ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ | Page 135

[25]
Από την ζωήν και την φύσιν
ΑΝΑ ΤΗΝ ΠΑΣΤΡΑΝ
Πάστρα
-------------------------------------------------------------------------------------------
19 Φεβρουαρίου 1924
Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
Δ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χατζόπουλος φεύγει από την Οινόη (Μάζι) και πάει στη μονή Οσίου Μελετίου στην
οποία περιγράφει λεπτομερώς τις ευχάριστες αλλαγές που είδε από παλαιότερη επίσκεψη
του.
Η πορεία που είχε προγραμματισθεί ήταν να ανέβει στην Πάστρα να επισκεφθεί το χωριό
Πράσινο να ανέβει στο Πάνακτο και μέσω του χωριού Κοκκίνη να επιστρέψει στην Ελευσίνα.
Η περιγραφή όμως σταματά στη μονή του οσίου Μελετίου. Στο άρθρο ''Οι πόρτες της
Πάστρας'' συνεχίζει την περιγραφή του μέχρι το χωριό Πάνακτο (Κακονισκίρι) αλλά δεν
φτάνει και πάλι στην Ελευσίνα.
Ε πί διήμερον επλανήθημεν εις την περιοχήν του Μεγάλου βουνού της Πάρνηθος, την
ορεινήν αυτήν άλυσον, ήτις ενώνει εκείνην μετά του Κιθαιρώνος. Πολλά επορεύθην εις
ταύτην, αλλά παραπολλά έχω να ερευνήσω ακόμη εις το ωραιότατον όρος, τας φάραγγας
του, τας κοιλάδας του, τα δάση του, τους αρχαιολογικούς τόπους τους. Αυτοτελές βουνόν
είνε και αι κορυφαί που κατευθύνονται εκ δυσμών, βορείως και ανατολικώς προς
νοτιοανατολικήν γραμμήν. Αι πρώται υπερβαίνουν τα εξακόσια μέτρα, αι δεύτεραι φθάνουν
τα οκτακόσια, όπου φύονται πολλαχού αι κέδροι. Το πεύκον είνε το χαρακτηριστικώτερον
δένδρον του, λείπει δε το έλατον. Αρχίζομεν την διήμερον διαδρομήν από την περιοχή του
χωρίου Μάζι, προς τα ερείπια της Μυουπόλεως πηγαίνομεν στους πύργους πέραν ταύτης
επισκεπτόμενοι, εις την μονήν του οσίου Μελετίου διανυκτερεύομεν και την επομένην
ανεβαίνομεν την χιονισμένην Πάστραν, περνώντες τις Πόρτες, κατευθυνόμεθα εις το
Κακονισκίρι, ανεβαίνομεν εις το αρχαίον φρούριον Πάνακτον, σταθμεύομεν εις τα
Καβάσαλα, ερευνώμεν την περιοχήν των αρχαίων Μελαινών και περνώμεν το Μεγάλο
βουνό, καταλήγοντες δια του Κοκκίνη και του Ερινεού εις την Ελευσίναν την εσπέραν.
Τρεις οι σύμποροι της χειμερινης; διαδρομής, ο Ιωάννης, ο Αθανάσιος ο Νικόλαος. Εις
την πεδιάδα του Μαζίου ύψους 300 μέτρων περνά ο δρόμος προς το Κακονισκίρι, ο
οποίος ανεβαίνει εις το χωρίον με κύκλον δια μέσου των βορειανατολικών ακραίων βουνών
της Πάστρας (Κιθαιρώνος) εντός δύο και πλέον ωρών. Βορείως του χωριού Μάζι, εις τας
υπωρείας της Πάστρας εν μέσω πευκώνος είνε ο ναός του αγ. Δημητρίου. Ολίγον
ανατολικώς του χωρίου δύο πρώται αρχαιολογικαί ενδείξεις, ο τοίχος του αρχαίου ελλη-
νικού πύργου, παρά την αμαξιτήν της Κάζας και το παλαιόν πηγάδι με αρχαίους ογκολίθους
επί του δρόμου του Κακονισκιρίου. Ευρισκόμεθα εις την παρά τας Ελευθεράς αρχαίαν
Οινόην (Μυούπολιν). Κατά τον μεσαίωνα το όνομα της διετηρείτο ως Νοιούπολις, καθώς
εμφαίνεται εκ παλαιών εγγράφων. Η Οινόη λοιπόν έγινε Νοιούπολις και βραδύτερον
Μυούπολις. Θαύμα πως διετηρήθησαν πλείστα ερείπια της εις τον καλλιεργούμενον κάμπον.
Εκτός των πολυαριθμοτάτων αρχαίων λίθων των διασκορπισμένων εις τους αγρούς διατη-
ρούνται αι βάσεις ενδιαφερόντων οικοδομημάτων εκ κροκαλοπαγών ογκολίθων, εν δε
130