ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ | Page 49

Παλιόκαστρον εις την κορυφήν του, μικράν μεσαιωνικήν οχύρωσιν έχουσαν και πύργον
μελαγχολικόν, γραφικώτατον ερείπιον, του οποίου τον ύπνον συντροφεύει η βοή των
κυμάτων κάτω. Αι πλαγές του λόφου έχουν αφθονίαν κεράμων και πολλά θραύσματα
εγχρώμων αγγείων. Εκ τούτων και εκ του αφθόνου υλικού αρχαίων λίθων, που
εχρησιμοποιήθη
οικοδόμησιν
δια
του
την
κάστρου
Παρά την ακτήν το εκκλησάκι του αγίου Νικολάου,
εις το υπόστεγον του οποίου είνε υψηλός βυζαντινός
συμπεραίνει τις, ότι ο δυτικώς κίων με κιονόκρανον. Δυτικώς τούτου υψούται λόφος,
του όρμου της Νισαίας λόφος ήτο με το Παλιόκαστρον εις την κορυφήν του, μικράν
επίσης ωχυρωμένος και κατά την μεσαιωνικήν οχύρωσιν έχουσαν και πύργον
αρχαιότητα. Ο περίβολος του με- μελαγχολικόν, γραφικώτατον ερείπιον, του οποίου τον
σαιωνικού
φρουρίου,
το
εσω-
τερικόν του οποίου έχει μήκος 52
και πλάτος 40 βημάτων*, διατη-
ύπνον συντροφεύει η βοή των κυμάτων κάτω. Αι πλαγές
του λόφου έχουν αφθονίαν κεράμων και πολλά
θραύσματα εγχρώμων αγγείων. Εκ τούτων και εκ του
αφθόνου υλικού αρχαίων λίθων, που εχρησιμοποιήθη
ρείται εις αρκετόν ύψος και έχει δια την οικοδόμησιν του κάστρου συμπεραίνει τις, ότι ο
εντοιχισμένους πλείστους αρχαί- δυτικώς του όρμου της Νισαίας λόφος ήτο επίσης
ους λίθους, ιδίως εις τας βάσεις ωχυρωμένος και κατά την αρχαιότητα.
των πλευρών του. Διακρίνονται
δε
και
αρχαίοι
ογκόλιθοι
εκτός
του
φρουρίου.
Ωραίους
μαρμάρινους
κανονικούς
τετράπεδους λίθους έχει η βάσις της βορείου πλευράς του. Εις ένα δε τούτων αναγινώσκεται
η επιγραφή ΔΑΜ άνωθεν και ΧΑ κάτωθεν. Η συνέχεια δεν φαίνεται, διότι το μεγαλήτερον
μέρος του λίθου είνε χωμένον. Τετράπεδοι όμοιοι είνε επίσης και εις την βάσιν της δυτικής
πλευράς, εις δε την της νοτίας και της ανατολικής εχρησιμοποίηθησαν πλείστοι πώρινοι
τετράπεδοι. Το εσωτερικόν του φρουρίου καλλιεργείται με δημητριακά. Λόγω της
γραφικότητος του και της ιστορικής του αξίας του θα έπρεπε να είχε φραχθή το ερείπιον με
συρματοπλέγματα. Ο επί της βορείου πλευράς του ημικρημνισμένος πύργος υψούται 5-6
μέτρα υπέρ τον περίβολον και οι τοίχοι του έχουν πάχος 1 1/2 μέτρου. Καλή η οικοδομική
του, ήτο δε διώροφος. Παρ΄αυτόν σώζεται η υπόγειος θολωτή στέρνα του φρουρίου. Ο
αντικρυνός υψηλότερος λόφος, προς ανατολάς, είνε ο του αγίου Γεωργίου, εκ του
ομωνύμου χαμηλού ναίσκου εις την κορυφήν του. Παλαιόν το εκκλησάκι και εκ των
τοιχογραφιών του διετηρήθη ένα κομματάκι εις το ιερόν. Λευκόν και κόκκινον το έχουν
χρίση. Ο λόφος κατάφυτος από ανθισμένους ασφόδελους, ωραία δεν η θέα της θαλάσσης
και των μεγάλων ορέων από την κορυφήν του. Το βουνόν επεκτείνεται βορειοανατολικώς.
Η αρχαία οχύρωσις του είνε καταφανής. Μακρόν τείχος, του οποίου η αρχή ευρίσκεται
νοτιοανατολικώς της εκκλησίτσας και επεκτείνεται ανατολικώς. Το βουνόν βρίθει θραύσματα
κεράμων. Ημίσειαν ώραν νοτιοανατολικώς του φθάνομεν εις το ''Τείχος'' του οποίου το
ύψος υπερβαίνει τα τέσσαρα μέτρα και έχει τετραπέδους καλώς διατηρουμένους. Η
εισχωρούσα γλώσσα γης προς την θάλασσαν της Σαλαμίνος καλείται ακρωτήριον του
τείχους. Εκεί δε εις ύψος 78,1 μέτρων είνε αρχαίος πύργος, αντικρύζων τα ερείπια ομοίου
πύργου επί της ακτής της Σαλαμίνος, εις ύψος 41 μέτρων. Παρά το ακρωτήριον Τείχος
κείται η Μακρόνησος η αρχαία Μινώα, η οποία συνεδέετο δια γέφυρας με την ξηράν. Όλος
αυτός ο όρμος απετέλει μέρος της παραθαλασσίου πόλεως Νισαίας και ήτο ωχυρωμένος
ισχυρώς. Συνέχεια του τείχους ανευρίσκεται και εις την βραχώδη νησίδα Μινώαν.
44