ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ | Page 35

Και οι ιδιότυποι, απότομοι, μεμονωμένοι βράχοι των κορυφών έχουν παράξενην έκφρασιν
υπεράνω της γοητευτικής εικόνος. Το Τρίκερι είνε καλό χειμαδιό δια ποίμνια, τα οποία
καταφεύγουν εκεί την χειμερινήν περίοδον από τον Πατέραν.
Οι κορυφές του Τρικέρατου.
Η χαράδρα του Κανδηλιού στις νότιες απόληξεις του βουνού Πατέρα.
Εις την περιοχήν των παραχειμάζουν τα αιγοποίμνια των τριών αδελφών εκ Μάνδρας Χρήστου,
Γεώργου, και Γεωργάκη Ρούτη. Ο νονός του τελευταίου, αν και εξάδελφος του, έδοσε το ίδιον
όνομα Γεώργιος και εις μικρότερον. Τόσον αφηρημένος ήτο. Οι τρεις αδελφοί έχουν την φιλοξενίαν
της καρδιάς. Επέμειναν να με οδηγήσουν εις τα κονάκια των. Και δεν είχαν άδικον. Είδα ωραίες
μικρές γιδοσπηλιές εις τα ριζά των βράχων, μεταβληθείσας εις ποιμενικάς κατοικίας. Οι κόκκινοι
βράχοι απότομοι άνωθεν των στολίζονται την άνοιξιν με ζωηρόχρωμα λουλούδια. μερικά έθαλλαν
και τον Δεκέμβριον. Μου προσέφεραν γιδίσιο γάλα του βουνού, ηδύτατον. Με αφήκαν, μόνον όταν
έδοσα τον λόγο μου, ότι δεν θα βραδύνων να τους ξαναεπισκεφθώ με φίλον δια να θυσιάσωμεν εις
τους υψηλούς εκείνους βωμούς της φύσεως ένα από τα νεογέννητα αθώα κατσικάκια. Κατηφόρισα
προς τον μεγάλον δρυμόν δια το Μαυροβούνι, απηχούντα από τα κτυπήματα του πελέκεως.
ΠΕΖΟΠΟΡΟΣ
[30]