ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ Ε . Ε . ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχει εδώ και 5 χρόνια σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη τριών διατλαντικών συμφωνιών και συγκεκριμένα , της CETA με τον Καναδά , της TTIP με τις ΗΠΑ , και της TISA Συμφωνία Εμπορίου σε Υπηρεσίες και συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με 50 άλλες χώρες του κόσμου . Γενικότερα , οι διεθνείς εμπορικές συμφωνίες θα έπρεπε να συμβάλλουν στην άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , στην εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή , στην δίκαια και προοδευτική φορολογία , στην πλήρη απασχόληση για όλους , στις προδιαγραφές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας , στην διεθνή σύμβαση για την βιοποικιλότητα και στους στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη του ΟΗΕ . Ωστόσο , στην πραγματικότητα , οι συμφωνίες αυτές θα έχουν δραματικές επιπτώσεις για τη δημοκρατία , την κοινωνία , τα κοινά αγαθά και το περιβάλλον με την εξουσία που δίνουν στις πολυεθνικές εταιρείες και με τα όσα προσπαθούν να επιβάλλουν στους πολίτες των εμπλεκόμενων χωρών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού . Οι επίσημες διακηρύξεις αναφέρουν ότι αυτές οι συμφωνίες θα οδηγήσουν σε αύξηση των επενδύσεων και του εμπορίου , σε οικονομική μεγέθυνση και σε δημιουργία θέσεων εργασίας . Ωστόσο , οι συμφωνίες συντάσσονται με τέτοιο τρόπο , ώστε η ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών να γίνει ουσιαστικά μη αναστρέψιμη και οι κερδισμένοι αυτών των συμφωνιών να είναι οι πολυεθνικές εταιρείες και όχι οι πολίτες . Η προώθηση αυτών των συμφωνιών αποτελεί ουσιαστικά ένα ανώτερο στάδιο εφαρμογής των πλέον ακραίων πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού σε πλανητική κλίμακα , με έμφαση όχι μόνο στον ακρωτηριασμό του δημόσιου τομέα και στη δραματική περικοπή των κοινωνικών δαπανών , αλλά ιδιαίτερα στην εμπέδωση της ανεξέλεγκτης ελευθερίας κυρίως των πολυεθνικών εταιρειών και της ιδιωτικοποίησης των κοινών αγαθών , επιχειρώντας παράλληλα τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση πολιτικής εξουσίας στα χέρια των πολυεθνικών , εγκαθιστώντας έτσι μια εταιρειοκρατία στη θέση της δημοκρατίας .
Κρίνουμε και αξιολογούμε όλες τις διεθνείς συμφωνίες με βάση τις 10 ακόλουθες αρχές του Ευρωπαϊκού κινήματος :
1 . Διεκδικούμε όρους εμπορίου και προϊόντων που διασφαλίζουν τις καλύτερες κοινωνικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές , που ωφελούν τους παραγωγούς και τους καταναλωτές . Η υπεράσπιση της αρχής της προφύλαξης ( άρθρο 191 συνθήκης Λισαβόνας ) και η αποτροπή της ρυθμιστικής συνεργασίας που μειώνει τις προδιαγραφές , είναι σημαντικές σε αυτήν την κατεύθυνση .
2 . Οι εμπορικές συμφωνίες πρέπει να συμβάλλουν στην βιώσιμη γεωργία . Ιδιαίτερα η γεωργία των τοπικών κοινωνιών , βιολογική και ΠΟΠ προϊόντων , με δικαίωμα χρήσης τοπικών ποικιλιών σπόρων , συμβάλλει στην ποιοτική και υγιεινή διατροφή , στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής , στην προστασία του περιβάλλοντος , στην απασχόληση , σε αντίθεση με την εντατική βιομηχανοποιημένη γεωργία μεταλλαγμένων , μονοκαλλιεργειών και βιοκαυσίμων που καταστρέφουν τους τοπικούς φυσικούς και υδάτινους πόρους . Η Μεταρρύθμιση της ΚΑΠ μετά το 2020 να είναι σε παραγωγική , περιβαλλοντική και κοινωνική κατεύθυνση με ρυθμιζόμενες αγορές περιορισμού των διακυμάνσεων τιμών των χρηματιστηριακών αγροτικών προϊόντων για αποτροπή αισχροκέρδειας των πολυεθνικών . Να υπάρχει αυξημένη προστασία από ανεξέλεγκτες εισαγωγές εταιρικών προϊόντων ανταγωνιστικών σε προϊόντα τοπικών παραγωγικών συστημάτων και Γεωγραφικών ενδείξεων που προστατεύουν την τοπική βιοποικιλότητα και τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής και συμβάλλουν στην τοπική βιώσιμη . Να κατοχυρώνουν πλήρως σε όλες τις διεθνείς συμφωνίες την ΠΟΠ Φέτα και τα ΠΟΠ προιόντα ( η CETA προστατεύει μόνο 173 τρόφιμα από τα 1300 της Ε . Ε .), και να ενισχύουν τα πρωτεϊνούχα κτηνοτροφικά ψυχανθή που υποκαθιστούν μεταλλαγμένες εισαγόμενες ζωοτροφές κυρίως σόγιας , κλπ .