ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ | Page 141

[27] Από την ζωήν και την φύσιν ΠΑΝΑΚΤΟΝ - ΜΕΛΑΙΝΑΙ 21 Φεβρουαρίου 1924 Πάστρα Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ Δ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Ο Χατζόπουλος ξεκινά από το χωριό Πράσινο όπου το φρούριο Πάνακτο και κατευθυνόμενος νότια φτάνει στην Ελευσίνα περιγράφοντας στη διαδρομή όλα τα αξιοθέατα. Τ ο εκ Κακονισκιρίου μονοπατάκι φέρει ανατολικώς εντός δέκα λεπτών εις μικράν κατωφέρειαν, όπου κοντοπήγαδον. Εκείθεν ανέρχεσθε εντός τετάρτου εις το κωνοειδές βουνόν Πάνακτον έχον σπορίμους αγρούς εις τα πλευράν του μέχρι του οροπεδίου του. Το έδαφος καλύπτεται υπό στρώματος θραυσμάτων αρχαίων κεράμων, πλίνθων και οικιακών αγγείων, τα οποία μαζεύουν οι χωρικοί, τρίπτοντες ταύτα και χρησιμοποιούντες την σκόνην των ως συνδετικήν ύλην εις τας οικδομάς των. Εις το δυτικόν μέρος της βάσεως της κορυφής αναβλύζει εξ οπής εις το μέσον καθέτου βράχου καλόν ύδωρ, κρύον το καλοκαίρι. Ολίγα μέτρα εκείθεν απέχει η Πράσινο κορυφή. Κέδροι φύονται εις τον βουνόν και το ευρύ επίπεδον του καλύπτεται υπό των ερειπίων αρχαίου αττικού φρουρίου των Ελευθερών. Εις τα χαμηλότερα μέρη του 17 χλμ. οροπεδίου διακρίνεται το μακρύ κυκλικόν τείχος, όπερ περιέβαλλε το φρούριον. Το εσωτερικόν τμήμα του έχει πύργους, ων σώζονται εις τας βάσεις των οι ωραίοι ορθογώνιοι λίθοι, έχοντες εις το διάμεσον μικρότερους ώς πλήρωμα. Πλήθος αμόρφων μικρών και μεγαλητέρων κτιρίων είνε εις κώνους εντός του φρουρίου. Το σύνολον παρέχει καλήν ιδεάν του εσωτερικού αρχαίου ελληνικού οχυρού. Εις το υψηλό- τερον σημείον του οροπεδίου εξέχει εις ΧΑΡΤΗΣ 52 - Από το Πανακτο (Κακονισκήρι) στην Ελευσίνα. αρκετόν ύψος κατεστραμμένος τετράγωνος μεσαιωνικός πύργος ασβεστόκτιστος με μικρούς λίθους. Εντός έχει υπόγειον θολωτόν κτίσμα. Ούτως και το παρ΄αυτόν ερειπωμένον εκκλησάκι αποτελούμενον κατά το πλείστον εξ αρχαίων κανονικών λίθων, άλλα κατερει- πωμένα μικρά κτίσματα ως και το εις την νότιον πλευράν του βουνού άλλο ερειπωμένον εκκλησάκι, το του αγ. Νικολάου με πουρνάρια και γηραιάν βελανιδιάν, πληροφορούν επαρκώς, ότι το φρούριον είχε σημασίαν και επί των βυζαντινών χρόνων. Κατά την αρχαιότητα ήτο άμυνα των συνόρων της Αττικής προς την Βοιωτίαν, εδέσποζε δε των δύο 136