Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μια βαριά φασιστική «κληρονομιά» | Page 9

Το 1927 πρωτοεμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη και η σημαντικότερη από τις
φασιστικές οργανώσεις του μεσοπολέμου , η «Εθνική Ένωσις Ελλάς», που έμεινε
στην ιστορία ως «Τρία Έψιλον» και τα μέλη της ως «Τριεψιλίτες».
Στις διαδηλώσεις φορούσαν χαλύβδινα κράνη (σ.σ.«εγγλέζικου τύπου που θυμίζουν
τέντζερη), κίτρινα πουκάμισα με μαύρες μπότες , κρατούσαν γκλομπ και είχαν ως
έμβλημα το δικέφαλο αετό. Όραμά τους ήταν η αναβίωση της Αυτοκρατορίας του
Βυζαντίου. Οι «Τριεψιλίτες» προέρχονταν κυρίως από τα λούμπεν στρώματα της
ελληνικής κοινωνίας. Ξεπεσμένοι μικροαστοί, σωματέμποροι, χαφιέδες της
αστυνομίας, λαθρέμποροι,νταήδες της γειτονιάς, κατακάθια των προσφυγικών
συνοικισμών αποτελούσαν τα τμήματα εφόδου της «ΕΕΕ». Αρχηγός τους ήταν ο
έμπορος Γ. Κοσμίδης και υπαρχηγός ο τραπεζικός Δ. Χαριτόπουλος.
Ο αντισημιτισμός στη Θεσσαλονίκη
Μέχρι τους βαλκανικούς πολέμους και την είσοδο του ελληνικού στρατού στη
Θεσσαλονίκη ο αντισημιτισμός στην πόλη δεν είχε συγκροτημένη μορφή. Όμως μετά
το 1913 η πολυπληθής εβραική κοινότητα εμφανίστηκε ως ένα εμπόδιο στην εθνική
ομογενοποίηση του χώρου. Με το τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας και την
εγκατάσταση μεγάλου αριθμού προσφύγων η εβραϊκή κοινότητα, αποτελούσε πλέον
μια εξαίρεση, μια νησίδα σε ένα ραγδαία ομογενοποιούμενο χώρο τόσο εθνικά όσο
και θρησκευτικά.
Πρόσφυγες και εβραίοι
Στα τέλη της δεκαετίας του ‘20 και τις αρχές της δεκαετίας του ’30 με την
οικονομική κρίση ο αντισημιτισμός παίρνει συγκεκριμένη μορφή και οι εβραίοι
αρχίζουν πλέον να αποτελούν τον εύκολο στόχο όχι μόνο ακροδεξιών ομάδων, αλλά
και κύκλων των δύο μεγάλων αστικών παρατάξεων που βρίσκουν σ΄αυτούς τον
εύκολο στόχο για να στρέψουν εναντίον τους τις μάζες των προσφύγων. Οι
τελευταίοι που ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες σε τενεκεδομαχαλάδες και έχοντας
χάσει πια κάθε ελπίδα να επιστρέψουν στις πατρογονικές εστίες τους, αλλά και να
εισπράξουν αποζημιώσεις για τις περιουσίες που άφησαν πίσω τους, ήταν ένα
«εύκολο ακροατήριο» για τους κάθε λογής πολιτικάντηδες που τους έλεγαν πως για
όλα φταίνε οι εβραίοι και οι κομμουνιστές. Μόνο που και οι εβραίοι, μετά τη μεγάλη
φωτιά του 1917, ζούσαν κι αυτοί στη μεγάλη πλειοψηφία τους σε άθλιους
συνοικισμούς. Μιλάμε βέβαια για τη φτωχολογιά, αφού μια μειοψηφία της εβραϊκής
κοινότητας, πλούσιων εμπόρων και βιομηχάνων ζούσαν στα μέγαρά τους και