ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ | Page 66

οκάν και το εξαφανίζουν, παρέχοντες εις το αθηναϊκοπειραικόν κοινόν ασβεστότυρον αντί
80 δραχμών.
Εκκινούμεν από την δεξαμενήν ''Οξω βρύσην'' των Μεγάρων, όπου δεκάδες γουρνών
επί μεγάλων πωρίνων λίθων, διασκορπισμέναι εις ύπαιθριον πλυντηρίον. Εκείθεν πλατύς
καρρόδρομος, όπως είνε όλοι οι του μεγάλου πεδίου των Μεγάρων, καθώς είπομεν
πολλάκις, κατευθύνεται προς βορράν, προς τας υπωρείας του μακρού όρους Πατέρα.
Βαίνει δια του ελαιώνος, των φυτειών κουκιών, των με δημητριακά καλλιεργουμένων
αγρών. Μετά τέταρτον ο δρόμος διχάζεται. Ο δεξιά φέρει προς της Εκκλησίες, την αγ.
Βαρβάραν, ο αριστερά προς το πηγάδι της θέσεως Ορκός. Διετηρήθη εδώ αρχαία
ονομασία, όπως πολλαχού της Μεγαρίδος. Διεσώθηαν τόσαι παραδόσεις, συνήθειαι,
μάρμαρα - κάθε σπίτι έχει αρχαιότητας, - εις τα Μέγαρα διεσώθη η ελληνική γλώσσα εκεί,
επομένως και αρχαίαι ονομασίαι. Ακολουθούντες τον αριστερόν καρρόδρομο φθάνομεν μετά
7 λεπτά εις το πηγάδι του Ορκού, το μεγάλον, κτιστόν από τους πωρίνους ογκολίθους εις
την Μεγαρίδα.
Εκ του πηγαδιού δύο δρόμοι εκτείνονται περαιτέρω, φέροντες αμφότεροι προς την
κορυφήν του όρους Πατέρα,
εντός
τεσσάρων
ωρών
εκ
Ο ι χωρικοί σκάπτουν τα αμπέλια εις το λαμπρόν
Μεγάρων. Ο αριστερός δρό- πρωινόν φως, ξηρά δε, θάλασσα και ουρανόν έχουν
μος κατευθύνεται προς το ριζό, μελιτώδη πραότητα. Λεύκες, αγριαχλαδιές και γκοριτσές
όπου τα πηγάδια (2) Σταμέλου απέκτησαν πολλαχού τα νέα φυλλώματα και
και εκείθεν ανεβαίνει προς τον πανεορταστικός είνε ο βαθυρρόδινος χρωματισμός της
Κρύφτην, τους Κρύφτηδες
του Πατέρα, περί των οποίων
πράσινων υψηλών λακκών θα
ανθήσεως των αγριομυγδαλιών. Αι ανεμώνες εκδηλούνται
παντού εις την ζωηροτέραν πολυχρωμίαν των και τα
σκληρά άνυδρα βουνά εφανέρωσαν τα περιχαρέστερα
αγριολούλουδα των. Εις τα ανωτέρα ύψη βομβούν
είπωμεν, ο δεξιός φέρει προς μυριάδες εντόμων χαιρομένων την καλήν ερωτικήν ώραν
την Αρτικήν (Αρκτικήν) της των. Χελιδόνια πετούν και φείδια έρπουν ανανήψαντα εις
Αρτικές, το θάλπος του Μαρτίου. Οι αντίλαλοι των χαραδρών
δύο,
καθώς
θα
ίδωμεν. Και εδώ εις το λίαν απηχούν τα μελωδικά σφυρίγματα των ποιμένων,
ενδιαφέρον ποικιλότερα από τα των σειρήνων των αυτοκινήτων εις
αρχαιολογικώς
τούτο μέρος εις τας υπωρείας
την πόλιν.
του Πατέρα διετηρήθη αρχαία
τοπωνυμία. Περνώμεν τον ξηροπόταμον Καμάρες. Ο καρρόδρομος ανηφορίζει εκείθεν,
μετά το τέρμα του ελαιώνος εις πλατύ, μακρόν κυρτόν έδαφος γυμνόν και φθάνει, μιάμισην
ώραν εκ Μεγάρων, εις τας λάκκας της Αρτικής. Είνε μία από τις εισόδους προς τον
Πατέρα, ευρεία κοιλάς, με στεφάνην ορέων, στενεύουσα εσώτερα και μεταβαλλόμενη
βαθμηδόν εις κλεισώρειαν. Η θέα εκείθεν προς το μέγα πεδίον των Μεγάρων με τον
τεράστιον ελαιώνα, τας αμπέλους, τους αγρούς και τον υψηλόν χιονισμένον Ελατιάν είναι
λαμπρά. Νοτιοανατολικώς της κοιλάδος το βουνό Μαλ ι ζι (Μαύρο βουνό) ύψους 742
μέτρων, σύρριζα του οποίου καρρόδρομος και ρεμματιά, φέρουν δια καταφύτων τοπίων
προς τον χωρογραφηθέντα Κανδήλι και Μελετάκι. Οτι γλαφυρώς καταπράσινον είνε τα
μέρη ταύτα της Μεγαρίδος και της Μάνδρας με τα μακρότατα δάση των επί βουνών και
κοιλάδων, καθώς είπομεν πολλάκις εις σχετικάς περιγραφάς. Εβδομάδες απαιτούνται προς
61