Ο Προφήτης της Νέας Σμύρνης τεύχος 2, 22 Μαρτίου 2014 | Page 16

16 22 Μαρτίου 2014 Τεύχος 2 ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΛΣΟΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ: Ο “πνεύμονας” των νοτίων προαστίων του Δημήτρη Κράλογλου Ποιος δεν έχει απολαύσει ένα χαλαρό κυριακάτικο περίπατο ανάμεσα από τα δέντρα του; Ποιο παιδί δεν έχει λερωθεί αφού πρώτα έπαιξε στο χώμα του; Ποιο ζευγάρι δεν έχει χαρεί έναν ρομαντικό περίπατο μέσα στις πρασινάδες του; Ποιος μικρός και ποιος μεγάλος δεν παρακολούθησε έστω για μια φορά κάποια παράσταση του θρυλικού Καραγκιόζη; Ποιος Νεοσμυρνιώτης δεν ταξίδεψε με τη μουσική μιας συναυλίας που παρακολούθησε ή με τα λόγια μιας θεατρικής παράστασης που είδε;Ποιανού τα μάτια δεν δάκρυσαν σε μια εκδήλωση για τη Σμύρνη... Νομίζω πως όλοι καταλάβαμε πως αναφέρομαι στο Άλσος της Νέας Σμύρνης. Το Άλσος μας. Μια από τις μεγαλύτερες “οάσεις” πράσινου των νοτίων προαστίων και έναν πολύ σημαντικό ‘πνεύμονα” για ολόκληρη την Αττική. Τι γνωρίζουμε όμως για το Άλσος; Πότε δημιουργήθηκε;Από ποιόν; Τι έχει φιλοξενηθεί εκεί τα χρόνια που έχουν περάσει μέσα στα 50.000 τετραγωνικά του; Το Άλσος,λοιπόν,υπήρξε το πρώτο έργο στην έκταση που παραχωρήθηκε στους πρόσφυγες που κατέφτασαν στον προσφυγικό οικισμό το 1924,ο οποίος έμελλε να αποτελέσει τη Νέα Σμύρνη. .Η συγκεκριμένη απόφαση ανήκε στον τότε Υπουργό Γεωργίας, Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Άρχισε να παίρνει τη σημερινή του μορφή το 1926 όποτε και περιφράχτηκε ο χώρος και άρχισε η φύτευσή του, χάρη σε ενέργειες του Σμυρνιού Α.Αθηνογένη. Σε ποιανού τα χέρια όμως ήταν το Άλσος πριν; Πριν από την εγκατάσταση των προσφύγων η συγκεκριμένη έκταση ανήκε σε κτηματίες από την Πλάκα. Υπάρχουν μάλιστα πληροφορίες που αναφέρουν πως ήταν φυτεμένη με αμυγδαλιές και ευκαλύπτους και πως τη βόρεια και τη νότια πλευρά του διέσχιζαν δυο μεγάλα ρέματα. Πώς όμως μπορεί να βρέθηκαν χάλκινα νομίσματα και -μάλιστα διαφορετικών εποχών- σε διάφορα σημεία του κατά τη δεκαετία του 1930,όπως διαβάζουμε στις μαρτυρίες του γλύπτη και περιηγητή Βάσου Καπάνταη;Το γεγονός αυτό εξηγείται καθώς δυτικά του σημερινού Άλσους υπήρχε η αρχαία Φαληρική Οδός, ένας αρχαίος δρόμος που συνέδεε το λιμάνι του Φαλήρου με την Αθήνα και λειτουργούσε αδιάκοπα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Μέχρι την περίοδο της Κατοχής οπότε και κατελήφθη από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής η μόνη πολιτιστική εκδήλωση που φιλοξενηθηκε ήταν η αγροτική γιορτή, που περιλάμβανε χορούς, σμυρναϊκό πανηγύρι και φαγητό. Διατέθηκαν 6.500 εισιτήρια και τα έσοδα πήγαν για την ανέγερση του ναού της Αγίας Φωτεινής. Η γιορτή αυτή στο Άλσος καθιερώθηκε ως ετήσιος θεσμός, ο οποίος συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της πολιτιστικής ζωής της πόλης. Το 1958 ο Δήμος Ν. Σμύρνης αποφάσισε να εγκαταστήσει ψυχαγωγικό κέντρο στο Άλσος, παρά τις αντιδράσεις και τα σχόλια που υπήρξαν. Στα χρόνια της δικτατορίας ή δημοτική αρχή οργάνωνε στο Άλσος τη «Γιορτή του Ούζου» κάθε καλοκαίρι, σε μια προσπάθεια να πρσελκύσει επισκέπτες και να αποκομίσει έσοδα. Μετά τη δικτατορία για πολλά χρόνια το Άλσος ήταν ο χώρος όπου φιλοξενήθηκαν εκδηλώσεις διαφόρων κομματικών νεολαιών, όπως της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, της ΚΝΕ-Οδηγητή, της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Επίσης, το 1985 διαμορφώθηκε ξύλινη εξέδρα χιλίων θέσεων, όπου κάθε Σεπτέμβριο γίνονται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις,οι γνωστές «Ιωνικές Γιορτές»και από το Μάιο ως τον Ιούνιο οι παραστάσεις των τμήματων του πολιτιστικού οργανισμού του Δήμου Ν. Σμύρνης. Έχουν επίσης πραγματοποιηθεί εκθέσεις βιβλίου. Τον Ιούνιο του 1992 στο θεατράκι του Άλσους λειτουργεί για πρώτη φορά ο δημοτικός κιν