νια τον στόλο της ΠΑ . Έτσι τα πολλά ανοικτά μέτωπα που υπήρχαν , αποτέλεσμα στρεβλών και κοντόφθαλμων αποφάσεων του παρελθόντος ( τις περισσότερες φορές αντίθετων από τις υπηρεσιακές εισηγήσεις ), αλλά και τις αποσπασματικές χωρίς προγραμματική συνέχεια υλοποιήσεις τους , έγιναν πολύ περισσότερα αλλά και πολύ οξύτερα ! Πριν προχωρήσουμε όμως στην ανάλυσή μας , επικαιροποιούμε τη σημερινή κατάσταση ως σημείο αναφοράς .
Πριν από την έλευση της κρίσης , τα F-16 PXIV ήταν τα τελευταία μαχητικά που παρέλαβε η ΠΑ και μάλιστα με την παραγγελία τελικά απομειωμένη κατά 10 αεροσκάφη .
RF-4E
Από τον κατάλογο των « γενναίων αποφάσεων αποσύρσεων » του 2009 μπορεί να λείπουν πλέον τα A-7 , παραμένουν όμως τα RF-4E και μάλιστα χωρίς καθορισμένη προοπτική να τερματίσουν τη θητεία τους ( όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί ) κατόπιν νεότερης απόφασης της ηγεσίας της ΠΑ . Η μοναδική αποστολή που εκτελούν τα αεροπλάνα αυτά είναι η ( συμβατική ) φωτογραφική και ηλεκτρονική αναγνώριση , μια μεγάλη πολυτέλεια πλέον για οποιαδήποτε αεροπορία να διατηρεί σε χρήση έναν τύπο που μπορεί να εκτελέσει έναν και μοναδικό ρόλο , ειδικά εφόσον υπάρχουν -πολύ οικονομικότερες- εναλλακτικές λύσεις . Αναφορικά με τα RF-4E , το σκεπτικό που φαίνεται να υπάρχει στη διατήρησή τους σε χρήση ( καθώς η επίσημη πληροφόρηση περιορίζεται στο τυπικό για « επιχειρησιακούς λόγους ») είναι ότι η μικρή σχετικά χρήση του τύπου έχει « αφήσει » αρκετές διαθέσιμες ώρες από το « όριο δομικής ζωής » τους , για να μπορούν να παραμείνουν ενεργά μέχρι και τις αρχές της επόμενης δεκαετίας ή μέχρι και το 2025 ( το ορόσημο που αναφέραμε παραπάνω ) χωρίς την απαίτηση εργοστασιακής συντήρησης μεγάλου κόστους . Η ιδέα υποστηρίζεται και από τη λογική ότι , εφόσον παραμένουν τα F-4Ε σε υπηρεσία , ο μικρός αριθμός των RF-4E … « δεν αποτελεί σημαντική επιβάρυνση ». Προς το παρόν , ακόμη και αν τα εύχρηστα αεροπλάνα έχουν μειωθεί σε αριθμό , εξακολουθούν να συγκροτούν ξεχωριστή Μοίρα και οι σκέψεις που είχαν εκφραστεί για συγχώνευση του στόλου με τα Phantom της Ανδραβίδας έχουν χαθεί κάπου στις … ανεκπλήρωτες προθέσεις μείωσης του λειτουργικού κόστους . Τι προσφέρουν όμως πραγματικά τα RF-4E ; Στον βασικό ρόλο της τακτικής αναγνώρισης χρησιμοποιούν πάντα τις αναλογικές φωτομηχανές του παρελθόντος , καθώς η προβληματική προσπάθεια ψηφιοποίησης της LOROP KS-127A , απ ’ όσο είναι γνωστό , δεν φαίνεται να οδήγησε πουθενά ( Π & Δ 322 , « RF-4E , Η δύση της ανεξάρτητης τακτικής αναγνώρισης για την ΠΑ ;»). Έτσι στην εποχή της ψηφιακής φωτοαναγνώρισης εξακολουθούν να υλοποιούν την αποστολή τους όπως ακριβώς έκαναν και πριν από τέσσερις σχεδόν δεκαετίες , όταν αποκτήθηκαν , και αδυνατούν να υποστηρίξουν άμεση αποστολή και αξιοποίηση των φωτογραφιών σε πραγματικό χρόνο , όπως μπορούν να κάνουν τα ατρακτίδια DB-110 που έχουν αγοραστεί ( δυστυχώς σε ένα μόνο
Η απόπειρα ψηφιακής αναβάθμισης της φωτοαναγνώρισης LOROP στα RF-4E εξελίχθηκε σε αδιέξοδο και τα αεροπλάνα συνέχισαν να υλοποιούν τη συγκεκριμένη αποστολή όπως και πριν από 35 χρόνια όταν παραλήφθηκαν .
04 / 2015 15