Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός και το «Τσάμικο» | Page 60

πρεσβευτή Ιβάνοφ , τον πατέρα του όμως τον γνωρίζουμε καλά . Αν η Μόσχα δεν τον γνωρίζει , παρόλο που πρέπει να τον γνωρίζει , εμείς της λέμε ότι αυτός έκαψε χωριά και περιοχές της Νότιας Αλβανίας κι έχει σκοτώσει χιλιάδες Αλβανούς , ήθελε να κάψει και την πόλη του Αργυροκάστρου , οργάνωσε συμμορίες κι αυτός είναι που από καιρό έριξε την ιδέα της αυτονομίας της « Βορείου Ηπείρου ». Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν , ας είναι αυτός και ο Χρουτσιώφ , να αμφισβητεί τα σύνορα της χώρας μας ».
Και στη σύσκεψη των 81 Κομμουνιστικών Κομμάτων που έγινε το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς στη Μόσχα ο Χότζα είπε απευθυνόμενος στον Χρουτσιώφ : « Εμείς δεν ήμαστε σε αντίθεση να κάνετε πολιτική με το Σοφοκλή Βενιζέλο , όμως με τα σύνορά και τα δίκαιά μας να μην κάνετε πολιτική , γιατί εμείς ούτε το επιτρέψαμε , ούτε το επιτρέπουμε . Και γι ’ αυτό δεν ήμαστε εθνικιστές , μα διεθνιστές ».
Παρ ’ όλα αυτά ο Ενβέρ Χότζα δεν παρέλειπε να τονίζει στις δημόσιες παρεμβάσεις του ( όπως στο 4ο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας τον Φεβρουάριο του 1961 ) ότι πρέπει να εξομαλυνθούν οι σχέσεις με την Ελλάδα .
Το πρώτο βήμα
Και το 1962 έγινε το πρώτο βήμα . Στην Κακαβιά παραδόθηκαν στην Ελλάδα Έλληνες πρόσφυγες που επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα . Με την ευκαιρία της παράδοσης οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης βολιδοσκόπησαν τους Αλβανούς για μια περαιτέρω συζήτηση στην κατεύθυνση της σύναψης διπλωματικών σχέσεων . Λίγο αργότερα προτάθηκε στην αλβανική κυβέρνηση να πάει στα Τίρανα για συνομιλίες σχετικά με τον επαναπατρισμό και άλλων προσφύγων αλλά και για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων . Όπως αναφέρει στις ημερολογιακές σημειώσεις του ο Ενβέρ Χότζα : « Εμείς ειδοποιήσαμε τους συντρόφους μας να τους πούνε πως δεν έχουμε καμιά αντίρρηση , να κοπιάσουν ».
Ήταν η αρχή μιας πορείας που οδήγησε στις 6 Μαΐου 1971 στην αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και ένα χρόνο μετά ο Έλληνας πρεσβευτής Καραγιάννης επισκέφθηκε το Αργυρόκαστρο , τους Αγίους Σαράντα και την Αυλώνα .
Καταγγελία για « προβοκάτσια » του Βελιγραδίου
Τον Ιούνιο του 1981 κι ενώ η Ελλάδα ζει ήδη στον πυρετό των εκλογών που έφεραν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στην κυβέρνηση το ζήτημα των Τσάμηδων έρχεται πάλι στην επικαιρότητα , αυτή τη φορά μέσω του επίσημου γιουγκοσλαβικού πρακτορείου TANJUNG . Σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρακτορείου « τα Τίρανα , διαμέσου των διπλωματικών αντιπροσωπειών τους στην Ουάσινγκτον και στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη , καθώς και διαμέσου των διαφόρων επιστημονικών και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ , διένειμαν ένα πολιτικό χάρτη της « Μεγάλης Αλβανίας », στον οποίο περιλαμβάνουν και εδάφη της ελληνικής Ηπείρου από την Πρέβεζα ως τη Φλώρινα , συμπεριλαμβάνοντας τις πόλεις Ιωάννινα , Ηγουμενίτσα , Κόνιτσα κ . λπ . που τα ονομάζουν ‘ περιοχή της Τσαμουριάς κατεχόμενη από την Ελλάδα ’». Το τηλεγράφημα προκάλεσε