78
θυμήθηκα:
«Ένας τύπος προσεύχεται στον Θεό να του φτιάξει μια αερογέφυρα που να συνδέει την Κρήτη με την Θεσσαλονίκη, όπου εκεί σπούδαζε η κόρη του, για να μπορεί να την επισκέπτεται εύκολα και να γλυτώσει από θαλασσοταραχές και αεροπλάνα, ιδιαίτερα τους χειμώνες.
Ο Θεός άκουσε την προσευχή του και του απάντησε πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να γίνει διότι θα χρειαστούν αρκετά χρόνια, χιλιάδες άνθρωποι να δουλέψουν και πολλά εκατομμύρια ευρώ μέχρι το έργο να ολοκληρωθεί. Του είπε, λοιπόν, να σκεφτεί κάτι άλλο κι ευχαρίστως να τον ικανοποιήσει. Ο τύπος σκέφτηκε για αρκετή ώρα πριν του απαντήσει:- Θέλω Θεέ Μου να με βοηθήσεις να καταλάβω την γυναίκα μου με την οποία είμαστε είκοσι ολόκληρα χρόνια παντρεμένοι και μέχρι σήμερα δεν τα έχω καταφέρει παρά τις προσπάθειές μου.
Ο Θεός πέφτει σε βαθιά περισυλλογή και του απαντάει:
-Την αερογέφυρα με πόσες λωρίδες κυκλοφορίας την θες;»
Να γυρίσουμε όμως πάλι στον θείο μου ο οποίος μια μέρα καλοκαιριού που έσκαγε ο τζίτζικας και οι άνθρωποι συνωστίζονταν σαν τις σαρδέλες Φλόκος [θυμάστε την διαφήμιση;], όχι σε κονσερβοκούτια αλλά στα λεωφορεία για να πάνε στη θάλασσα, δυστυχώς, σκοτώθηκε αφού το αυτοκίνητο που οδηγούσε παρασύρθηκε από αμαξοστοιχία. Κόρναρε ο κακομοίρης ο οδηγός του τρένου, σαν τρελός έκανε ο άνθρωπος που έβλεπε το μοιραίο να έρχεται ολοταχώς, δεν το είδε όμως ο θείος μου. Η ιστορία έχει κι ένα ευτράπελο κι έρχομαι για ακόμη μια φορά να πεισθώ πως η ανθρώπινη μαλακία είναι απίστευτη και ατελείωτη. Τουλάχιστον, το καλό με αυτή είναι ότι δεν χρειάζεται να βγάλεις το χέρι σου για φαγητό, ούτε να συζητάς μαζί του τα ψυχολογικά σου. Κι εκτός από απεριόριστη αποτελεί και φυσικό ταλέντο. Και όπως είπε ο Γούντυ Άλεν, «είμαι πολύ καλός εραστής, γιατί εξασκούμε πολύ μόνος μου». Άλλωστε, «αν ο Θεός δεν ήθελε να αυνανιζόμαστε θα έκανε τα χέρια μας πιο κοντά», είπε ο Αμερικανός κωμικός Τζορτζ Καρλίν.