( Optronique Secteur Frontal-Τechnologies Αmeliorees ) για παθητική αποκάλυψη στόχων ( τόσο εναερίων όσο και επίγειων , σε περιορισμένο τόξο ) σε μεγάλες αποστάσεις . Για την αρχική αξιολόγηση του RBE2 AESA , το Γαλλική Ναυτικό έστειλε ένα πλήρωμα στο CEAM για συνεργασία με την Armee de l ’ Air , κάτι που επέτρεψε στην Aeronavale να διατηρήσει πλήρη επαφή όχι μόνο με τις εξελίξεις στο πρόγραμμα , αλλά και με την εισαγωγή τής νέας έκδοσης Rafale σε υπηρεσία -ειδικά των προβλημάτων- στα υποσυστήματα AESA , DDM-NG και OSF-ΤΕ . Όπως προαναφέρθηκε , το αντίστοιχο πρόγραμμα Rafale M έχει μια υστέρηση περίπου ενός χρόνου συγκριτικά με τις εξελίξεις στη Γαλλική Αεροπορία , καθώς το αρχικό αεροσκάφος M39 με AESA και τον λοιπό νέο εξοπλισμό , έφτασε στο CEPA ( Centre d ’ Experimentations Pratiques de l ’ Aeronautique navale ), στον BAN Hyeres στο τέλος Οκτωβρίου του 2013 . To αεροσκάφος στο πλήρες πρότυπο της τέταρτης παρτίδας παραγωγής επέτρεψε στο Κέντρο να ξεκινήσει τη δική του αυτόνομη διαδικασία δοκιμών και επιχειρησιακής αξιολόγησης προσανατολισμένη στο ναυτικό περιβάλλον . Συναντήσαμε τον πιλότο της Aeronavale , ο οποίος είχε αποσπαστεί στο CEAM περνώντας αρκετούς μήνες στην BA118 Mont-de-Marsan , και μας είπε σχετικά : « Όταν παραδόθηκε το M39 , οι περισσότερες δοκιμές αέρος-αέρος είχαν ολοκληρωθεί από την Armee de l ’ Air και η σύνταξη των επιχειρησιακών εγχειριδίων των AESA , DDM-NG και FSO-IT είχε επίσης προχωρήσει . Η DGA EV είχε αξιολογήσει το αεροσκάφος στις καταπονήσεις από καταπέλτη και σύστημα ανάσχεσης με συρματόσχοινα στη σχετική εγκατάσταση ξηράς και έτσι δεν χρειάστηκε η ανάπτυξή του στο αεροπλανοφόρο “ Charles de Gaulle ”. Προχωρήσαμε όμως με δοκιμές και αξιολογήσεις των επιδόσεων τού ραντάρ σε διαμορφώσεις αέροςεδάφους και ειδικά αέρος-επιφανείας / θαλάσσης ». Σε ύψιστη προτεραιότητα για το Γαλλικό Ναυτικό ήταν και παραμένει η δυνατότητα ναυτικής κρούσης με βλήματα AM39 Block 2 Mod 2 , που δεν ενδιαφέρει τη Γαλλική Αεροπορία . Έτσι , η σχετική εκμετάλλευση των δυνατοτήτων τού νέου AESA συγκριτικά με το RBE2 PESA προηγήθηκε έναντι όλων των άλλων διαδικασιών και οι σχετικές αναφορές μιλούν για « εξαιρετικές εμβέλειες αποκάλυψης στόχων επιφανείας , ακόμη και μικρών σκαφών σε τρικυμιώδη θάλασσα ».
M39 και M40
Σημείο καμπής στη διαδικασία αποτέλεσε η μεταφορά του M39 στον αεροναύσταθμο του Landivisiau στη Βρετάνη στα μέσα Μαΐου 2014 , όπου την ίδια περίοδο παραδόθηκε και το δεύτερο Rafale M τέταρτης παρτίδας παραγωγής M40 . Εκεί , στην έδρα των Μοιρών μαχητικών αεροπλανοφόρου , η Aeronavale πήρε την απόφαση « να μοιράσει τα δύο αεροπλάνα στις δύο Flottille , 11F και 12F », όπως εξηγεί ο Διοικητής της δεύτερης και προσθέτει : « Έτσι η διάδοση της κουλτούρας AESA γίνεται ομοιόμορφα ανάμεσα στους χειριστές μας . Παραλαμβάνουμε το Μ41 στο τέλος του 2014 και το M42 στις αρχές του 2015 . Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι Flottille 11F και 12F δεν έχουν οργανικά αεροπλάνα , αλλά μοιράζονται τον υφιστάμενο στόλο των Rafale για εκπαίδευση , εθνικές ή διεθνείς ασκήσεις , πιστοποιήσεις διαθεσιμότητας στο “ Charles de Gaulle ” ή επιχειρήσεις σε θάλασσα και ξηρά . Έτσι η ανάθεση του M39 στην F12 και του Μ40 στην F11 ήταν μια παρέκκλιση από τη συνηθισμένη πρακτική , που όμως απέδωσε τα μέγιστα ». Η εισαγωγή σε υπηρεσία της τεχνολογίας
Το RBE2 AESA δοκιμάστηκε σε ένα τροποποιημένο Mirage 2000B , το ρύγχος του οποίου έφερε όλο τον παρελκόμενο εξοπλισμό των ηλεκτρο-οπτικών του
Rafale .
Η δυνατότητα του νέου ραντάρ AESA επικεντρώθηκε εξαρχής στην πλήρη εκμετάλλευση των AM39 Block 2 Mod 2 .
Τα Rafale M συμπληρώνουν τον εξοπλισμό αυτοπροστασίας στο πρότυπο F4 .
AESA γίνεται χωρίς σημαντικά προβλήματα για όλη την κοινότητα της Aeronavale , πιλότους , τεχνικούς και μηχανικούς . Ο συνομιλητής μας σχολιάζει σχετικά : « Για εμάς τους χειριστές το μεγάλο πλεονέκτημα της μετάπτωσης από το παθητικό RBE2 στο ενεργητικό ήταν ότι δεν χρειαζόταν καμιά εκπαίδευση στη διακοπτολογία και τη συμβολογία των διαφόρων διαμορφώσεων , που παραμένει η ίδια . Έτσι μπορέσαμε να επικεντρωθούμε εξαρχής στη χρήση του AESA και πώς να
02 / 2015 29