69
-11-
Είναι όμως και κάποιοι, βρε παιδί μου, που έχουν βρει το μήνα που θρέφει τους εννιά. Σαν εκείνον, δηλαδή, που στέλνει τη γυναίκα του για δουλειά κι αυτός κάθεται στο σπίτι για να… φροντίσει το παιδί τους, διότι που εποχή σήμερα να προσλάβεις γυναίκα, και κάθε μήνα του τα ακουμπάει κανονικά, αλλά για να είμαστε δίκαιοι κι αυτός άρχοντας. Της αφήνει κάποιο χαρτζιλίκι για… τα προσωπικά της έξοδα!.
Και γυρνάει η έρμη ξεπατωμένη από την δουλειά της και αντί ο σύζυγος της, ο λεβέντης και καραμπουζουκλής, να της έχει φτιάξει κανά πιάτο φαγητό τόσες ώρες που κάθεται, να της πετάει ένα, «μην ανησυχείς, θα πληρώσω να μας φέρουν απ’ έξω». Να πληρώσει ο χοντρομαλάκας με τα λεφτά που εκείνη του ακουμπάει κάθε μήνα, σα να παντρεύτηκε νταβατζή. Και βλέπει το μάτι της να γυαλίζει επικίνδυνα, μα κάνει υπομονή να μη τον διαολοστείλει και χάσει το παιδί τον πατέρα του, διότι τα παιδιά θέλουν και τους δύο γονείς, όπως λένε οι επιστήμονες, για να μεγαλώσουν σε σωστό περιβάλλον. Τώρα τι περιβάλλον είναι αυτό που ο κολοκύθας το παίζει προαγωγός και κάθε λίγο της κάνει μαθήματα τι να προσέχει για να μη χάσει τη δουλειά της και τότε τι θα κάνουν, δεν το αντιλαμβάνομαι. Και αν αφορούσε καμιά κακομούτσουνη και δύστροπη, άντε και το καταλαβαίνω. Αλλά όταν συμπεριφέρεσαι έτσι σε μια γυναίκα που όταν γελάει ακόμη και ο ήλιος τρέχει να κρυφτεί από ντροπή που δεν μπορεί να δώσει τέτοια λάμψη και είναι ξανθιά με ύψος ένα κι εβδομήντα τρία που όταν φοράει τις μίνι φούστες ή τα κολάν κολάζει και τους αγίους, περιμένεις να καθίσει φρόνιμα; Ε, όλο το ματάκι της θα παίξει δεξιά-αριστερά, όλο και κάποιες μπηχτές θα πέσουν με κείνο το νεαρό και ωραίο συνάδελφο που την κοιτάζει στα μάτια και λιώνει, λίγο το κακό θέλει για να συμβεί; Άλλωστε, όπως έγραψε κάποιος, «η γυναίκα είναι το μεγαλύτερο αριστούργημα του Θεού, κυρίως όταν έχει το διάβολο στο κορμί της».