Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 348

H ANAKΩΧΗ
Τη νύχτα στις 7/8 του Γενάρη σε σύσκεψη στη Γραβιά αποφασίζεται η αποστολή
αντιπροσωπείας για τη σύναψη ανακωχής. Έτσι στις 8 του Γενάρη παρουσιάστηκε
στο Βρετανικό Στρατηγείο εκπρόσωπος του ΕΛΑΣ και παρέδωσε σημείωμα του
Γιάννη Ζεύγου στο οποίο αναφερόταν ότι η ΚΕ του ΕΛΑΣ πρότεινε κατάπαυση των
εχθροπραξιών και συνάντηση για να καθορισθούν οι λεπτομέρειες. Οι Βρετανοί
απάντησαν ότι είναι έτοιμοι να δεχθούν τους εκπροσώπους του ΕΛΑΣ για τη
διεξαγωγή διαπραγματεύσεων. Πράγματι οι διαπραγματεύσεις άρχισαν στις 10 του
Γενάρη. Εκπρόσωποι του ΕΛΑΣ ήταν ο Γιάννης Ζεύγος, ο Μήτσος Παρτσαλίδης,
και οι ταγματάρχες Θόδωρος Μακρίδης (Έκτορας) και Θανάσης Αθηνέλλης (Θάνος).
Από την άλλη πλευρά ήταν μόνο ο Σκόμπυ και κανένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης,
έστω και για να τηρηθούν τα προσχήματα.
Η συμφωνία υπογράφηκε στις 11 του Γενάρη και οι όροι της ήταν επαχθείς για τις
δυνάμεις του ΕΛΑΣ που υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν ακόμη και πίσω από τις
γραμμές που είχαν κερδίσει οι Εγγλέζοι με τη δύναμη των όπλων και ασφαλώς δεν
ανταποκρίνονταν στον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων, αφού ο ΕΛΑΣ διατηρούσε
ακέραιες ισχυρές δυνάμεις.
Βέβαια για τον ΕΛΑΣ ήταν αναγκαία μια περίοδος ανασυγκρότησης, για τη
συνέχιση του αγώνα, αλλά οι όροι της συμφωνίας ήταν δυσμενέστατοι και
ουσιαστικά παραδίνονταν στους Εγγλέζους η μισή ηπειρωτική Ελλάδα. Με βάση τη
συμφωνία οι εχθροπραξίες θα σταματούσαν την 1η πρωϊνή της 15 του Γενάρη και οι
δυνάμεις του ΕΛΑΣ θα υποχρεώνονταν να εκκενώσουν τις περιοχές:
-Της Αττικοβοιωτίας – Εύβοιας.
-Ένα μεγάλο τμήμα του νομού Φθιωτιδοφωκίδας και το μεγαλύτερο μέρος του νομού
Μαγνησίας.
-Την πόλη της Θεσσαλονίκης και τμήμα του νομού Θεσσαλονίκης.
-Τα νησιά Ζάκυνθο, Κύθηρα και Σποράδες
-Ολόκληρη τη βόρεια Πελοπόννησο πάνω από τη γραμμή Άργος –Πύργος.
Για το θέμα των αιχμαλώτων ορίζονταν τα εξής:
« Όλοι οι στρατιωτικοί οιασδήποτε εθνικότητος, συμπεριλαμβανομένων των
ανηκόντων εις την ελληνικήν αστυνομίαν και χωροφυλακήν, οι συλληφθέντες υπό
του ΕΛΑΣ θέλουν επιστραφή. Ίσος αριθμός αιχμαλώτων ανηκόντων εις τον ΕΛΑΣ
θα αποδοθή παρά των βρετανικών αρχών εις αντάλλαγμα…».
Στη συμφωνία της ανακωχής δεν γινόταν καμία αναφορά στους χιλιάδες
δημοκρατικούς πολίτες που είχαν συλληφθεί από τους εγγλέζους και είχαν
μεταφερθεί στα στρατόπεδα της Βόρειας Αφρικής. Το ίδιο έγινε και με τους
μεσανατολίτες στρατιώτες και αξιωματικούς που κρατούνταν κι αυτοί σε στρατόπεδα
συγκέντρωσης μετά τον ξεσηκωμό τους τον Απρίλη – Μάη του 1944.