Ομορφος κόσμος... | Page 45

45

και πολεμιστής”.

Δεν ξέρω αν πάσχετε από λεξιθηρία και παρασυρθήκατε να κολλήσετε τους χαρακτηρισμούς τον έναν πλάι στον άλλον, ή αν ζυγίζετε καλά την κάθε σας λέξη για κάθε κουσούρι μας, πριν την κολλήσετε πλάι στο χάρισμα. Ευφυέστατος λοιπόν ο Έλληνας και οιηματίας, δηλαδή άνθρωπος με μεγάλη ιδέα του εαυτού του, που δεν θεωρεί κανέναν καλύτερό του. Ένα ελάττωμα που ασφαλώς θα συνέβαλλε στην δημιουργία του πολιτεύματος που εκείνος ανακάλυψε και χάρισε στον κόσμο, της Δημοκρατίας. Ένα πολίτευμα που κανείς δεν είναι καλύτερος από τον άλλον, όπως και σεις σαν Δικαστής θα πρέπει να το ξέρετε. Αμέθοδος λοιπόν ο Έλληνας; Εμείς τον ξέρουμε και καλό νοικοκύρη και καλό οικογενειάρχη. Και δουλειές να στήση και να τις μεγαλώση. Και δική του αρχιτεκτονική έχει και πολεοδομία. Για πηγαίνετε στα νησιά μας… :Αν τώρα οι συμφορές έριξαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες μαζωμένους στο ίδιο μέρος σε μια νύχτα, τι να πούμε για τη Νέα Υόρκη; Αν βέβαια κριτήριά σας είναι η μεθοδική λεηλασία του πλανήτου, τότε πάμε σε άλλη κατηγορία. Γιατί θα πρέπει να κρίνομε την μεθοδική τεχνολογία που μας γέμισε απόβλητα, κατάλοιπα και καυσαέρια και απειλεί να τινάξη τον πλανήτη μας στον αέρα. “Φιλότιμος, αλλά και πλήρης προλήψεων”.

Δίκιο έχετε, αν στις προλήψεις μας περιλαμβάνεται η προσήλωση στην παράδοση, η λατρεία μας προς το παρελθόν, αυτή που μας ανέστησε. Πάντως όχι περισσότερο προληπτικοί από τον μέσο παγκόσμιο όρο, καθόλου δεισιδαίμονας, ούτε μισαλλόδοξος, ούτε σατανιστής. Θερμόαιμος, ίσως, σαν καλός πολεμιστής που τον παραδέχεσθε ότι είναι και εν πάση περιπτώσει όχι εγκληματίας εν ψυχρώ.

Ίσως και ανυπόμονος να χαρεί όσα του στέρησαν αιώνες δουλείας, ίσως ανυπόμονος να αποτινάξη τον ζυγό. Μια ανυπομονησία που είναι η αντίθετη της υπομονής του σκλάβου.

Και περνάμε στο ιστορικό μέρος του χαρακτηρισμού. Για τον Παρθενώνα, τον Σωκράτη, το Βυζάντιο, τον Βενιζέλο, αυτή η αδιάσπαστη ενότητα της ιστορίας μας που αναγνωρίζετε. Δεν έκτισε μόνο τον Παρθενώνα.