στροφή ενός C-130 της IRIAF το 1984 το οποίο δρούσε ως πλατφόρμα ECM . Τα αεροσκάφη αυτά , γνωστά ως « Khofaash » ( ένα είδος νυχτερίδας που ενδημεί στο Ιράν ), είχαν ρόλο ELINT / COMINT / SIGINT αλλά και παρεμβολών , και συνοδεύονταν πάντα στις αποστολές τους από F-14 . Στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρεται ότι ένα ζευγάρι MiG-25 απασχόλησε τα Tomcat και ένα δεύτερο προσέβαλε από πολύ μεγάλη απόσταση το « Khofaash », ενώ το τελευταίο βρισκόταν ήδη σε πορεία διαφυγής . Το Καλοκαίρι του 1984 τουλάχιστον ένα ακόμη Phantom πέφτει θύμα των « Foxbat », ενώ τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 1986 αναφέρονται καταρρίψεις RF-4E . Την ίδια χρονιά υπάρχει και μια αναφορά για απώλεια ενός MiG-25PDS που είχε πάθει ζημιές από τον AIM-54A που είχε εκτοξεύσει εναντίον του Tomcat . Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν , το μαχητικό επέστρεφε στη βάση του όταν συνάντησε ένα ιρανικό F-5E , που κατόρθωσε να του προξενήσει επιπλέον ζημιές με τα πυροβόλα M39 των 20 mm . To « Foxbat » φέρεται ότι συνετρίβη τελικά σε προσγείωση ανάγκης που επιχείρησε στη βάση του . Διάφορες πηγές αναφέρουν ότι τον Οκτώβριο του 1986 καταρρίφθηκε από MiG-25 ένα συριακό MiG-21RF που παραβίασε τον εναέριο χώρο του Ιράκ . Την ίδια χρονιά τα MiG-25PDS εξοπλίζονται με αερόφυλλα και θερμοβολίδες σε εκτοξευτές KDS-155 ενσωματωμένους στους αεροφράκτες των πτερύγων , κάτι που φαίνεται ότι αποτέλεσε γενική αναβάθμιση του συστήματος αυτοπροστασίας του τύπου , καθώς την ίδια περίπου περίοδο εμφανίστηκαν και σε λιβυκά « Foxbat » ( σημ . 5 ). Από τα τέλη του 1986 ολοκληρώνονται και οι όποιες αξιόπιστες αναφορές για καταρρίψεις από ιρακινά MiG- 25 , πιθανότατα ως αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων , ανάμεσά τους και ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός MiG-23ML και Mirage F . 1 που γινόταν διαθέσιμος για καθήκοντα αεράμυνας και συνοδείας . Ένας ακόμη παράγοντας ήταν ίσως και η αλλαγή τακτικών από την πλευρά της ιρακινής αεροπορίας , που αντιμετώπιζε εξελίξεις στους εξοπλισμούς και τις τακτικές της Τεχεράνης . Ταυτόχρονα , όμως , οι επιχειρήσεις των « Foxbat » αποδείχθηκαν προβληματικές σε όλες τις πτυχές τους , με μεγάλες απαιτήσεις στη συντήρηση και υποστήριξη του τύπου . Επιπτώσεις όμως , σύμφωνα με ιρακινές πηγές που μεταφέρουν οι Cooper και Bishop , υπήρχαν και στους πιλότους που πετούσαν τα MiG-25 , καθώς οι παρατεταμένες πτήσεις σε μεγάλα ύψη και οι ταχύτητες στα 2,5 + Μαχ τους εξαντλούσαν γρήγορα . Έτσι οι Μοίρες των « Foxbat » απαιτούσαν περισσότερο ιπτάμενο προσωπικό απ ’ ό , τι οι υπόλοιπες , απομυζώντας τις δυνατότητες της IQAF , ίσως και με δυσανάλογη απόδοση . Από την άλλη πλευρά , μέσα στο 1986 η ΕΣΣΔ παρέδωσε επιπλέον αεροσκάφη τόσο για την αντιμετώπιση απωλειών όσο και την ενίσχυση των μονάδων που
Μια από τις βελτιώσεις στο « Foxbat » ήταν η εγκατάσταση του IRST TP-26Sh1 ( διακρίνεται στο ρύγχος ) που επέτρεπε την παθητική αποκάλυψη , τον εγκλωβισμό και την προσβολή στόχων σε αποστάσεις άνω των 45 χιλιομέτρων .
Αρκετά MiG-25 καταστράφηκαν στα υπόστεγά τους στον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου , ενώ κανένα δεν « διέφυγε » στο Ιράν τον Ιανουάριο του 1991 .
αξιοποιούσαν MiG-25 . Ασφαλής εκτίμηση είναι ότι την περίοδο αυτή παραδόθηκαν τουλάχιστον 10 MiG-25PDS και 6 MiG-25RBT . Οι υπάρχουσες πηγές διαφωνούν αναφορικά με τα τελευταία . Κάποιες θεωρούν ότι ήταν τη συγκεκριμένη στιγμή που προστέθηκε η έκδοση αυτή στο ιρακινό οπλοστάσιο , ενώ άλλες υποστηρίζουν ότι κάποια αεροπλάνα είχαν παραδοθεί νωρίτερα ή κάποια από τα παλαιότερα MiG-25R / RB είχαν αναβαθμιστεί στο επίπεδο -25RBT . Απολογιστικά για την περίοδο του πολέμου Ιράν-Ιράκ πηγές προσκείμενες στις ιρακινές θέσεις υποστηρίζουν ότι από τα 22 αναχαιτιστικά « Foxbat » που παραλήφθηκαν , 1-2 καταρρίφθηκαν και άλλα 2 καταστράφηκαν σε περιστατικά . Αντίστοιχα στα 18 φωτοαναγνωριστικά / ELINT μοντέλα που πέρασαν σε ιρακινά χέρια υπήρξαν μία ή δύο καταρρίψεις , με μία από αυτές επιβεβαιωμένη το 1982 . Ένα MiG-25RBT φέρεται επίσης να έπεσε θύμα της ιρανικής αεράμυνας , όταν καταρρίφθηκε τον Φεβρουά-
04 / 2015 109