Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44

Ξύπνησα κατά τις 05.00 από βαριούς, αραιούς κρότους: όλμοι ή χειροβομβίδες. Άνοιξα το παράθυρό μου, που βλέπει προς την Ακρόπολη. Πάνω στον ουρανό, που χάραζε , βόλια βυσσινιά από τα’ αριστερά προς τα δεξιά ( σ.σ.: Οι Εγγλέζοι αλεξιπτωτιστές χτυπούσαν από την Ακρόπολη με τροχιοδεικτικά πυρά). Από το δρόμο, κάπου, μια απόμακρη φωνή χωνιού, μόνο δυό λέξεις άρπαξε τ’ αυτί μου: « … το αίμαααα … του λαούουου…» Σε λίγο όλο το σπίτι ήταν στο πόδι . στο δωμάτιο των παιδιών της Ιωάννας, πάνω από το δικό μου, ένα βόλι πήγε και σφηνώθηκε στον τοίχο πάνω από το κρεβάτι. Όλμοι, πολυβόλα και λιανοτούφεκα δυνάμωσαν στ’ αναμεταξύ και δε σταμάτησαν. Από το παράθυρο του γραφείου, μεσ’ απ’ τα κλειστά παντζούρια φαινότανε καθαρά η οδός Κυδαθηναίων. Ελασίτες κρατούσαν τις γωνίες. Στη γωνία Κόδρου, τρεις χαρακωμένοι στον αυλόγυρο της Σωτήρας . ο ένας με πολιτικά κι ένα βραχύκανο, φαίνεται ο αρχηγός τους από τον τρόπο που του φέρνουνται οι άλλοι. Μάτι κυνηγού που έχει στήσει καρτέρι. Μια στιγμή βγάζει τσιγάρο . το βάζει σε μια κοντή πίπα και ψάχνεται για σπίρτα . ο άλλος του δίνει φωτιά. Στη γωνιά Νίκης, ένας παραφυλάει μπρούμυτα στραμμένος προς το Σύνταγμα κοντά του, καθισμένος αμέριμνα στο πεζούλι ενός χαμηλού παραθύρου, ένας άλλος, άοπλος, παίζει με τα χέρια του. Σε λίγο όταν γύρισα πάλι στο παράθυρο, ο Ελασίτης της γωνιάς Νίκης σκοτωμένος με το χέρι στο μέτωπο κρατώντας ένα μαντήλι χακί, λίγο παραπάνω από την πόρτα μας. Το όπλο του είχε μείνει στη θέση που τον πρωτοείδα, πλάι σ’ ένα αυλάκι αίμα, και παρακάτω το κράνος του. Νωρίς μετά το μεσημέρι θόρυβος από τανκ. ένα από την οδό Πέτα . ένα άλλο κατέβηκε το στενό δρόμο Κυδαθηναίων σπάζοντας τις πέτρες του πεζοδρομίου, πίσω του Άγγλοι αλεξιπτωτιστές με βυσσινιά σκουφιά. Λένε μεταξύ τους: «Come along, boys», δείχνουν κάτι και προχωρούν. Νυχτώνει . πάλι στο παράθυρο του γραφείου. Ο πρωινός σκοτωμένος δεν είναι πιά στη θέση του, τον έχει αντικαταστήσει ένας άλλος. Ένα διαβάτης προχωρεί δειλά, τον βλέπει και γυρίζει πίσω. Μένει μόνο ένα άσπρο σκυλάκι που τρέχει και χάνεται». H μάχη στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη Ο καπετάνιος του Α΄ Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ Αθήνας Σπύρος Κωτσάκης (Νέστορας) περιγράφει τη μάχη για την κατάληψη από τον ΕΛΑΣ του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη

Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 69