ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ | Page 112

πλαγιάς καλύπτεται από μεγάλα στρογγυλά φύλλα μενεξέδων, η άνθησις των οποίων
αναμένει τον θερμότερον Απρίλιον. Που και που οι ανοικτοπράσινοι αγκαθωτοί κέδροι. Εις
την βάσιν της πλαγιάς διακόπτονται τα έλατα. Μικρό λειβαδάκι πρασινίζει με μίαν ιτηάν
αναβλαστάνουσαν.
'Ενδειξις
παρουσίας
πηγής
εκεί.
Εις
χαμηλόν
βράχον
θα
την
συναντήσετε. Είνε το κτιστόν πηγάδι της Μούζας. Το νερό αναβλύζον υπό τον βράχον,
έχει βάθος δύο μέτρων. Όταν γνωρίζετε καλά τον Κιθαιρώνα, εκπλήττεσθε δια την
συνάντησιν πηγής εις το βουνό του. Ο μέγας άνυδρος θα μας εκπλήξη περαιτέρω με την
ορμητικωτέραν πηγήν του, την της Γκούρας. Προ του να φθάσωμεν εις αυτήν,
διευθυνόμενοι προς ανατολάς, με καμπήν προς νότον δια να επανέλθωμεν εις τα Βίλια, θα
συναντήσωμεν άλλην πηγήν, κτιστήν, την του Δρίκου, από το όνομα του ιδιοκτήτου της
περιοχής. Κάτω εις την χαράδραν ο δρόμος από τα Βίλια εις τα Κόκλα, τα οποία είδαμε
παρά τας Πλαταιάς.
Επιβλητική
άνωθεν
του
η
ογκώδης
παράταξις
του
όρους
της
Πάστρας.
Έχει
μαργαριτόχρωμα με μεγάλα στίγματα σαπφείρων. Σκορπισμένη η βλάστησις θάμνων. Αν
φωνάξετε προς την γυμνήν αυτήν πλαγιάν, θα σας απαντήση ηχώ, η οποία φαίνεται σαν να
έρχεται από πολύ μακρυά. Μετ΄ολίγον φθάνετε εις την πηγήν της Γκούρας. Χαριτωμένη
τοποθεσία, όπως και η της βρύσης και της πηγής της Τσιάς. δυτικώς των Βιλίων. Το νερό
της Γκούρας έχει την προέλευσιν τους εις βράχον άνωθεν του ερημοκκλησίου της
Παναγίας. Η πηγή του εκτίσθη και το νερό της διοχετεύεται παρά μεγάλην κτιστήν
δεξαμενήν, όπου μέρος αφίνεται και χύνεται προς τα κτιστά κανάλια των παρακείμενων
μύλων, άλλο δε διοχετεύεται εις τα Βίλια, όπου ρέει άφθονον εις τις βρύσες. Αφ΄ ότου
έγιναν ατμόμυλοι, εις την κωμόπολιν οι μύλοι εγκαταλείφθησαν και εις την ερημίαν των
έχουν συντροφιάν αγριοσυκιών και ιτηών. Είνε τόσον πολύ το νερό, ώστε από τους
αύλακας των μύλων σκορπίζεται εις το κάτωθεν ρέμμα. Η δροσιά του κάποια μελαγχολίαν
φέρει εις διψασμένον αθηναίον. Το εκκλησάκι της Παναγίας είνε κατάλευκον, αλλά δεν
περιέχει τίποτε αξιοσημείωτον. Καινούργιος ο ευρύς περίβολος του. Προχωρούντες προς τα
Βίλια συναντώμεν ερείπια οικημάτων, τα οποία προ ετών εχρησίμευαν προς εναποθήκευσιν
τυριών του Κιθαιρώνος εις τουλούμια διατηρούμενα εκεί έως τον Αύγουστον. Νοστιμώτατα
εγίνοντο. Τώρα το τυρί τοποθετείται εις την ''κάδην'' και εξαντλείται γρήγωρα. Δύο
εικονίσματα λευκοχρισμένα εις τον δρόμον. Έπειτα έχομεν ενώπιον μας την καθαράν
κωμόπολιν με τα απλά, ώμορφα σπιτάκια της. Φρέσκη και ολόδροση ήταν η ωχρόλευκη
άνθησις των βαγιών των αυλών της. Πρόθυμες γυναικούλες με χαρούμενον χαιρετισμόν
μας προσέφεραν τους φωτεινούς, ειρηνικούς ανθούς.
ΠΕΖΟΠΟΡΟΣ
107