλασικό δόγμα εκπαίδευσης και επιχειρήσεων της USAF . Απαιτείται δηλαδή αλλαγή νοοτροπίας των χειριστών , ώστε να πετάνε με τον τρόπο που υπαγορεύει η προσομοίωση εχθρικών απειλών . Παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες τακτικές και το δόγμα εκπαίδευσης των Aggressors παραμένει απόρρητο , είναι γνωστό ότι τουλάχιστον στα αρχικά στάδια συγκρότησης των Μοιρών αυτού του είδους ήταν η ενδελεχής μελέτη των ικανοτήτων που διέθεταν τα σοβιετικά μαχητικά την περίοδο 1960 – 1970 . Στο πλαίσιο των προγραμμάτων με την κωδική ονομασία Have Doughnut , Have Drill και Have Ferry , η USAF παρέλαβε MiG-21 και MiG-17 από το Ισραήλ το 1967 και το 1969 αντίστοιχα και εν συνεχεία προέβη σε εκτεταμένη αξιολόγησή τους στη βάση δοκιμών Groom Lake στη Νεβάδα ( ευρύτερα γνωστή ως Area 51 ). Τεχνικά στοιχεία και πληροφορίες για τις επιδόσεις τους τροφοδότησαν απευθείας το Σχολείο Όπλων Τακτικής του Ναυτικού ( Top Gun ), ώστε να τροποποιήσει την εκπαίδευση σε αερομαχίες DACT , αποτελέσματα που φάνηκαν άμεσα στους ουρανούς του Βόρειου Βιετνάμ . Ο αποχαρακτηρισμός από το καθεστώς απορρήτου του προγράμματος Project Constant Peg στις 13 Νοεμβρίου 2006 αποκάλυψε την ύπαρξη του 4477 TES ( Test and Evaluation Squadron ). Η άκρως απόρρητη αυτή μονάδα ήταν υπεύθυνη για την πτητική εκμετάλλευση των μαχητικών MiG-17 , MiG-21 και MiG-23 σε αμερικανικά χέρια που εξορμούσαν από το πεδίο δοκιμών Tonopah ( βλέπε εκτεταμένη αναφορά μας Π & Δ Νο 321 , « 4477 TES Red Eagles , Το μυστικό σμήνος MiG της USAF »). Αποστολή τους ήταν η διεξαγωγή εμπλοκών DACT με μαχητικά της USAF , του USN και των Πεζοναυτών προκειμένου να εκπαιδεύσουν αμερικανούς πιλότους και χειριστές οπλικών συστημάτων WSO F-4N / J / E Phantom και στη συνέχεια F-14A και F-15A σε αποτελεσματικές τακτικές . Με την έλευση του τέλους του Ψυχρού Πολέμου οι περικοπές στον προϋπολογισμό τής USAF ανάγκασαν την ηγεσία της να αναστείλει τη λειτουργία τής μοναδικής αυτής Μοίρας το Μάρτιο του 1988 , με κάποιες επιμέρους δραστηριότητες να συνεχίζονται παρασκηνιακά μέχρι τις 15 Ιουλίου 1990 .
Παρέχοντας ρεαλιστική απειλή
Μέχρι σήμερα οι 64 και 65 AGRS παρείχαν ευρύ φάσμα υποστήριξης σε εκπαίδευση χειριστών στο πλαίσιο των ασκήσεων Red Flag , Red Flag Alaska , στην ετήσια καναδική άσκηση Maple Flag και στο Σχολείο Όπλων Τακτικής της USAF . Η προσπάθεια αυτή γινόταν με τη συνεργασία του 547 IS ( Intelligence Squadron ), του 57 ATG και του Κέντρου Ανάλυσης Εχθρικών Τακτικών της USAF . Το 547 IS είναι υπεύθυνο για τις τακτικές , τεχνικές και διαδικασίες ( Air Force Tactics , Techniques , and Procedures , AFTTP ), την έκδοση εγχειριδίων , οδηγών απειλών και πληροφοριών σχετικά με συστήματα αεράμυνας , τις εχθρικές τακτικές , τις χρήσεις οπλικών συστημάτων και ηλεκτρονικών αντιμέτρων . Χάρη στις πληροφορίες αυτές είναι εφικτό να « στηθούν » ρεαλιστικά σενάρια , ειδικά για την άσκηση Red Flag . Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκειά της οι Μοίρες Aggressors επικοινωνούν συνεχώς με το 547 IS και την ηγεσία των « Κυανών » δυνάμεων , πριν από κάθε αποστολή , ενώ όλοι οι χειριστές συμμετέχουν αρχικά σε κοινό , μαζικό briefing , για την ανάλυση της « Μεγάλης Εικόνας ». Από εκεί και πέρα στην εξέλιξη της άσκησης ο επικεφαλής των Aggressors μεταφέρει καθημερινά τα δεδομένα και τις
Φόρτωση όπλων σε Eagle στη Nellis AFB που για πολλά χρόνια είναι η έδρα των Μοιρών εχθρικής απεικόνισης της USAF .
02 / 2015 53