ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Επανεξοπλίζοντας την Ιρακινή Αεροπορία
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Επανεξοπλίζοντας την Ιρακινή Αεροπορία
πολλές αναφορές για παραγγελία ή ακόμη και για παραδόσεις AT-6 , τελικά το σχετικό αίτημα του Ιράκ για πώληση 24 αεροσκαφών εγκρίθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση μόλις τον Μάιο του 2014 , ενώ η σχετική υπογραφή συμβολαίου εκκρεμεί μέχρι και σήμερα . Το « πακέτο » δυνητικής αξίας 790 εκατομμυρίων δολαρίων περιλαμβάνει αεροσκάφη AT-6C εξοπλισμένα με πυργίσκο ηλεκτρο-οπτικών MX-15Di , σύστημα ελέγχου βολής / όπλων ( Lockheed Martin ) και υποδομή αυτοπροστασίας ( προειδοποιητή AAR-47 & διανομέα αναλωσίμων ΗΠ ALE-47 ). Εάν η παραγγελία επιβεβαιωθεί , το Ιράκ θα είναι ο πρώτος πελάτης της συγκεκριμένης έκδοσης που θα μπορεί να μεταφέρει AGM-114 , κατευθυνόμενες με λέιζερ ρουκέτες , LGB GBU-12 / -58 κ . ά .
Μεταγωγικά
Η 23 η Μοίρα στη βάση Al Muthanna αξιοποιεί εννέα συνολικά Hercules , τρία από τα οποία είναι μοντέλα C-130E που παραχωρήθηκαν στο Ιράκ από αμερικανικά αποθέματα , ενώ τα άλλα έξι αφορούν διπλή παραγγελία 3 + 3 C- 130J . Η πρώτη τριάδα Super Hercules παραδόθηκε το 2012 και η δεύτερη το 2013 . Τον Νοέμβριο του 2014 η αμερικανική DSCA ανακοίνωσε την πώληση ενός « πακέτου » υποστήριξης εργοστασιακού επίπεδου , ανταλλακτικών και εκπαίδευσης προσωπικού για τα ιρακινά C-130E / J , διάρκειας πέντε χρόνων με ύψος 800 εκατομμυρίων δολαρίων , που ίσως δείχνει και το πρόβλημα που έχει η NIRQAF στη διατήρηση του υλικού σε υπηρεσία . Όπως βέβαια και τα υπόλοιπα εξοπλιστικά προγράμματα του Ιράκ , έτσι και αυτό « υποφέρει » από όλο και μεγαλύτερη δυσκολία χρηματοδότησης λόγω της κατακόρυφης πτώσης της τιμής του πετρελαίου αλλά και της απώλειας του ελέγχου πολλών πετρελαϊκών εγκαταστάσεων που έπεσαν στα χέρια των τζιχαντιστών . Η 33 η Μοίρα στην ίδια βάση αξιοποιεί έξι An-32B . Τα αεροπλάνα αυτά αποτέλεσαν μέρος ενός μεγάλου « πακέτου » όπλων που αγόρασε η Βαγδάτη από το Κίεβο στο τέλος του 2009 ή στις αρχές του 2010 . Ήταν ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και περιλάμβανε πέραν των Antοnov ( η αξία των οποίων μαζί με ανταλλακτικά και εκπαίδευση αναφερόταν σε 550 εκατομμύρια δολάρια ) και 420 τεθωρακισμένα BTR-4 ( σημ . 9 ).
Αεροπορία του Ιρακινού Στρατού
Η ύπαρξη της ιρακινής αεροπορίας στρατού στις διαστάσεις που έχει λάβει σήμερα , αλλά και με τα εξοπλιστικά προγράμματα που επιδιώκει δικαιολογείται από τη μακρά παράδοση που υπάρχει στη μεσανατολική χώρα . Να σημειώσουμε ότι τα « αεροπορικά σώματα του ιρακινού στρατού » ( air corps ) συγκροτήθηκαν με βρετανικά πρότυπα το 1981 , όταν αυτός ανέλαβε μόνος του τον ρόλο της αεροπορικής του υποστήριξης και των αερομεταφορών , ανεξάρτητα από την τότε ιρακινή αεροπορία . Μέσα στη δεκαετία του 80 μάλιστα γιγαντώθηκαν έχοντας περισσότερα από 270 ελικόπτερα , τα περισσότερα εξοπλισμένα .
Μεταφορικά ελικόπτερα
Η νέα Αεροπορία του Ιρακινού Στρατού χτίζει σε εκείνες τις βάσεις με την ίδια νοοτροπία , έχοντας ανασυγκροτηθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και προηγηθεί της NIRQAF . Τα πρώτα πτητικά μέσα της ήταν UH-1H που δωρίστηκαν από την Ιορδανία και έφτασαν στη βάση Al Taji τον Φεβρουάριο του 2005 . Οι πληροφορίες για τον αριθμό τους ποικίλει ανάλογα με την πηγή , αλλά τουλάχιστον 16 υπέστησαν αργότερα εκσυγχρονισμό σε Huey II , τον οποίο υλοποίησε η US Helicopter Inc με βάση
Το Ιράκ αγόρασε για εκπαίδευση έξι SA342M Gazelle από τα αποθέματα της ALAT .
46 04 / 2015