ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ | Page 90

Ολύμπος. Η Βελβίνη εποπτεύει εις το άνοιγμα του Αιγαίου. Εις το μέγα και κρυστάλλινον
φως εξαιρείται η Αττική και η θάλασσα της δοξαστικώς. Και επίσης αλησμόνητον το όραμα,
που έχετε αν κάμετε τον γύρον του βουνού Καβαλάρη. Το μονοπάτι μέσα από πευκώνας
σας φέρει προς την δυτικήν άκραν. το Ψηλό Λιθάρι, οπόθεν έχετε ενώπιον σας, κάτω και
επάνω, όλην την αγριότητα των φοβερών Σκειρωνίδων Πετρών, την Κακήν Σκάλαν, το
δερβένι άλλοτε των τούρκων. Κρημνοί εκφεύγουν προ των ποδών σας χανόμενοι εις τα
γαλανά νερά του σαρωνικού και βράχοι κάθετοι υψούνται υπέρ την κεφαλήν σας. Είνε
παρατηρητήριον εκεί, βραχώδης εξώστης επί τρομερού ύψους, με ευρύτατον ορίζοντα,
όπως δεν απαντάται εύκολα. Κάτωθεν του οροπεδίου του ναού κλίνει κομψή ρεμματιά
πευκόφυτος, η οποία καταλήγει με κρημνώδεις βράχους εις την θάλασσαν. Ταύτην ενώνει η
πρώτη σιδηροδρομική γέφυρα και λέγεται Φονισκόρεμμα, δια τα δυστυχήματα εργατών
κατά την κατασκευήν της γέφυρας. Κάτωθεν του Ψηλού λιθαριού, το οποίον έχει και
σπιθάρι με νεράκι, φαίνεται η φοβερά Κακή Σκάλα με την γέφυραν της, η σιδηροδρομική
γραμμή και η αμαξιτή. Διερχόμενα τραίνα και αυτοκίνητα μοιάζουν με παιδικά αθύρματα. Εις
τους κρεμαστούς βράχους φωληάζουν αγριοπερίστερα, πέρδικες, όρνεα δε κι αητοί
περιίπτανται. Δύο σπηλιές χρησιμεύον ως στάνες. Το μονοπάτι προχωρεί κατά μήκος του
βουνού προς την Σπηλιάν του Τζάνη, χωρητικότητος τριακοσίων προβάτων. Ολόκληρος η
Σαλαμίς διαγράφεται με το περίεργον σχήμα της και ελαφρά είνε τα νησάκια του
σαρωνικού. Πράσινη χαρά η Κινέτα. Εις το μακρυνόν βάθος υψηλή, στίλβουσα,
εκθαμβωτική λευκότης, ο χιονισμένος Παρνασσός. πως να μην εθριάμβευε ο αρχαίος
ληστής εις την τρομακτικήν εκείνην σκειρωνίαν οδόν, υποχρεώνων τους διαβάτας να του
πλένουν τους πόδας του και κατακρημνίζων τούτους εις την θάλασσαν. Ο Θησεύς του
επεφύλαξε την ιδίαν τύχην.
Παρά το κρύο βρόχινο νεράκι του σπιθαριού του Ψηλού λιθαριού εξαπλώσαμεν και ο
παραμένων νεαρός βοσκός Αριστείδης μας έφτιασε πρόχειρα ποτήρια από τα φαρδειά φύλλα
μπότσικας. Παρομοίως θα ξεδιψούσε και ο Σκείρων εις το άγριον άνυδρον όρος. Και
κατρεκυλήσαμεν βαρείς λίθους εις τα βάραθρα. Ο απαίσιος κρότος των ήταν σαν να
αφύπνιζε τας οιμωγάς των θυμάτων του ληστού.
Υ.Γ . Εις το χθεσινόν - εις τον τίτλον - παρεισέδυσε μυστηριωδώς και ακατανοήτως ένα Σ
μεταξύ του ΑΤΤΙΚΑΙ και του ΝΥΚΤΕΣ.
ΠΕΖΟΠΟΡΟΣ
85