151
την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου.
Φυσικά, δεν ευθύνονται τα παιδιά μας. Εμείς και μόνο έχουμε την τεράστια ευθύνη για την αμάθειά τους ή τις ελλιπείς γνώσεις τους. Τα σχολεία μας, αντί να είναι χώροι μάθησης και προβληματισμού, έχουν καταντήσει χώροι παπαγαλισμού.
Παρακολουθείστε την μαθητιώσα νεολαία στις παρελάσεις, όπου οι μέρες των παρελάσεων αποτελούν γι’ αυτούς την ευκαιρία να χάσουν μερικές ώρες μαθημάτων. Τους βαριεστημένους μαθητές και μαθήτριες με τα σούπερ μίνι και τις ψηλοτάκουνες γόβες και τους γονείς τους να παρακολουθούν περήφανοι αδιαφορώντας ότι οι κόρες τους επιδεικνύουν δημόσια τα κάλλη τους προς τέρψη του φιλοθέαμου κοινού. Με πόση αδιαφορία παρελαύνουν, σαν να κάνουν αγγαρεία, που σύντομα ευελπιστούν να τελειώσει για να ξεχυθούν στις καφετέριες. Κι όμως οι παρελάσεις, είτε κάποιος συμφωνεί είτε διαφωνεί με αυτές, γίνονται για ν’ αποδοθεί ο ελάχιστος φόρος τιμής σε αυτούς που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και την ελευθερία μας και όσο περνούν τα χρόνια ολοένα και λιγότερο τους θυμόμαστε.
Τι μέλλον έχουμε ως λαός;
Τι μέλλον μπορεί να έχει ο κυπριακός ελληνισμός που σήμερα, εντελώς απροκάλυπτα, πηγαινοέρχεται στα κατεχόμενα, στη λεηλατημένη γη των πατεράδων του, που ποτίστηκε με αίμα και δάκρυα, στηρίζοντας σθεναρά την τουρκική οικονομία;
Πόσο θυμό και ντροπή ένιωσα στη Κύπρο όταν σε μια συζήτηση με μαθητές μου διαπίστωσα πόσα λίγα γνωρίζουν για την τουρκική εισβολή, τις λεηλασίες, τις δολοφονίες και τον βάναυσο ξεριζωμό χιλιάδων Κυπρίων αδελφών μας.
Πρέπει να ενημερώνουμε τα παιδιά μας για τις φρικαλεότητες που προκαλούν οι πόλεμοι. Ο άνθρωπος ισορροπεί ανάμεσα στο καλό και το κακό, ανάμεσα στον άγγελο και τον διάβολο. Κι έχει αποδειχθεί στο διάβα των αιώνων ότι είναι ικανός για τα μεγαλύτερα και πιο θαυμαστά επιτεύγματα, όπως και για τις χειρότερες καταστροφές. Ο άνθρωπος έφτιαξε τον υπέροχους ναούς, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις βόμβες και τους σκοτωμούς που