μέσα στη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων από F-16D που χρησιμοποίησε AIM-120 . Η κατάρριψή του ήταν η πρώτη με AMRAAM και η πρώτη επίσης « νίκη » F-16 της USAF . Πηγές που αναφέρουν ότι ιρακινά MiG-25R επιχειρούσαν αποστολές πάνω από το Κουβέιτ ή τη Σαουδική Αραβία δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθούν . Τέτοιες πτήσεις αναφέρονται και τον Μάρτιο του 2003 , τις παραμονές του Δευτέρου Πολέμου στον Κόλπο , αν και μάλλον εντάσσονται στην αμερικανική προπαγάνδα ενόψει των επικείμενων επιχειρήσεων και της εισβολής στο Ιράκ . Στις 2 Ιανουαρίου 1993 αναφέρεται ένα περιστατικό όπου ένα MiG-25PDS επιχείρησε να αναχαιτίσει U-2R που εκτελούσε πτήση επιτήρησης πάνω από το Ιράκ . Αμερικανικά F-15C που έσπευσαν σε βοήθεια προσπάθησαν να καταρρίψουν το ιρακινό « Foxbat » χωρίς όμως αποτέλεσμα . Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός της δράσης των ιρακινών μαχητικών ήταν η αναχαίτιση και κατάρριψη ενός MQ-1 στις 23 Δεκεμβρίου 2002 , μέσα στη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων , όπου το Predator ιχνηλατήθηκε πιθανότατα από το TP-26 και επλήγη με R- 40TD . Ένα βίντεο που πρωτοδημοσιοποιήθηκε από το αμερικανικό δίκτυο CBS ( και έχει πολλές φορές αμφισβητηθεί ) πλαισιώνει τον ισχυρισμό ότι το αμερικανικό UAV εκτόξευσε εναντίον του MiG έναν ΑΙΜ-92 Stinger . Οι ισχυρισμοί εντάσσονται σε μια υποτιθέμενη τακτική που χρησιμοποιείται από τις αμερικανικές δυνάμεις με οπλισμένα Predator που προσπαθούσαν να δελεάσουν ιρακινά μαχητικά να τα αναχαιτίσουν . Άλλες πηγές όμως , χωρίς να επιβεβαιώνουν τον εξοπλισμό των MQ-1 με πυραύλους αέρος-αέρος , θεωρούν ότι τέτοιες τακτικές υπήρχαν , αν και τις ενέδρες τις έστηναν F-15 και F-16 . Το 2003 με την αμερικανική εισβολή τα « Foxbat » ακολούθησαν το σύνολο της ιρακινής αεροπορίας που παρέμεινε καθηλωμένη αναμένοντας την τύχη της . Κανένα επίσης MiG-25 δεν επιχείρησε να διαφύγει από το Ιράκ , όπως έκαναν δεκάδες άλλα ιρακινά αεροσκάφη και , είτε παρέμειναν στα υπόστεγά τους , όπου και καταστράφηκαν , είτε θάφτηκαν στην άμμο σε ένα απελπισμένο σχέδιο του καθεστώτος της Βαγδάτης να διασωθούν . Μεταπολεμικά και στη διάρκεια της πρώιμης κατοχής του Ιράκ , ένα μόνο ιρακινό MiG-25PDS (« 25211 ») βρέθηκε ακέραιο σε μια όαση , ενώ ανακτήθηκαν αρκετά MiG-25RB / RBT . π & δ
MiG-25 : ανορθόδοξες επιχειρήσεις
Ο τομέας των ανορθόδοξων επιχειρήσεων που σχετίζονται με το MiG-25 σε ιρακινή υπηρεσία έχει δυο πτυχές , που είναι δύσκολο να διασταυρωθούν , αλλά τις αναφέρουμε για την πληρότητα του άρθρου . Η πρώτη αφορά στις προσπάθειες της IRIAF να αντιμετωπίσει τα MiG-25 με ανορθόδοξα μέσα , ειδικά όταν τα « Foxbat » χρησιμοποιήθηκαν ως βομβαρδιστικά στο « Blitz » εναντίον της Τεχεράνης . Τότε επιστράτευσαν πυραύλους RIM-66 ( από αντιτορπιλικά ) που τοποθετήθηκαν σε εκτοξευτές HAWK , ώστε να αυξήσουν την εμβέλεια του αντιαεροπορικού αυτού συστήματος . Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι οι Standard χρησιμοποιούνταν σ ’ αυτόν τον ρόλο με μια δευτερεύουσα διαμόρφωση ARM ( Anti-Radar Missile ), που ο πύραυλος κατευθυνόταν στην πηγή κάποιας ηλεκτρομαγνητικής εκπομπής . Ο ισχυρισμός αυτός όμως δεν επιβεβαιώνεται , ούτε καν με την ύπαρξη αυτής της διαμόρφωσης . Αντίστοιχα υπάρχουν από τις ίδιες πηγές και ισχυρισμοί ότι οι Ιρανοί επιχείρησαν να χρησιμοποιήσουν RIM-66 από εναέριες πλατφόρμες ειδικότερα από F-4E και πάλι σε σχέση με την αναχαίτιση « Foxbat ». Αναφέρεται λοιπόν ότι οι « AIM-66 » προσπαθούσαν να δώσουν στα Phantom δυνατότητες αντίστοιχες με των AIM-54 των F-14 , ενώ και κάποιοι ευφάνταστοι θεωρούν ότι οι Standard αέρος-αέρος είχαν ίσως και αυτοί ρόλο ARM . Παραθέτουν μάλιστα ως υποστηρικτικό στοιχείο το γεγονός ότι το Ιράν παρέλαβε μόλις 284 από τους 750 Phoenix που είχε παραγγείλει επί σάχη , άρα οι AIM-54 ήταν είδος σε ανεπάρκεια . Αν και πράγματι υπάρχουν φωτογραφίες που δείχνουν Phantom φορτωμένα με Standard , η ιρανική προσπάθεια ήταν μάλλον απόπειρα δημιουργίας ενός όπλου αέρος-εδάφους μεγάλης εμβέλειας , δηλαδή « AGM-66 ». Αναφέρεται ότι πραγματοποιήθηκαν τρεις απόπειρες χρήσης και όλες υπήρξαν , είτε αποτυχημένες είτε απογοητευτικές και το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε . Οι παραπάνω ισχυρισμοί βρίσκουν γόνιμο έδαφος στο γεγονός ότι πράγματι υπήρξε ένας πύραυλος ARM με βάση τον Standard που δεν είναι άλλος από τον AGM-78 , όπλο όμως που δεν εντάχθηκε ποτέ στο ιρανικό οπλοστάσιο . Στο πλέγμα των παραπάνω δοξασιών υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν ότι οι Standard ARM ( SARM ) είχαν παραδοθεί στο Ιράν και η Τεχεράνη προσπάθησε να τους αξιοποιήσει ( με τρόπο αντίστοιχο του ισραηλινού συστήματος « Keres »), αλλά ως αντιαεροπορικό σύστημα με παθητική καθοδήγηση στο ραντάρ των « Foxbat ». Μια άλλη … εναλλακτική θεωρία θέλει τους Ιρανούς να εξελίσσουν έναν πύραυλο παρόμοιο με τον AGM-78 , χρησιμοποιώντας AGM- 66 με κεφαλές AGM-45 ( από τα 25-45 βλήματα που παρέλαβε η IIAF επί σάχη ), τρόπος άλλωστε με τον οποίο εξελίχθηκε και ο SARM . Στην άλλη πτυχή του θέματος φαίνεται ότι υπήρξε μια προσπάθεια από την πλευρά του Ιράκ να καταστήσει τα MiG-25 αεροσκάφη δίωξης AWACS στο τέλος της δεκαετίας του 90 . Η απόπειρα βασίστηκε σε πυραύλους αντι-ραντάρ AS . 37 Martel που είχαν αποκτηθεί από τη Γαλλία για τα Mirage F . 1 . Σύμφωνα με κάποιες πηγές , ένα MiG-25RΒΤ προετοιμάστηκε κατάλληλα με την αφαίρεση όλου του επιχειρησιακού εξοπλισμού του ώστε να έχει τη δυνατότητα πτήσης στη μέγιστη ταχύτητα . Η ιδέα ήταν να πλησιάζει τo AWACS πετώντας σε μεγάλο ύψος και με 2,5 + Μαχ , εξαπολύοντας τον Martel που δεν είχε μεγάλο βεληνεκές , αλλά διέθετε μεγάλη εκρηκτική κεφαλή . Το σχέδιο , εάν υπήρχε , δεν πέρασε καν σε στάδιο πτητικών δοκιμών .
04 / 2015 113