Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 90
« Όλα είναι ανακατεμένα. Μέτωπο δεν υπάρχει»
Από το βιβλίο του Σπύρου Τζουβέλη, μέλους του λόχου σπουδαστών της
ΕΠΟΝ, που πήρε το όνομα «λόχος Μπάυρον» για τις μάχες στα
Εξάρχεια («Μέρες και νύχτες του Δεκέμβρη, σ.42,43, 44, εκδόσεις
Καστανιώτη, Αθήνα 2003):
« Σήμερα είναι 8 του Δεκέμβρη 1944, ημέρα Παρασκευή. Από το πρωί οι
πυροβολισμοί στις γύρω περιοχές έχουν πυκνώσει. Φαίνεται γίνονται
μάχες παντού. Αλλά τι μάχες; Όλα είναι ανακατεμένα. Μέτωπο δεν
υπάρχει. Κάθε σπίτι ξεχωριστά, κάθε κτήριο μπορεί ν’ αποτελεί ένα
μέτωπο. Κανείς δεν κυκλοφορεί στους δρόμους. Στα ρουθούνια φτάνει η
χαρακτηριστική μυρουδιά του μπαρουτιού, μαζί με τη σκόνη από τους
διαλυμένους σοβάδες.
Στο σπίτι – οχυρό της οδού Αραχόβης- Μαυρομιχάλη επικρατεί κάποια
απραξία. Δε ζητήθηκε ακόμη από την ομάδα να πάρει μέρος σε κάποια
επιχείρηση . Ούτε χρειάστηκε ν’ αποκρούσει κάποια επίθεση. Αποτελεί
μια νησίδα , ένα παράδεισο ηρεμίας, στη μέση της φουρτούνας. Όλα
όμως είναι έτοιμα. Στα παράθυρα και τα μπαλκόνια έχουν στηθεί σάκοι
άμμου. Ένας φρουρός φυλάει μέσα από το μισάνοιχτο παράθυρο. Πότε
πότε έρχεται κάποιος σύνδεσμος από το Τάγμα φέρνοντας ειδήσεις κι
εντολές.
Κάποια στιγμή ο Ηλίας που φυλάει εκείνη την ώρα σκοπός φωνάζει τον
ομαδάρχη και του δείχνει απέναντι, μετά από τρία τετράγωνα, στη
Γερμανική Σχολή, δίπλα από τα Πευκάκια του Αγίου Νικόλα. Ένας
Άγγλος με κράνος, αυτά τα περίεργα εγγλέζικα κράνη σαν πιάτα, ήταν
στημένος έξω από την κεντρική πόρτα της Γερμανικής Σχολής. «
Έφτασαν κι εδώ οι Άγγλοι», λέει. Ο Ξενάκης ( σ.σ: Ο Γιάννης Ξενάκης ,
φοιτητής τότε στο Πολυτεχνείο, ένας από τους σημαντικότερους
αρχιτέκτονες και συνθέτες του 20ου αιώνα, τραυματίστηκε σοβαρά στο
πρόσωπο από Εγγλέζικο βλήμα, λίγες μέρες μετά), χωρίς να πει τίποτα,
βγαίνει σκυφτός στο μπαλκόνι που βλέπει στην οδό Αραχόβης. Ξαπλώνει
μπρούμυτα πάνω στο μωσαϊκό, στηρίζοντας το Έμφιλντ σ’ ένα άνοιγμα
των σάκων άμμου που μοιάζει με πολεμίστρα, σκοπεύει με προσοχή
αρκετές στιγμές κρατώντας την αναπνοή του και πατάει τη σκανδάλη.
Ακούγεται ένα «τσαφ». Απέναντι καμιά αντίδραση. Ο Άγγλος ακίνητος
στη θέση του. Τίποτα! Ο Ξενάκης σηκώνει λίγο το κεφάλι του,
παρατηρεί, ύστερα σκύβει και ξανασκοπεύει με πολλή προσοχή.
Ξαναπατάει τη σκανδάλη. Απέναντι ακούγονται κραυγές. Ο Άγγλος
στρατιώτης χτυπήθηκε. Έχει πέσει κάτω και σκούζει. Βγαίνουν